Ksiądz Marek
Ksiądz Marek – dramat napisany przez Juliusza Słowackiego w 1843 roku.
- Ksiądz Marek (...) stający na murach opuszczonego przez obrońców Baru, to nowy typ bohatera w twórczości poety. Człowiek prosty i święty, natchniony przez Boga duch bez skazy, którego wielkość uwidamia się tym potężniej na tle małodusznych lub wybuchowo namiętnych innych osób dramatu. Przełamane zostają w „Księdzu Marku” dawne wzorce indywidualizmu – tu samotnik staje na czele gromady; nowością jest więc kreacja postaci głównego bohatera, nowy jest też sposób widzenia historii. Wydaje się ona realizacją planu bożego, w którym następują po sobie klęski i zwycięstwa, śmierć i odrodzenie. Tu po raz pierwszy zostało też zapisane przekonanie Słowackiego, że prawdy o historii dochodzi się przez natchnienie, mocą wewnętrznego widzenia, a potem dopiero porządkuje się ją przy pomocy rozumu. Odczytuje się ją ze znaków – i przeszłość staje się figurą, zapowiedzią przyszłości.
- Autorzy: Jan Błoński i Mieczysław Klimowicz
- Źródło: Juliusz Słowacki – Krąg pism mistycznych (wstęp)