Przejdź do zawartości

Głupiec

Dodaj linki
Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Głupiec, głupi – osoba postępująca nierozsądnie, bezmyślnie.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A

[edytuj]
  • Anatomiczne anomalie płciowe są na ogół wrodzone (a więc niezawinione) i tylko głupiec je potępia. Dewiacje seksualne są wyuczone (a więc chciane) i tylko głupiec je aprobuje.

B

[edytuj]
  • Brakiem zdolności głupiec rad tłumaczyć
    to, że do żadnych nauk nie ma chęci;
    gdyby pomyślał, wnet uznałby raczej,
    że winien im się tym bardziej poświęcić.
    • Autor: Sakja Pandita
    • Źródło: Drogocenna skarbnica wytwornych maksym, tłum. Ireneusz Kania, wyd. M&M, Kraków 1991
  • Były czasy, kiedy tylko głupców nie trzymały się pieniądze. Teraz zdarza się to wszystkim.

D

[edytuj]

G

[edytuj]
  • Gdyby wszyscy głupcy nosili białe czapki, ludzkość z lotu ptaka wyglądałaby jak stado gęsi.
  • Głupcom należałoby wymyślić trudniejszy sposób rozmnażania.
  • Głupcy dzielą się dyletantów i fachowców.
  • Głupiec, który wie że jest głupi, przynajmniej w tym jest rozumny. Głupiec, który siebie uważa za mędrca – ten to dopiero jest głupi.
  • Głupiec nie widzi tego samego drzewa, co mędrzec.
  • Głupiec uczony jest większym głupcem niż głupiec nieuk.
    • Un sot savant est sot plus quin sot ignorant. (fr.)
    • Autor: Molier, Uczone białogłowy, 4,3
    • Zobacz też: nieuk
  • Głupiec uważa przypadek za szczęście.

J

[edytuj]
  • Jaka może być inna korzyść z głupca, prócz tej, że możemy go oszukać.

L

[edytuj]
  • Lepiej jest się nie odzywać i tylko wydawać się głupim, niż się odezwać i rozwiać wszelkie wątpliwości.
  • Lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć.

Ł

[edytuj]

M

[edytuj]
  • Milczenie jest cnotą głupich.
    • Silence is the virtue of fools. (ang.)
    • Autor: Francis Bacon
    • Źródło: Jerzy Bralczyk, Polak potrafi. Przysłowia, hasła i inne polskie zdania osobne, wyd. Świat Książki, 2006, s. 147.
  • Mógł mieć wiele wad, lecz rzadko bywał głupcem.

N

[edytuj]
  • Napomnij głupiego – zapali się jak siarka!
    • Opis: przysłowie karaimskie
    • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części karaimskiej: Edward Tryjarski, s. 81.
    • Zobacz też: siarka
  • Nie ma nic bardziej nieznośnego niż głupiec, któremu się powodzi.
  • Nie ma nic piękniejszego niż przysłuchiwanie się milczeniu głupca.
  • Nie siej głupich, sami wschodzą.

O

[edytuj]
  • Otóż do wad obyczajowych wypada zaliczyć, jako ich źródło najobfitsze, ograniczenie umysłowe, które człowieka czyni ślepym na ból i strach innych istot żywych, na ich pokrewieństwo z nami i na następstwa czynów złych. Niejeden człowiek jest za głupi na to, by być dobry, i niejeden idiota puścił z dymem chałupę, aby oglądać coś jak pożar Rzymu w miniaturze.

P

[edytuj]

S

[edytuj]
  • Stu mądrych nie znajdzie tego, co zgubił jeden głupi.
    • Opis: przysłowie jakuckie
    • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części jakuckiej: Stanisław Kałużyński, s. 133.
  • Szczęście dla głupca to stać się bogatym,
    dla szlachetnego – wszystko porozdawać;
    drapać się – ma za szczęście trędowaty,
    mądrego wstrętem tylko trąd napawa.
    • Autor: Sakja Pandita
    • Źródło: Drogocenna skarbnica wytwornych maksym, wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania

T

[edytuj]
  • Tego, kto pozna, co wiedzieć należy,
    słusznie renoma mędrca wnet spotyka
    głupiec mądrości przez to nie nabierze,
    że się na wieku zna krowy czy byka.
    • Autor: Sakja Pandita
    • Źródło: Drogocenna skarbnica wytwornych maksym, wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania

W

[edytuj]
  • W myślach ma jedno, lecz czyni inaczej;
    gdy mówi, w inną jeszcze wchodzi skórę.
    Wiedz: kto się sławą spryciarza otacza,
    jest to przebrany za mądrego – dureń.
    • Autor: Sakja Pandita
    • Źródło: Drogocenna skarbnica wytwornych maksym, wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania
  • W naturze ludzi głupich leży smutek i wpadanie w depresje, jeżeli coś im się nie uda, oraz zadowolenie i egzaltacja, gdy rzeczy rozgrywają się zgodnie z ich oczekiwaniami. Mądrzy potrafią przejść w równowadze przez trudne i przyjemne chwile.
  • „W tamtym mam wroga, w tym zaś – przyjaciela”
    takie różnice głupiec sobie tworzy.
    Mądry życzliwość po równi rozdziela;
    alboż wiadomo, skąd nam przyjdzie korzyść?
    • Autor: Sakja Pandita
    • Źródło: Drogocenna skarbnica wytwornych maksym, wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania
  • W życiu spotyka się jednostki ograniczone pośród ludzi zresztą normalnych, którzy zarabiają na życie i zajmować mogą stanowiska w społeczeństwie. Studium człowieka głupiego rzuca światło na istotę inteligencji. Widać, czego brak głupiemu i czego mu potrzeba. Niestety, głupota nie jest pojęciem dostatecznie określonym. Jako charakterystyczne cechy głupiego człowieka podają nie: brak wiadomości, brak wykształcenia (chociaż i to bywa niekiedy skutkiem głupoty), tylko ciasny zakres zainteresowań i ubóstwo pojęć.
  • Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego – w błędzie trwać. Żyć – to myśleć.
  • Wsłuchaj się w szum wody płynącej przez szczeliny i skały. Tylko drobny strumień wiele hałasuje. Wielka woda płynie spokojnie. To co puste dudni, to co pełne jest ciche. Głupiec jest jak na wpół próżny garnek. Mądry człowiek przypomina pełne wody jezioro.

Z

[edytuj]
  • Z tego, że człek zazdrosny posiadł krocie,
    że liczni są druhowie zawistnika,
    że wiedza dana została idiocie
    – najmniejsza nawet radość nie wynika.
    • Autor: Sakja Pandita
    • Źródło: Drogocenna skarbnica wytwornych maksym, wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania
  • – Zachowałem się jak głupiec – pokazałem się wrogowi, a wróg to wykorzystał.

Zobacz też

[edytuj]
  1. ↑ Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Przy 30,21-22.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Głupiec&oldid=546620”