Lalka (serial telewizyjny)

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Lalkapolski serial telewizyjny z 1977 w reżyserii Ryszarda Bera będący adaptacją powieści Lalka Bolesława Prusa. Autorem scenariuszaAleksander Ścibor-Rylski i Jadwiga Wojtyłło.

Wypowiedzi postaci[edytuj]

Ignacy Rzecki[edytuj]

  • Głupstwo całe życie, którego początku nie pamiętamy, a końca nie znamy.
    • Źródło: odc. 1, Powrót
  • Sprawił to Wokulski, jedyny człowiek na świecie. I jak go tu nie kochać?
    • Opis: zapis w pamiętniku.
    • Źródło: odc. 7, Ciąg dalszy pamiętnika starego subiekta

Stanisław Wokulski[edytuj]

  • Gdybym ją poznał wcześniej, może i bym się ożenił.
    • Opis: do Ignacego Rzeckiego o Helenie Stawskiej.
    • Źródło: odc. 7, Ciąg dalszy pamiętnika starego subiekta
  • Tak pogardzam, a jeszcze ją kocham.
    • Opis: w myślach o Izabeli Łęckiej.
    • Źródło: odc. 9, Dusza w letargu

Inne postacie[edytuj]

  • Kto wie co gorsze – Żyd czy szlachcic?
    • Postać: Klein
    • Źródło: odc. 1, Powrót
  • O Boże! Z salonu kwirynałów do sklepu. To nie upadek, to hańba!
    • Postać: Izabela Łęcka
    • Opis: o potencjalnym związku ze Stanisławem Wokulskim.
    • Źródło: odc. 1, Powrót
  • Żelazny człowiek.
    • Postać: Tomasz Łęcki
    • Opis: o Stanisławie Wokulskim.
    • Źródło: odc. 1, Powrót