Leonardo Boff

Leonardo Boff

Leonardo Boff (ur. 1938) – brazylijski działacz społeczny, pisarz i filozof, były franciszkanin, teolog wyzwolenia.

Con la libertad del Evangelio (1991)

• Trzeba „odzachodnić” chrześcijaństwo, w przeciwnym wypadku pozostanie ono etnocentryczne i rasistowskie… Rok 1492 oznaczał początek kolonializmu. Rok 1992 mógłby być końcem współczesnych neokolonializmów. Przejawem tego byłby zwrot ziemi Indianom, reforma rolna nadająca ziemię tym, którzy ją uprawiają, szacunek dla indiańskich i afroamerykańskich kultur, zawsze sprowadzanych do folkloru.
  • Źródło: Artur Domosławski, Chrystus bez karabinu. O pontyfikacie Jana Pawła II, wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 837337552X, s. 91.

Inne

• Była to próba przemyślenia wyzwolenia od wewnątrz Kościoła. Centralizacja władzy duchownej jest w Kościele zjawiskiem powszechnie znanym. Nie ma również wielkiej wrażliwości na sprawę praw człowieka. W obrębie Kościelnych Wspólnot Podstawowych utrzymuje się obraz Kościoła bardziej jako służby niż władzy, bardziej jako wspólnoty niż społeczności. Opisałem nowy typ kapłana i biskupa oraz proces wzajemnego przekazywania sobie wiedzy, przezwyciężając klasyczny podział na Kościół nauczający i Kościół nauczany.
  • Opis: o swej książce Kościół: charyzma i władza (1981).
  • Źródło: Artur Domosławski, Chrystus…, op. cit., s. 111.

• Jan Paweł II nigdy nie rozumiał teologii wyzwolenia, bo polskie korzenie uniemożliwiały mu dostrzeżenie tego, że w Ameryce Łacińskiej wrogiem nie był ani komunizm, ani nazizm, lecz elity pozbawione wrażliwości społecznej.
  • Źródło: Tomasz Bielecki, Teologia wyzwolenia przeciw krzywdzie, „Gazeta Wyborcza”, 15 marca 2013.
  • Zobacz też: Jan Paweł II, teologia wyzwolenia

• Kościół nigdy nie był apolityczny, bo jako instytucja społeczna uprawiał politykę – tyle że przez wieki ta polityka była raczej prawicowa, bo sprzymierzona z tronem. Dopiero kiedy Kościół ujął się za biedakami, ludźmi bez ziemi, Indianami, potomkami czarnych niewolników, za bezdomnymi i innymi wykluczonymi, oskarżono go o polityczność. A przecież to jest polityka sprawiedliwa, bo broni najsłabszych, których Jezus Chrystus i apostołowie miłowali szczególnie.
  • Źródło: Maciej Stasiński, Pan Bóg ma serce po lewej stronie, „Gazeta Wyborcza”, 16–17 sierpnia 2014.
  • Zobacz też: Kościół (organizacja)

• Marks nigdy nie był ani ojcem, ani ojcem chrzestnym teologii wyzwolenia.
  • Źródło: Artur Domosławski, Chrystus…, op. cit., s. 115.
  • Zobacz też: Karol Marks

• Moje osobiste doświadczenia, które zebrałem podczas 20 lat kontaktów z władzami kościelnymi czuwającymi nad czystością doktryny są bardzo bolesne. Oni nigdy nie zapominają, nigdy nie wybaczają: musisz zapłacić za wszystko.
  • Opis: odchodząc z kapłaństwa.
  • Źródło: Artur Domosławski, Chrystus…, op. cit., s. 119.

• Wybór papieża Franciszka odbieram z wielką nadzieją.
  • Źródło: Tomasz Bielecki, Teologia wyzwolenia przeciw krzywdzie, „Gazeta Wyborcza”, 15 marca 2013.
  • Zobacz też: Franciszek (papież)

O Leonardo Boffie

• Leonardo Boff zalicza się, według jego własnych słów, do nurtu, w którym się twierdzi, że „Kościół jako instytucja nie istniał w myśli Jezusa historycznego, lecz powstał w procesie ewolucji po zmartwychwstaniu”… Leonardo Boff twierdzi, że w procesie historycznym kler przywłaszczył sobie środki produkcji religijnej ze szkodą dla ludu chrześcijańskiego, który zatem miałby zostać pozbawiony możliwości decydowania, nauczania, itp. Ponadto po dokonaniu tego, zawłaszczenia władza święta miałaby ulec także poważnej deformacji, przejmując tym samym wady władzy świeckiej, takie jak dominacja, centralizacja i triumfalizm. Dla usunięcia tych niekorzystnych zjawisk [Boff, dodane przez autora] proponuje model Kościoła, w którym władza jest ujmowana jako zwykłą służba bez przywilejów teologicznych…
  • Autor: Joseph Alois Ratzinger (późniejszy Benedykt XVI), cyt. za: Artur Domosławski, Chrystus…, op. cit., s. 112.

• Wśród kilkunastu lojalnych apostołów zawsze jest jeden, który opuszcza Pana.
  • Autor: Angelo Sodano, cyt. za: Artur Domosławski, Chrystus…, op. cit., s. 119, 120.