Nadzór

Nadzór – polski dramat psychologiczno-obyczajowy z 1983 roku, w reżyserii Wiesława Saniewskiego i z jego scenariuszem.

Wypowiedzi postaci

Klara Małosz

Boje się, że w końcu zrobię coś takiego, czego się już nie da odwrócić.
- Opis: do współwięźniarki w szwalni.

Ja to dziecko urodzę.
- Opis: do lekarza proponującego przerwanie ciąży.

Ja wierzyłam pani Beacie, ale ją wyrzuciliście.
- Opis: rozmowa z naczelnikiem, po śmierci Justyny.

Kasia musi mieć normalny dom, znajdź sobie kogoś. Dam ci rozwód.
- Opis: do męża.
- Zobacz też: dom

Pamiętaj Kasiu, wrócę do ciebie. I nie będziesz musiała prosić żadnej cioci o nic. Ani tej, ani innej.
- Opis: do córki, gdy ta powiedziała o mieszkającej z ojcem kobiecie.

Słuchaj, ja niedługo wyjdę. Jeśli mi ją zmarnujesz, znajdę cię i zabiję. Jestem zdolna do wszystkiego.
- Opis: do męża, o córce Kasi

Wychowawczyni Beata

Dziewczyno, czy ty nie rozumiesz, że to dziecko cię unieszczęśliwi? Że nie będziesz mogła tutaj wytrzymać? A ja nie mogę ci nawet pomóc. Nie mogę ci pomóc! Wynoś się stąd do celi! Nie mogę na ciebie patrzeć!
- Opis: po powrocie Klary z Dunajca, gdzie urodziła córkę.

Ja też miałam kiedyś złudzenia, dlatego zaczęłam tu pracować.
- Opis: do Klary.

Zaczekaj. Nie daj się tylko zwariować. Życie tutaj wcale nie musi być takie straszne.
- Opis: do Klary.

Załatwiłam ci widzenie bezpośrednie, przebierzesz się, będziesz grała kuracjuszkę.

Opis: do Klary, o widzeniu z córką

Wychowawczyni Kinga

Czekałam na tę chwilę. Wiedziałam, że kiedyś do mnie przyjdziesz.
- Opis: do Klary.

I to ty, Alu, która pytałaś, dlaczego w więzieniu nie ma kaplicy. Może izolatka cię wyleczy.
- Opis: do Ali Krawiec, przyłapanej w intymnej sytuacji z Danusią.

Musisz żyć regulaminem. Myśleć regulaminem.
- Opis: do Klary.
- Zobacz też: regulamin

Nie chcesz mówić? Nie szkodzi. Będziemy mieli dużo czasu do porozmawiania. A tobie, wydaje mi się, te rozmowy będą bardziej potrzebne niż nam.
- Opis: do Klary.

Widzisz, nie jesteś otwarta i sama na tym tracisz. Gdybyś mi zaufała, miałabyś mniej problemów. Obie z resztą miałybyśmy ich mniej.
- Opis: do Klary.

Stacha Wilecka

Jestem Stacha. Artykuł dwieście siedemnaście, paragraf dwa, część gospodarcza Kodeksu. Danuśka „Wabik”. (Wskazuje na Danuśkę). Siedzi całkiem niesłusznie za to, że się podobała panom. Tych panów to potem bili i okradali niegrzeczni koledzy Danuśki, to ją kosztuje szóstkę. Ali nie poszczęściło się na zielonej granicy, w sądzie też miała pecha. Razem cztery i pół.
- Opis: prezentacja po przybyciu Klary w celi.

On mi chce je zabrać, powiedział, że sądownie to załatwi. Jak wrócę, to dzieci będą z nim. Chcą być z nim… Nie jestem im potrzebna. Boże mój, po co ja tutaj tak, same widziałyście – nigdy nie podskoczyłam, zawsze na baczność, zawsze tak jest. Żeby tylko wyjść wcześniej. Mówicie, że mam poważanie u klawiszek? Tak jest, tak jest. Kradłam na produkcji, żeby się tylko wkupić! Żeby mi dały święty spokój! Boże mój jedyny, Boże mój miłosierny, po co to wszystko?
- Opis: przed „kolacją” wigilijną w celi, o próbie odebrania dzieci przez męża.

Wiesz, mąż ode mnie odszedł. Miesiąc temu napisał, że ma inną. Nawet nie płakałam. Sama się dziwię.
- Opis: w trakcie tańca z Klarą.
- Zobacz też: zdrada

Justyna Stachlik

A jednak Kinga dotrzymała słowa. Nie wiesz, ile ta rozmowa dała mi. Teraz wytrzymam. Wytrzymam!
- Opis: o widzeniu z narzeczonym.

