Księga Estery
Zwój
Księga Estery – jedna z ksiąg biblijnych Starego Testamentu.
- Siódmego dnia, gdy pod wpływem wina serce króla było w wesołym nastroju, rzekł on do Mehumana, Bizzety, Charbony, Bigty i Abagty, Zetara i Karkasa, siedmiu dworzan usługujących osobie króla Aswerusa, aby przed oblicze króla przyprowadzono królową Waszti w królewskim nakryciu głowy, żeby pokazać jej urodę ludom i książętom, odznaczała się ona bowiem pięknym wyglądem. Jednakże królowa Waszti odmawiała przybycia na słowo króla przekazane przez dworzan. Wtedy król wielce się oburzył i rozpaliła się w nim złość.
- Źródło: Est. 1:10–12
- Jeżeli królowi wydaje się to dobre, niech wyjdzie od jego osoby słowo królewskie i niechaj zostanie zapisane wśród praw Persji i Medii, aby nie wygasło, że Waszti nie wolno przyjść przed króla Aswerusa; jej królewską godność zaś niechaj król odda jej towarzyszce, niewieście lepszej niż ona. I to postanowienie, które król podejmie, niech będzie słyszane w całym państwie (...), a wszystkie żony okazywać będą szacunek swym właścicielom, zarówno wielkim, jak i małym.
- Źródło: Est. 1:19, 20
- Estera zyskiwała łaskę w oczach każdego, kto ją ujrzał.
- Źródło: Est. 2:15
- I król pokochał Esterę bardziej niż wszystkie inne kobiety, tak iż zyskała u niego więcej łaski oraz lojalnej życzliwości niż wszystkie pozostałe dziewice. I włożył na jej głowę królewskie nakrycie głowy, i uczynił ją królową w miejsce Waszti.
- Źródło: Est. 2:17
- (...) Haman począł zabiegać o unicestwienie wszystkich Żydów, którzy byli w całym państwie Aswerusa – ludu Mardocheusza.
- Źródło: Est. 3:6
- I przez kurierów rozesłano listy do wszystkich prowincji królewskich, aby unicestwić, zabić i zgładzić wszystkich Żydów, zarówno młodzieńca, jak i starca, maleństwa i kobiety, jednego dnia, trzynastego dnia miesiąca dwunastego, to jest miesiąca Adar, i aby zedrzeć z nich łupy.
- Źródło: Est. 3:13
- (...) Estera rzekła do Hatacha i nakazała mu co do Mardocheusza: „Wszyscy słudzy króla i lud prowincji królewskich wiedzą, że każdego – mężczyznę czy niewiastę – kto nie wezwany wchodzi do króla na wewnętrzny dziedziniec, dotyczy ustanowione przez niego jedno prawo: wydanie na śmierć; jedynie gdy król wyciągnie do niego złote berło, wtedy taki na pewno pozostanie przy życiu. A ja już od trzydziestu dni nie byłam wzywana, aby przyjść do króla”. I przekazano Mardocheuszowi słowa Estery. Wtedy Mardocheusz kazał odpowiedzieć Esterze: „Nie mniemaj w swej duszy, że w przeciwieństwie do wszystkich innych Żydów domownicy króla zdołają ujść cało. Bo jeśli w tym czasie będziesz milczała, to ratunek i wyzwolenie dla Żydów przyjdzie skądinąd, ty zaś i dom twego ojca zginiecie. A któż wie, czy właśnie nie na taki czas dostąpiłaś godności królewskiej?”
- Źródło: Est. 4:10–14
- I gdy tylko król ujrzał królową Esterę, stojącą na dziedzińcu, zyskała ona łaskę w jego oczach, tak iż król wyciągnął do Estery złote berło, które miał w ręce. Estera więc zbliżyła się i dotknęła końca berła.
- Źródło: Est. 5:2
- W końcu znaleziono zapis o tym, co Mardocheusz doniósł o Bigtanie i Tereszu, dwóch dworzanach króla, odźwiernych, którzy usiłowali podnieść rękę na króla Aswerusa.
- Źródło: Est. 6:2
- Wtedy król i Haman przyszli, aby ucztować u królowej Estery. Również drugiego dnia, podczas popijania wina na uczcie, król rzekł do Estery: „Jaka jest twoja prośba, królowo Estero? Niech to będzie ci dane. I jakie jest twoje życzenie? Choćby i połowa władzy królewskiej – niech tak się stanie!” Na to królowa Estera odpowiedziała i rzekła: „Jeżeli znalazłam łaskę w twych oczach, o królu, i jeżeli król uzna to za dobre, niech na mą prośbę będzie mi darowana moja dusza i na me życzenie – mój lud. Sprzedano nas bowiem, mnie i mój lud, by nas unicestwić, zabić i zgładzić. Gdyby nas sprzedano po prostu jako niewolników i jako służące, milczałabym. Lecz udręka ta nie jest stosowna, gdyż wiąże się ze szkodą dla króla”.
Przemówił więc król Aswerus i powiedział do królowej Estery: „Któż to jest i gdzież jest ten, który się ośmielił tak postąpić?” Wtedy Estera odrzekła: „Owym człowiekiem, wrogiem i nieprzyjacielem, jest ten zły Haman”.- Źródło: Est. 7:1–5
- (...) Charbona, jeden z dworzan pełniących służbę przed królem, powiedział: „Oto w domu Hamana stoi pal wysoki na pięćdziesiąt łokci, przygotowany przez Hamana dla Mardocheusza, który dobrze się wyrażał o królu”. Na to król rzekł: „Powieście go na nim”. I powiesili Hamana na palu, który on przygotował dla Mardocheusza; a wtedy złość w królu opadła.
- Źródło: Est. 7:9, 10
- (...) pisma, które zostało napisane w imieniu króla i opieczętowane sygnetem królewskim, unieważnić nie można.
- Postać: król Aswerus
- Źródło: Est. 8:8
- (...) król przyznał prawo Żydom, którzy byli we wszystkich poszczególnych miastach, aby się zgromadzili i stanęli w obronie swych dusz, i unicestwili, i zabili, i zgładzili całą siłę zbrojną ludu i prowincji, która im okazywała wrogość, maleństwa i kobiety, i aby zdarli z nich łupy
- Źródło: Est. 8:11
- A dwunastego miesiąca, to jest miesiąca Adar, jego trzynastego dnia, kiedy miało być wykonane słowo króla i jego prawo, w dniu, którego wyczekiwali nieprzyjaciele Żydów, aby nad nimi wziąć górę, nastąpiła całkowita zmiana, tak iż to Żydzi wzięli górę nad tymi, którzy ich nienawidzili.
- Źródło: Est. 9:1
- A król Aswerus nałożył pracę przymusową na kraj i wyspy morskie.
Całe zaś jego energiczne dzieło i jego potęga, jak również dokładny opis wielkości Mardocheusza, którą król go wywyższył, czyż nie są zapisane w księdze dziejów królów Medii i Persji? Bo Żyd Mardocheusz był drugi po królu Aswerusie i był wielki pośród Żydów, i cieszył się uznaniem wśród licznej rzeszy swych braci, działał bowiem dla dobra swego ludu i ogłaszał pokój całemu ich potomstwu.- Źródło: Est. 10:1–3