I ty, Brutusie, przeciw mnie: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
**W innej, mniej popularnej wersji, znane jako: ''Tu quoque, mi fili?'' (Ty także, mój synu?).<br> Cytowane przez [[William Shakespeare|Williama Szekspira]] i [[Swetoniusz|Swetoniusza]]:<br>William Szekspir: ''Juliusz Cezar'', akt III, scena 1: I ty, Brutusie? ''Et tu Brute?'', <br>Swetoniusz, ''Żywoty Cezarów'': I ty, dziecię? |
**W innej, mniej popularnej wersji, znane jako: ''Tu quoque, mi fili?'' (Ty także, mój synu?).<br> Cytowane przez [[William Shakespeare|Williama Szekspira]] i [[Swetoniusz|Swetoniusza]]:<br>William Szekspir: ''Juliusz Cezar'', akt III, scena 1: I ty, Brutusie? ''Et tu Brute?'', <br>Swetoniusz, ''Żywoty Cezarów'': I ty, dziecię? |
||
**Pochodzenie: Przypisywane jako [[ostatnie słowa]] Juliusza Cezara.<br> Juliusz Cezar padł ofiarą spisku, który przygotowali zwolennicy senatu, w obawie, że ogłosi się on królem. Do grupy przeciwników Cezara należał również uchodzący za jego przyjaciela Marek Brutus.<br>Cezar został zamordowany w senacie 15 marca 44 roku p.n.e., w święto zwane idami. Gdy spiskowcy kolejno godzili w niego sztyletem, tymi słowami miał się zwrócić do Brutusa. |
**Pochodzenie: Przypisywane jako [[ostatnie słowa]] Juliusza Cezara.<br> Juliusz Cezar padł ofiarą spisku, który przygotowali zwolennicy senatu, w obawie, że ogłosi się on królem. Do grupy przeciwników Cezara należał również uchodzący za jego przyjaciela Marek Brutus.<br>Cezar został zamordowany w senacie 15 marca 44 roku p.n.e., w święto zwane idami. Gdy spiskowcy kolejno godzili w niego sztyletem, tymi słowami miał się zwrócić do Brutusa. |
||
Zobacz też: [[Strzeż się Idów marcowych]] |
Wersja z 19:20, 12 lis 2004
- I ty, Brutusie, przeciwko mnie?
- Et tu Brute contra me?
- W innej, mniej popularnej wersji, znane jako: Tu quoque, mi fili? (Ty także, mój synu?).
Cytowane przez Williama Szekspira i Swetoniusza:
William Szekspir: Juliusz Cezar, akt III, scena 1: I ty, Brutusie? Et tu Brute?,
Swetoniusz, Żywoty Cezarów: I ty, dziecię? - Pochodzenie: Przypisywane jako ostatnie słowa Juliusza Cezara.
Juliusz Cezar padł ofiarą spisku, który przygotowali zwolennicy senatu, w obawie, że ogłosi się on królem. Do grupy przeciwników Cezara należał również uchodzący za jego przyjaciela Marek Brutus.
Cezar został zamordowany w senacie 15 marca 44 roku p.n.e., w święto zwane idami. Gdy spiskowcy kolejno godzili w niego sztyletem, tymi słowami miał się zwrócić do Brutusa.
Zobacz też: Strzeż się Idów marcowych