Przysłowia kałmuckie
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/67/%D0%A7%D0%B0%D0%B5%D0%BF%D0%B8%D1%82%D0%B8%D0%B5_%D0%BA%D0%B0%D0%BB%D0%BC%D1%8B%D0%BA%D0%BE%D0%B2.jpg/220px-%D0%A7%D0%B0%D0%B5%D0%BF%D0%B8%D1%82%D0%B8%D0%B5_%D0%BA%D0%B0%D0%BB%D0%BC%D1%8B%D0%BA%D0%BE%D0%B2.jpg)
Kałmucy w strojach narodowych
Kałmucy – naród mongolski z grupy ojrackiej, liczący ok. 250 tys. osób, używający języka kałmuckiego, wyznający w większości buddyzm, zamieszkujący głównie w Kałmucji (republice Federacji Rosyjskiej położonej w Europie południowo-wschodniej nad Morzem Kaspijskim).
Głosy z jurty
[edytuj](wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Wiedza Powszechna, Warszawa 1960, seria Myśli Srebrne i Złote)
- Cukier jest słodki z każdego końca.
- Źródło: s. 78.
- Zobacz też: cukier
- Człowiekowi, który wypił dziesięć czarek wódki, psy liżą usta.
- Duży kamień rozbija się małym kamieniem.
- Źródło: s. 78.
- Zobacz też: kamień
- Głupiego nie pytaj, sam powie.
- Źródło: s. 72.
- Zobacz też: pytanie
- Na łajnie jednego wielbłąda może się pośliznąć tysiąc wielbłądów.
- Źródło: s. 78.
- Zobacz też: wielbłąd