Jerzy Kłoczowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
kat.
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Jerzy Kloczowski.jpg|mały|<center>Jerzy Kłoczowski</center>]]
[[Plik:Jerzy Kloczowski.jpg|mały|<center>Jerzy Kłoczowski</center>]]
'''[[w:Jerzy Kłoczowski|Jerzy Kłoczowski]]''' (ur. 1924) – [[Polska|polski]] [[historyk]], [[profesor]] [[KUL]], senator I kadencji.
'''[[w:Jerzy Kłoczowski|Jerzy Kłoczowski]]''' (1924-2017) – [[Polska|polski]] [[historyk]], [[profesor]] [[KUL]], senator I kadencji.
* To dla mnie niezwykle przykra sprawa. Jestem ogromnie wdzięczny wszystkim za wyrazy życzliwości i wsparcia. W tej całej sytuacji najważniejsze jest to, by ocenić i pokazać cały kontekst. A więc, jak bardzo środowisko KUL było inwigilowane przez służby bezpieczeństwa. Przecież był to jedyny w świecie komunistycznym ośrodek, na którym panowała wolność poglądów. Polityka utrzymania kontaktów europejskich polskiego środowiska naukowego przez profesorów tej uczelni była walką o utrzymanie niezależności poglądów i postępowania.
* To dla mnie niezwykle przykra sprawa. Jestem ogromnie wdzięczny wszystkim za wyrazy życzliwości i wsparcia. W tej całej sytuacji najważniejsze jest to, by ocenić i pokazać cały kontekst. A więc, jak bardzo środowisko KUL było inwigilowane przez służby bezpieczeństwa. Przecież był to jedyny w świecie komunistycznym ośrodek, na którym panowała wolność poglądów. Polityka utrzymania kontaktów europejskich polskiego środowiska naukowego przez profesorów tej uczelni była walką o utrzymanie niezależności poglądów i postępowania.
** Źródło: [http://miasta.gazeta.pl/lublin/1,35640,2389884.html Gazeta Wyborcza Lublin], 11 listopada 2004.
** Źródło: [http://miasta.gazeta.pl/lublin/1,35640,2389884.html Gazeta Wyborcza Lublin], 11 listopada 2004.

Wersja z 07:44, 3 gru 2017

Jerzy Kłoczowski

Jerzy Kłoczowski (1924-2017) – polski historyk, profesor KUL, senator I kadencji.

  • To dla mnie niezwykle przykra sprawa. Jestem ogromnie wdzięczny wszystkim za wyrazy życzliwości i wsparcia. W tej całej sytuacji najważniejsze jest to, by ocenić i pokazać cały kontekst. A więc, jak bardzo środowisko KUL było inwigilowane przez służby bezpieczeństwa. Przecież był to jedyny w świecie komunistycznym ośrodek, na którym panowała wolność poglądów. Polityka utrzymania kontaktów europejskich polskiego środowiska naukowego przez profesorów tej uczelni była walką o utrzymanie niezależności poglądów i postępowania.
  • W starożytności dobrze znano rozróżnienie trzech części świata: Europy, Azji i Afryki. Renesans karoliński piórami swych intelektualistów złączył nazwę Europy z formującym się kręgiem zachodnim, ale rychło zostało to zapomniane. Społeczność kręgu zachodniego, łacińskiego, określana była jako Christianitas, Res Publica Christiana, wyraźnie inna niż społeczność bizantyńska. Dopiero w XV w. nazwa Europy powraca i tym razem odnosi się do całego chrześcijaństwa zagrożonego śmiertelnie przez Turków. W takim sensie używa jej np. wielki humanista, Eneasz Sylwiusz Piccolomini, późniejszy papież Pius II, a w Polsce Długosz czy Kallimach. Dla Piccolominiego taka Europa jest naszą ojczyzną, naszym domem. Stopniowo też nazwa "chrześcijaństwo" w sensie kręgu cywilizacyjnego, tak zasadnicza dla średniowiecza, ustępować zaczyna świeckiej nazwie Europa.
    • Źródło: Młodsza Europa. Europa Środkowo-Wschodnia w kręgu cywilizacji chrześcijańskiej średniowiecza, PIW, Warszawa 2003.
    • Zobacz też: Europa