Konklawe

Konklawe z 1903

Konklawe (łac. conclave, zamknięte pomieszczenie w budynku, pokój) – ogólne zgromadzenie kardynałów, zwoływane po 15, maksymalnie po 20 dniach od śmierci lub rezygnacji papieża (tyle czasu mają nieobecni kardynałowie na przybycie na spotkanie), poprzedzone okresem Sede vacante.

• Ale nawet konklawe można doprowadzić do ludożerstwa, byle tylko postępować cierpliwie i powoli.
  • Autor: Stanisław Lem, Głos Pana, wyd. Czytelnik, 1968

• Jedna ze znakomitych pań warszawskich była niedawno w Rzymie. Po długich staraniach udało jej się uzyskać audiencję u papieża. Ojciec Święty dopytywał się, czy Rzym jej się podobał i co widziała. Dama odrzekła, że jest zachwycona Wiecznym Miastem.
  – Obejrzałam wszystko, Ojcze Święty. Żałuję tylko, że jednej rzeczy nie udało mi się widzieć.
  – Jakiej?
  – Konklawe.
  • Źródło: Marek S. Fog (zebrał i opracował), Dowcipy Polski międzywojennej, Wydawnictwo Vesper, Poznań 2008, ISBN 9788361524137.
  • Zobacz też: papież, Watykan

• Kto wchodzi na konklawe jako papież, wychodzi jako kardynał, a kto wchodzi jako kardynał, wychodzi jako papież.
  • Opis: rzymskie przysłowie
  • Źródło: Bernard Lecomte, Tajemnice Watykanu, Wydawnictwo Znak, Kraków 2010, ISBN 9788324013890, tłum. Michał Romanek, s. 355.

• Oznajmiam wam radość wielką: mamy papieża.
  • Annuntio vobis gaudium magnum: habemus papam. (łac.)
  • Opis: formuła, wygłaszana po dokonaniu wyboru nowego papieża przez konklawe.

• Podczas konklawe modliłem się do Boga, żeby mnie nie wybrano. Tym razem jednak Bóg wyraźnie mnie nie posłuchał.
  • Autor: Benedykt XVI
  • Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 4 maja 2005.

• Pomału można doprowadzić nawet konklawe do kanibalizmu. Byle postępować stopniowo, krok za krokiem.
  • Autor: Stanisław Lem, Śledztwo
  • Opis: profesor Sciss w rozmowie z porucznikiem Gregorym.