Federico García Lorca: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
kat.
+1
Linia 11: Linia 11:


* Jak<br />wachlarz faluje<br />oliwek dojrzałych pole.<br />Nad oliwkami wisi<br />w deszczu lodowatym<br />niebo utopione.
* Jak<br />wachlarz faluje<br />oliwek dojrzałych pole.<br />Nad oliwkami wisi<br />w deszczu lodowatym<br />niebo utopione.
** Źródło: ''Pejzaż''
** Źródło: wiersz ''[[s:Pejzaż (Lorca)|Pejzaż]]''

* Lament zaczyna<br />gitara.<br />Pęka jutrzenki<br />czara.<br />Nie oczekuj od niej<br />milczenia —<br />jest<br />nie do uciszenia.
** Źródło: wiersz ''[[s:Gitara|Gitara]]''


* Nie chciałem.<br />Nie chciałem ci nic powiedzieć.
* Nie chciałem.<br />Nie chciałem ci nic powiedzieć.

Wersja z 14:21, 27 wrz 2010

Pomnik Federico Garcii Lorki w Madrycie, na placu Santa Ana
Federico García Lorca w 1914

Federico Garcia Lorca (1898–1936) – hiszpański poeta i dramatopisarz.

  • Bardzo mało jest śpiewających aniołów,
    bardzo mało jest szczekających psów,
    tysiące skrzypiec mieści się w jednej dłoni.
  • Dzisiaj odczuwam w mym sercu
    gwiazd lekkie drżenie, lecz droga
    zatraca się w duszy mgieł,
    gubi się w gęstych obłokach.
  • Jak
    wachlarz faluje
    oliwek dojrzałych pole.
    Nad oliwkami wisi
    w deszczu lodowatym
    niebo utopione.
  • Lament zaczyna
    gitara.
    Pęka jutrzenki
    czara.
    Nie oczekuj od niej
    milczenia —
    jest
    nie do uciszenia.
  • Nie chciałem.
    Nie chciałem ci nic powiedzieć.
    • Źródło: Na uszko dziewczynie
  • Są dusze, co mają
    modre gwiazdy z niebios,
    w liściach czasu zorzę
    poranną uwiędłą
    i czyste zakątki,
    co w swym wnętrzu strzegą
    szmeru snów minionych
    i tęsknot.
    • Źródło: Są dusze, co mają...
  • Żaden poeta nie wie, czym jest poezja.
Wikisource