Sem (postać biblijna)
Sem
Sem – postać występująca w Biblii, syn Noego.
- A synami Noego, którzy wyszli z arki, byli: Sem i Cham, i Jafet. Później Cham został ojcem Kanaana. Ci trzej byli synami Noego i od nich wywodzi się cała ludność ziemi. A Noe zajął się rolnictwem i zasadził winnicę. I zaczął pić wino, i się upił, i wtedy odkrył się w swoim namiocie. Później Cham, ojciec Kanaana, zobaczył nagość swego ojca i na zewnątrz zaczął o tym opowiadać dwom swoim braciom. Wówczas Sem i Jafet wzięli płaszcz i włożywszy go sobie na ramiona, weszli tyłem. W ten sposób zakryli nagość swego ojca, mając twarze odwrócone, i nie widzieli nagości swego ojca.
- A Semowi, praojcu wszystkich synów Ebera, bratu Jafeta, najstarszego, też urodziło się potomstwo. Synami Sema byli: Elam i Aszszur, i Arpachszad, i Lud, i Aram.
- Oto dzieje Sema. Sem miał sto lat, gdy został ojcem Arpachszada w dwa lata po potopie. A po zrodzeniu Arpachszada żył Sem jeszcze pięćset lat. W tym czasie został ojcem synów i córek.