Przejdź do zawartości

Lilian Jackson Braun

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Lilian Jackson Braun (1913–2011) – amerykańska pisarka.

Kot, który czytał wspak

[edytuj]
 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Kot, który czytał wspak.

(ang. The Cat Who Could Read Backwards; tłum. Barbara Ogonowska-Antonsson)

  • Kiedy kot, który jest obrazem gracji i piękna, nagle przewraca się w ohydnej pozie, wykrzywia pyszczek i drapie się w ucho, to mówi panu, proszę szanownego pana, aby pan sobie poszedł do wszystkich diabłów!
    • Opis: Mountclemens do Qwillerana na temat „kociej mowy”.
    • Źródło: rozdział V
    • Zobacz też: kot
  • Mój kot bardzo lubi sok z winogron, szczególnie biały. I tylko najlepszej marki. Jest znawcą.
    • Opis: Mountclemens do Qwillerana o swoim kocie syjamskim.
    • Źródło: rozdział V

Kot, który jadał wełnę

[edytuj]
 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Kot, który jadał wełnę.

(ang. The Cat Who Ate Danish Modern; tłum. Robert Sudoł)

  • Koko [kot] słuchał uważnie każdego słowa. (…) zamrugał potwierdzająco ślepiami. (…) zapiszczał, jak gdyby próbował wyrazić swoje współczucie.
    • Źródło: rozdział I
  • Najchętniej odbyłbym z Percym szczerą rozmowę, ale do niego trudno dotrzeć. Jest zaprogramowany, jak komputer. Uśmiecha się szczerze. Mocno ściska rękę. Mówi bardzo miłe komplementy. Ale gdy nazajutrz napatoczysz się na niego w windzie, to jakby cię w ogóle nie znał. Bo akurat tego dnia nie figurujesz w jego grafiku.
    • Źródło: rozdział I

Kot, który lubił Brahmsa

[edytuj]
 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Kot, który lubił Brahmsa.

(ang. The Cat Who Played Brahms; tłum. Anna Gren)

  • – A genialny kot zrobi pewnie prawo jazdy?
    – Koko? Wcale bym się nie zdziwił. Pasjonuje się wszelkimi klawiszami, gałkami, tarczami i dźwigniami. Wszystkimi urządzeniami mechanicznymi.
    • Źródło: rozdział I
  • Syjamski kot Qwillerana był sławny w klubie prasowym. Portret Koko wisiał w hallu obok podobizn laureatów Nagrody Pulitzera. Był on też prawdopodobnie jedynym w historii dziennikarstwa kotem posiadającym legitymację klubu prasowego z podpisem samego komendanta policji. Wszyscy w klubie wiedzieli, że Qwilleranowi udało się, dzięki wrodzonej podejrzliwości i dociekliwemu umysłowi, wsadzić kilku przestępców za kratki. Uważali jednak, że prawdziwym autorem tych sukcesów musiał być niezwykle inteligentny i spostrzegawczy kot. Wyglądało na to, że Koko zawsze zjawia się we właściwym momencie, by coś istotnego wywęszyć czy wydrapać.
    • Źródło: rozdział I

Kot, który nie polubił czerwieni

[edytuj]
 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Kot, który nie polubił czerwieni.

(ang. The Cat Who Saw Red; tłum. Maja Szybińska)

  • – Jesteś zamężna? – Rosnące nadzieje Qwillerana rozpłynęły się jak mgła.
    – Teraz nazywam się Graham. A co ty tu robisz, Jim?
    – Nikt nie nazywa mnie już Jim. Od dwudziestu lat mówią na mnie Qwill.
    – Nadal piszesz Qwilleran przez „w”?
    – Tak, i nadal przyprawia to maszynistki i korektorów o niestrawność.
    • Źródło: rozdział II
  • – Masz towarzystwo? Wydawało mi się, że mówiłeś do kogoś.
    – To do kotów. Kiedy się mieszka samemu, chce się czasem usłyszeć swój własny głos, a one są dobrymi słuchaczami.
    • Postacie: Joy, Jim Qwilleran

Kot, który się włączał i wyłączał

[edytuj]
 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Kot, który się włączał i wyłączał.

(ang. The Cat Who Turned On And Off; tłum. Tomasz Rosiński)

  • (…) ludzie nade wszystko pragną kiczu. Jak coś jest ohydne, źle wykonane i zużyte, sprzedaje się jak ciepłe bułeczki. Dziwne, ale tak jest.
    • Źródło: rozdział IX
  • W grudniu pogoda wypowiedziała miastu wojnę. Najpierw bombardował je grad, później nękały mroźne wiatry. No a teraz ciągle pada ten nieznośny śnieg.
    • Źródło: rozdział I