Maria Leszczyńska: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 03:55, 10 sty 2016

Maria Karolina Zofia Felicja Leszczyńska (1703–1768) – królewna polska, królowa Francji w latach 1725–1768 jako żona Ludwika XV. Młodsza córka króla polskiego Stanisława Leszczyńskiego i Katarzyny Opalińskiej.

Maria Leszczyńska: Ojcze! Czy wezwano cię z powrotem na tron Polski?
Stanisław Leszczyński: Nie, córko. Jeszcze łaskawsze okazało się dla nas niebo. Będziesz królową Francji.
- Opis: w marcu 1725.
- Źródło: Ludwik Stomma, Tadeusz Dominik, Kobiet czar…, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 2000, ISBN 8371631537, s. 256.

Samotność w Wersalu jest okropna; wolałabym być w klasztorze. Gdyby nie książki i robótki, to bym nie wytrzymała.
- Opis: z listu do kardynała Fleury’ego z 1732.
- Źródło: Ludwik Stomma, Tadeusz Dominik, Kobiet czar…, op. cit., s. 258.

Nie mają chleba? To niech jedzą ciastka!
- S’ils n’ont pas de pain, qu’ils mangent de la brioche! (fr.)
- Opis: to zdanie przypisuje się najczęściej Marii Antoninie (następczyni Marii Leszczyńskiej), jednak w rzeczywistości wypowiedziała je właśnie Maria Leszczyńska. Była ona odsunięta od wszelkiej polityki, jej jedynym zadaniem było rodzenie dzieci, dlatego też nie miała pojęcia o sytuacji kraju i stanu zadłużenia, jaki spowodował jej mąż Ludwik XV, rozpieszczając swoje metresy. Jest wręcz niemożliwe, ażeby słowa te pochodziły z ust Marii Antoniny, gdyż umieszczone są Wyznaniach Rousseau, które to napisane zostały, kiedy austriacka arcyksiężniczka miała zaledwie 10 lat.

Gdy król wchodził do pokoju mojej córki, to bywał przyjmowany takim złym humorem, że jedyną przyjemność znajdował w łowieniu much na oknie.
- Autor: Stanisław Leszczyński
- Źródło: Ludwik Stomma, Tadeusz Dominik, Kobiet czar…, op. cit., s. 258.

@@ Linia 8: / Linia 8: @@
 ** Opis: z listu do kardynała Fleury’ego z 1732.
 ** Źródło: [[Ludwik Stomma]], [[Tadeusz Dominik]], ''Kobiet czar…'', op. cit., s. 258.
+* Nie mają chleba? To niech jedzą ciastka!
+** ''S’ils n’ont pas de pain, qu’ils mangent de la brioche!'' (fr.)
+** Opis: to zdanie przypisuje się najczęściej Marii Antoninie (następczyni Marii Leszczyńskiej), jednak w rzeczywistości wypowiedziała je właśnie Maria Leszczyńska. Była ona odsunięta od wszelkiej polityki, jej jedynym zadaniem było rodzenie dzieci, dlatego też nie miała pojęcia o sytuacji kraju i stanu zadłużenia, jaki spowodował jej mąż Ludwik XV, rozpieszczając swoje metresy. Jest wręcz niemożliwe, ażeby słowa te pochodziły z ust Marii Antoniny, gdyż umieszczone są ''Wyznaniach'' Rousseau, które to napisane zostały, kiedy austriacka arcyksiężniczka miała zaledwie 10 lat.
 ==O Marii Leszczyńskiej==