Kroniki portowe
Wygląd
Kroniki portowe (oryg. The Shipping News) – zekranizowana powieść Annie Proulx. Tłumaczenie – Paweł Kruk.
- A czy wobec siebie nie postępuje podobnie? Wypływa w morze, które pochłonęło jego ojca, dziadka, dwóch braci, najstarszego syna i prawie uśmierciło najmłodszego. Takie postępowanie przytępia ból, ponieważ dostrzegasz, że twoja sytuacja nie jest wyjątkowa, że inni cierpią tak samo jak ty. W tym starym powiedzeniu, że niedola lubi towarzystwo, jest trochę prawdy. Łatwiej jest umrzeć, widząc, że dookoła inni też umierają.
- Postać: Quoyle do Nutbeema o Jacku Buggit.
- Źródło: rozdział 27, Pokój redakcyjny
- (...) bankierzy powinni być geniuszami, a wcale tak nie jest. To największe matoły na świecie.
- Postać: Agnis Hamm
- Źródło: rozdział 10, Podróż morska Nutbeema
- Czy miłość przypomina torbę różnych cukierków, którą podaje się z rąk do rąk, z której można się poczęstować więcej niż tylko raz? Niektóre mogą szczypać w język, inne wydzielają mocne zapachy. Niektóre mają nadzienie gorzkie jak żółć, inne zawierają miód zmieszany z trucizną, jeszcze inne dają się szybko połknąć. A wśród powszechnie znanych miętusów i dropsów można znaleźć prawdziwe okazy: jeden może zawierać w swoim wnętrzu śmiertelne igły, inny spokojne i łagodne przyjemności.
- Źródło: rozdział 38, Sen właściciela psiego zaprzęgu
- Zobacz też: cukierek
- (...) jak się czegoś boimy, to często złościmy się na to.
- Postać: Diddy Shovel
- Źródło: rozdział 9, Węzeł cumowniczy
- Każdy jest durniem w jakiejś sprawie.
- Źródło: rozdział 5, Chwyt stoperowy
- Zobacz też: dureń
- (...) każdy, kto żyje, potrafi chwycić się jakiejś możliwości.
- Źródło: rozdział 18, Pasztet z homara
- Kiedyś, wiesz, kiedy ktoś zrobił nową matę, dziewczęta, młode dziewczęta, brały kota i sadzały go na niej, a potem zawijały ją i podnosiły kota. Zawsze znalazł się jakiś kot, Nowofundlandczycy lubią koty. Potem rozwijały matę i obserwowały kota: ta, do której podszedł, była kolejną kandydatką do zamążpójścia. Szczera prawda, zawsze się sprawdzało.
- Źródło: rozdział 22, Jak pies z kotem
- Postać: Mavis Bangs
- Masz okazję zacząć wszystko od nowa. Nowe miejsce, nowi ludzie, nowe widoki. Czyste konto. Zaczynając od początku, możesz być, kim zechcesz.
- Postać: Agnis Hamm
- Źródło: rozdział 3, Węzeł zaciskowy
- Nigdy nikomu nie mów, że przynosi sztorm. To najgorsze, co możesz powiedzieć.
- Postać: Agnis Hamm
- Źródło: rozdział 38, Sen właściciela psiego zaprzęgu
- Pogodzę się z tym. W tym jestem dobra. W przyjmowaniu ciosów.
- Postać: Agnis Hamm
- Źródło: rozdział 38, Sen właściciela psiego zaprzęgu
- Przychodzą takie dni, kiedy po prostu nie opłaca się wstawać.
- Postać: Quoyle
- Źródło: rozdział 27, Pokój redakcyjny
- Przecież wszystko umiera (…). Życie niesie z sobą stratę i smutek.
- Postać: Wavey
- Źródło: rozdział 39, Lśniące kołpaki
- Stawiamy czoło paskudnym rzeczom, ponieważ nie możemy przejść obok nich obojętnie albo zapomnieć. Im szybciej się z nimi uporasz, tym szybciej powiesz sobie: „Tak, stało się, ale nic na to nie mogę poradzić”, tym szybciej zaczniesz żyć własnym życiem. Tak więc musisz się z tym uporać. Jeśli musimy się z czymś uporać, to robimy to tak czy inaczej. Nawet z tymi najgorszymi rzeczami.
- Postać: Agnis Hamm
- Źródło: rozdział 8, Węzeł poślizgowy
- Tak jakbyś czuł, że to wszystko, na co zasługujesz. I im jest gorzej, tym prawdziwsze ci się to wydaje, że musiało ci się to przydarzyć albo wszystko byłoby zupełnie inaczej. Rozumiesz, co mam na myśli?
- Postać: Wavey do Quoyla
- Źródło: rozdział 37, Kotwiczne kamienie
- (...) w niedoli skorzy jesteśmy do płaczu. Psy, jelenie, ptaki cierpią w ciszy, nie roniąc łez. Cierpienie zwierząt jest nieme. Ten płacz to pewnie taki sposób na przetrwanie.
- Postać: Agnis Hamm
- Źródło: rozdział 3, Węzeł zaciskowy
- Widzicie, człowiek dochodzi do takiego punktu, w którym po prostu musi iść naprzód.
- Postać: Nutbeem
- Źródło: rozdział 10, Podróż morska Nutbeema
- Wiedziałem też, że jestem stworzony do wielkich rzeczy. Ale jak zacząć? Jak wyrwać się, żeby zacząć?
- Postać: Nolan Quoyle, tzw. Sztormowy Quoyle
- Źródło: rozdział 36, Kaftan bezpieczeństwa
- Woda może być starsza od światła, diamenty mogą pękać w gorącej koziej krwi, lodowe góry mogą strzelać zimnym ogniem, na środku oceanu mogą wyrosnąć lasy, kraba może pochwycić cień dłoni, a wiatr można schwytać w węzły na kawałku sznurka. Może się też okazać, że miłość przychodzi czasem bez bólu i cierpienia.
- Źródło: rozdział 39, Lśniące kołpaki
- Zobacz też: ból, cierpienie, światło, woda
- (...) wszystko, co się liczy, dotyczy miłości. Ona jest motorem życia.
- Postać: Partridge
- Źródło: rozdział 1, Quoyle
- Zgadzam się z tobą, że ona jest inna; można powiedzieć, że czasem trochę dziwna, ale wiesz, wszyscy jesteśmy inni, chociaż lubimy udawać, że tak nie jest. Wewnątrz jesteśmy dziwni. Uczymy się maskować swoją inność, w miarę jak dorastamy.
- Postać: Agnis Hamm
- Źródło: rozdział 15, Pracownia tapicerska
- Złączyła dłonie, pokazując mu, że każdy, kto żyje, potrafi chwycić się jakiejś możliwości.
- Postać: Wavey Prowse
- Źródło: rozdział 18, Pasztet z homara
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
- O niczym nie decydujemy, robimy, co nam każą i kiedy nam każą. Żyjemy według zasad określanych gdzie indziej przez sukinsynów, którzy nie mają pojęcia o miejscu, w którym żyjemy.
- Postać: Jack Buggit
- Źródło: rozdział 36, Kaftan bezpieczeństwa