Nie będę śpiewać na zawołanie.
- Opis: na polecenie Kingi wstąpienia do chóru.
- Zobacz też: śpiew

Tu popołudniowa audycja naszego radiowęzła. Jak zwykle zaczynamy od komunikatów… Uwaga, komunikat specjalny. Wczoraj nasza koleżanka Ala Krawiec została pobita do nieprzytomności w łaźni przez funkcjonariuszkę Walę, w ramach resocjalizacji prowadzonej przez wychowawczynię Kingę. Dla pani Kingi resocjalizacja to klucz do nowego życia, a w rzeczywistości… w rzeczywistości resocjalizacja to tylko forma sprawowania kontroli nad nami. Stłamsić, pozbawić osobowości, woli, upokorzyć – temu służy tak zwana resocjalizacja.
- Opis: „komunikat” Justyny nadany przez radiowęzeł.
- Zobacz też: kontrola, resocjalizacja

Inne postacie

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

Masz piękny brzuch. Chcesz tego dziecka? (Klara przytakuje). Szkoda, wielka szkoda. Zrobiłybyśmy interes.
- Postać: Gabrysiakowa
- Opis: do ciężarnej Klary.

My tu nie mamy przed sobą tajemnic. Albo jesteś z nami albo wiesz…
- Postać: Danusia „Wabik”
- Opis: do Klary, ciągnąc ją za ucho.
- Zobacz też: tajemnica

Nie było tak źle. Żadnego szczura.
- Postać: Ala Krawiec
- Opis: o pobycie w izolatce.

Przepustka, w areszcie śledczym, co? Znamy ten ból. Ty musisz urodzić to dziecko, bez względu na miejsce, w jakim się znalazłaś.
- Postać: lekarz więzienny
- Opis: po stwierdzeniu, że Klara jest w ciąży.

Robisz sobie połyk „choinki” albo „kotwicy”, idziesz do szpitala, potem wracasz. Tniesz się, o! Zabierają cię stąd, znowu wracasz i tak, kochana, w kółko.
- Postać: Tonia
- Opis: porady dla Klary w szwalni.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

Teraz se, kurwo, posiedzisz.
- Postać: strażniczka Wala
- Opis: do Klary, zamykanej w izolatce.

Dialogi

Wychowawczyni Kinga: Ciągle jeszcze mamy wrogów, którym droga resocjalizacji jest obca, którzy chcieliby zachwiać nasz system penitencjarny.

Klara: Dobrze, no ale co to ma wspólnego z tym, że ja chcę wyjść wcześniej?

Wychowawczyni Kinga: Takich ludzi trzeba odszukać i rozbroić.

Klara: Tak jak Justynę, prawda?

Wychowawczyni Kinga: Zawiodłam się na tobie.

Opis: rozmowa z Kingą o darowaniu części kary.

Klara: Jestem Klara.

Danusia: Nieźle.

Ala: Za co tu jesteś?

Danusia (do Ali): Przymknij się! (Do Klary): Ile?!

Klara: Dożywocie.

Danusia: O, kurwa!

Stacha: Zabójstwo?

Klara: Nie. Malwersacja.

Stacha: W porządku.

Opis: po przybyciu Klary do celi.

Klara: Przepraszam, która wychowawczyni ma teraz dyżur?

Strażniczka Wala: Gówno cię to obchodzi.

Klara: Ja pytam grzecznie.

Strażniczka Wala: A ja grzecznie odpowiadam.

Opis: w celi, przy apelu.

Justyna: To nieludzkie. To obrzydliwe. Złożę skargę. Złożę skargę!

Strażniczka Wala: Masz prawo.

Opis: w łaźni, przed pobiciem Ali przez strażniczkę.

Naczelnik więzienia: Waszą karę zamienią na 25 lat. W praktyce oznacza to, że po połowie możecie znaleźć się na wolności.

Klara: Co ja mam zrobić?

naczelnik więzienia: Po prostu… zaufać.

Opis: rozmowa z naczelnikiem, po śmierci Justyny.

Wychowawczyni Kinga: Więc i ty wstąpisz do chóru.

Justyna: Nie będę śpiewać na zawołanie.

Wychowawczyni Kinga: Jeszcze zaśpiewasz

Opis: rozmowa o „uaktywnieniu” więźniarek.

Klara: Za co siedzisz?

Stacha: Jesteś studentką?

Justyna: Już nie.

Ala: Ty dziwko! Przez takie jak ty nie będzie amnestii!

Opis: po przybyciu Justyny do celi na miejsce Danuśki.

Zobacz też