Maciej Frączyk

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Maciej Frączyk, pseud. „Niekryty Krytyk” (ur. 1984) – polska osobowość internetowa, prezenter radiowy, autor książek, publicysta, recenzent i krytyk gier komputerowych oraz satyryk.

Ale Kino! – czyli co by było, gdy postaci filmowe były dziećmi[edytuj]

(Wydawnictwo Zielona Sowa, Warszawa 2013, ISBN 9788378954910)

  • Shrek: A ja, kiedy dorosnę, chcę grać w Hollywood!
    Kot w butach: Ogr chce być aktorem!
    Osioł: Nigdy ci się to nie uda!
    Ciastek: Tere-fere!
    • Źródło: s. 97.
  • A mój tata mówi, że każdy jest czasem piratem, tylko nikt się nie chce przyznać.
  • Boi dudek! Boi się pająków! Mazgaj! Beksa! Dorysował sobie brodę mazakiem!
    • Postacie: dzieci śmiejące się z Indiany Jonesa
    • Źródło: s. 25.
  • Chcia… cia… cia… chciałbym zo… zo… zo… zostać… przewodniczącym kla… kla… klasy.
  • Matylda: Czym się zajmujesz w życiu?
    Leon: (odkurzając) Sprzątam.
  • Jeszcze tylko czapka i będę prawdziwym smerfem!
    • Postać: przedstawiciel rasy Na’vi z filmu Avatar w reżyserii Jamesa Camerona
    • Źródło: s. 35.
  • Od ponad stu lat filmy opowiadają coraz to nowe historie. Zwykle scenarzyści i reżyserzy próbują w możliwie atrakcyjny sposób przedstawić jakiś skrawek świata dorosłych – poszukiwaczy przygód, superbohaterów albo po prostu zwykłych ludzi w niezwykłych okolicznościach. Zacząłem się zastanawiać, co by było, gdyby te wszystkie niesamowite postaci, ich teksty, cechy albo sytuacje, w których się znalazły, przedstawić w innym świetle… W świetle nieprzewidywalnej, rozbrajającej nieświadomości bardzo młodego człowieka. Z jakimi problemami zmagał się na co dzień filmowy morderca z kultowego horroru, kiedy był mały? Jak wyglądałoby załatwianie gangsterskich spraw w przedszkolu? Na co mogła się gniewać mama kilkuletniego Obcego?
    • Źródło: Słowem wstępu, s. 3
  • Indianin: On rzeczywiście jakby tańczy.
    Stary Indianin: Wilki lubią dzieci.
    • Źródło: s. 7
  • Szaleństwo? To jest przedszkole „Chmurki, żabki i spartiaci”!!!
    • Postać: Leonidas (aluzja do słynnej sceny z filmu 300 w reżyserii Zacka Snydera)
    • Źródło: s. 91
  • Tato, muszę zakładać ten głupi kapelusz? Już i tak się ze mnie śmieją na stołówce, jak jem zupę.
    • Postać: Freddy Krueger
    • Źródło: s. 43
  • Tatoooo! Tatooo! Aaaaa! Tatoooo!
  • W waszym przedszkolu robicie fajniejsze stroje.
    • Postać: Obi-Wan „Ben” Kenobi
    • Opis: do m.in. Dartha Vadera, Dartha Maula i Boby Fetta.
    • Źródło: s. 12
  • Wszystkiego najlepszego z okazji 11 urodzin Bilbo.
    • Źródło: s. 99
  • Forrest Gump: Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz…
    Dziewczynka: Z tyłu opakowania jest napisane.
    • Źródło: s. 5

Inne[edytuj]

  • Niekryty Krytyk to postać, która zaspokaja moją potrzebę pajacowania, zabawiania ludzi, dzielenia się swoimi poglądami w nieco bardziej odjechany sposób. Uważam, że wciąż żyjemy w dość smutnym kraju – wolimy marudzić, niż tworzyć. Mieszamy z błotem każdego, kto próbuje robić coś więcej, niż przychodzić na 9 do pracy, odbębniać swoje i od 18 oglądać telewizję albo siedzieć przed komputerem. Mam nadzieję, że postać, którą stworzyłem, przyczyni się choć trochę do zmiany tej mentalności.
  • Oglądałem to, co wszyscy w tamtych czasach – Smerfy, Gumisie i inne dobranocki, a także te mangowe „hity” – Yatamana, Tygrysią Maskę, Tsubasę. Dziś z bajek lubię debaty parlamentarne.

O Macieju Frączyku[edytuj]

  • Oglądam go i słucham. Śledzę uważnie. Jeśli postawi bardziej na autentyzm, a nie na małpowanie innych – wygra. Byłoby fajnie.
  • To przypadek szczególny, bo w odróżnieniu od reszty wyróżnionej przez nas ferajny Niekryty sprawia wrażenie człowieka, który posiada jakąś tam błyskotliwość i inteligencję. Tym bardziej przykro ogląda się jego filmy – ten paździerzasty, boleśnie gimnazjalny humor jest ewidentnie sprzedawany ku zapotrzebowaniu gawiedzi. A przecież mówimy tu o facecie, który skończył studia, pisze książki, miał nawet własną audycję w radiu. Nie krytykuję Krytyka za kierowanie swoich żartów do ludzi, którzy ledwie potrafią odróżnić ubikację męską od damskiej – twój wybór, stary. Ale jest on jednak na tyle kumaty, żeby wiedzieć, że przekaz z mediów ma ważny wpływ na rozwój wrażliwości odbiorców, zwłaszcza tych młodych. Obawiam się, że wiem, kogo będę mógł wskazać palcem, gdy za 20 lat Krytyk zapyta, czyją winą jest to, że w kinach grają już tylko kolejne mutacje Kac Wawy.