Wacław Potocki: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m red., dr zmiana |
m grafika, drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik: |
[[Plik:Potocki waclaw.jpg|mały|<center>Wacław Potocki</center>]] |
||
'''[[w:Wacław Potocki|Wacław Potocki]]''' (1621–1696) – podczaszy krakowski, polski poeta, epik, satyryk i moralista epoki baroku. |
'''[[w:Wacław Potocki|Wacław Potocki]]''' (1621–1696) – podczaszy krakowski, polski poeta, epik, satyryk i moralista epoki baroku. |
||
* Bierz na się twardy kirys, stoi przed namiotem<br />Bucefał, uleczy cię Mars krwią albo potem. |
* Bierz na się twardy kirys, stoi przed namiotem<br />Bucefał, uleczy cię Mars krwią albo potem. |
||
** Źródło: ''Transakcja wojny chocimskiej'', w: ''Dzieła'', oprac. |
** Źródło: ''Transakcja wojny chocimskiej'', w: ''Dzieła'', oprac.L. Kukulski, Warszawa 1987. |
||
** Zobacz też: [[wojna]] |
** Zobacz też: [[wojna]] |
||
Linia 55: | Linia 55: | ||
{{ |
{{SORTUJ:Potocki, Wacław}} |
||
[[Kategoria:Bracia polscy]] |
[[Kategoria:Bracia polscy]] |
||
[[Kategoria:Polscy poeci barokowi]] |
[[Kategoria:Polscy poeci barokowi]] |
Wersja z 21:19, 18 lis 2017
Wacław Potocki (1621–1696) – podczaszy krakowski, polski poeta, epik, satyryk i moralista epoki baroku.
- Bierz na się twardy kirys, stoi przed namiotem
Bucefał, uleczy cię Mars krwią albo potem.- Źródło: Transakcja wojny chocimskiej, w: Dzieła, oprac.L. Kukulski, Warszawa 1987.
- Zobacz też: wojna
- Bo jak pióro białe u czarnego kruka, tak w pysznym a bogatym rzadka rzecz – nauka.
- Zobacz też: nauka
- Choć więcej nie zostało, tylko jedna krowa,
Niech dzieci głodem pomrą – na kościół połowa.- Źródło: Moralia i inne utwory z lat 1688–1696, oprac. Leszek Kukulski, PIW, Warszawa 1987.
- Zobacz też: antyklerykalizm, rabacja galicyjska
- Cnota wiarę, a wiara dobrą cnotę rodzi.
- Daj, Boże, zdrowie!
- Dobre drzewo dobrym się owocem okrywa, dobry człek z dobrych czynów poznawany bywa.
- Zobacz też: drzewo
- Dobra odwaga, ale żeby była mądra.
- Zobacz też: odwaga
- Grzeczna dama, powiadasz, ale w słówku zdrada,
Nie każdy gładysz gładki, nie każda, co ma, da.- Opis: użycie anagramu jako środka stylistycznego (dama – ma, da).
- Źródło: Dama
- Każdy rzeczy potrzebne do zbawienia pojmie, nie trzeba mu tłumacza, nie trzeba rękojmie.
- Kto jest z natury do czapki stworzony, niechaj swą głową nie sięga korony.
- Miłość rodzi miłość.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
- Zobacz też: miłość
- Nierządem Polska stoi.
- Opis: tytuł wiersza ze zbioru Ogród, ale nie plewiony… (1672–1694), o czasach wolnej elekcji i liberum veto.
- Zobacz też: Polska
- Rozum mistrzem wszechrzeczy, czas mistrzem rozumu.
- Równo się król poczyna, równo z kmieciem rodzi,
Tak sie boi, tak smuci, tak stęka, tak schodzi.- Źródło: Natura wszytkim jednaka
- Szczęśliwy człek, co go cudze szkody uczą rozumu.
- W afekcie większa moc niż we wstydzie.
- W Węgrzech się wino rodzi, a w Polszcze umiera.