Przejdź do zawartości

Opatrzność

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Opatrzność – w teodycei nieustanna opieka wszechwiedzącego i wszechmocnego Boga nad dziejami świata i poszczególnych ludzi, poprzez którą pokazuje On swą mądrość, dobroć i miłość.

  • I mnie też, boć to przydarza się raz w życiu każdemu, szatan uniósł na najwyższą górę ziemi; tu wskazał mi cały świat i jak ongi Chrystusowi, rzekł do mnie: „Co chcesz, abym ci dał, jeśli upadłszy oddasz mi pokłon?” Namyślałem się długo, gdyż od dawna straszliwa ambicja naprawdę żarła mi serce, a potem odpowiedziałem: „Wiesz, co zawsze słyszałem o Opatrzności, a jednak nie widziałem nigdy ani Jej, ani czegoś co by Ją przypominało – dlatego sądzę, że nie istnieje; chcę zostać Opatrznością, bo największą i najszlachetniejszą rzeczą na świecie jest nagradzać i karać”. Ale szatan spuścił głowę i westchnął: „Mylisz się – rzekł – Opatrzność istnieje; a nie widzisz Jej, bo córa boża jest niewidzialna jak i Ojciec. Nie widziałeś nic, co by Ją przypominało, działa bowiem poruszając sprężyny sekretne i chadza nieznanymi drogami; mogę zrobić dla ciebie tylko jedno: uczynię cię jednym z wysłanników Opatrzności”. Dobiliśmy targu, stracę może duszę, ale cóż to szkodzi – gdybym umowę taką mógł zawrzeć raz jeszcze, zawarłbym ją.
  • Opatrzność Boża gotowała Ci drogi niezwykłe, drogi niepodobne do tych dróg, którymi chodziły Twoje siostry. Przede wszystkim kazała Ci Boża Opatrzność i miłość dusz szukać dobra tych dusz wszędzie tam, gdzie słyszałaś jak gdyby ich głos Ciebie wzywający.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Opatrzność&oldid=491197”