Jimmy Page

Jimmy Page (właśc. James Patrick Page; ur. 1944) – angielski gitarzysta rockowy, współtwórca zespołu Led Zeppelin, jeden z największych gitarzystów wszech czasów.

Dziś młode zespoły muszą od razu godzić się na liczne żądania wytwórni.
- Opis: z wywiadu dla Radiowej Trójki – Zagrzeb, 17 lutego 1998.
- Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 8370528066, s. 310.

Jako muzyk sesyjny nauczyłem się, że najlepiej nagrać wykonanie w chwili, gdy w zespole panuje entuzjazm, gdy staje się ono naprawdę gorące, gdy czujesz muzykę. Dzisiaj mnóstwo muzyki produkuje się z użyciem elektroniki, porządkując wszystko dokładnie, ale jednocześnie gubi się po drodze tę żywą energię. W Led Zeppelin potrafiliśmy nagrać parę ważnych utworów w trzy tygodnie. Dzisiaj ludzie nie mogą tego zrozumieć
- Źródło: Neil McCormick, Głośne granie, „The Daily Telegraph”, 18 stycznia 2010.

Jest jak rzeźba. Wspaniały lakier do drewna i jego aromat. Jest jak kobieta. Możesz ją podniecać jak kobietę.
- Źródło: film It Might Get Loud

Muzyka to najlepszy język do poruszenia serc ludzi na całym świecie.

Nie przychodzi mi na myśl wspanialsza ikona gitary niż człowiek o muzycznym intelekcie na tyle silnym, by zmienić to, co działo się wcześniej i nadać muzyce inny kierunek. To on jest moim „guitar hero”.
- Opis: o Les Paulu.
- Źródło: Neil McCormick, Głośne granie, „The Daily Telegraph”, 18 stycznia 2010.

Nie rozumieli co robimy. Recenzję czwartego albumu napisali w jednym paragrafie. Jest tam dużo materiału."Black Dog”, jest „Leeve Breaks”, jest „Stairway to Heaven”. Jeden paragraf.
- Opis: o recenzjach w prasie.
- Źródło: Będzie głośno (It Might Get Loud).

Nigdy nie uczyłem się gry na gitarze. Po prostu grałem na niej, a ona grała na mnie, różnie można na to spojrzeć. Jako dzieciak nie robiłem niczego oprócz chodzenia do szkoły, odrabiania zadań domowych i grania na gitarze. Dzisiaj gram może co drugi dzień. Ale nie myślę o tym jak o ćwiczeniu. Chcę znaleźć jakiś nowy kształt, nowy układ akordów, nowy riff. Zawsze szukam twórczego impulsu. Zawsze.
- Źródło: Neil McCormick, Głośne granie, „The Daily Telegraph”, 18 stycznia 2010.

Po nagraniu When I Was a Child zabrałem taśmę do domu. Po kolacji nastawiłem ją mojej pani, ot tak, żeby wiedziała, nad czym pracowałem. Gdy utwór się skończył, zaległa cisza. Nie wiedziałem, co powiedzieć. W wirze pracy w studiu, kiedy nagrywam partię gitary, a potem Robert nakłada głos, nie wszystko zauważam. Dopiero wtedy wieczorem w domu dotarło do mnie, że to wspaniały utwór.
- Opis: z wywiadu dla Radiowej Trójki – Zagrzeb, 17 lutego 1998.
- Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 8370528066, s. 308.

To instrument bardzo czuły na dotyk, oddaje twoją osobowość. Dajmy trzem gitarzystom tą samą gitarę i poprośmy o zagranie tego samego utworu – każdy gra inaczej. Nawet osoby, które grają dopiero od niedawna, muzycy bez doświadczenia, ujawniają swój charakter w swoim graniu.
- Źródło: Neil McCormick, Głośne granie, „The Daily Telegraph”, 18 stycznia 2010.

O Jimmym Page’u

Jimmy kojarzy mi się z akrobatą na trapezie. Zniekształca i wydłuża nuty, a potem gra potężne riffy, które stanowiły o sile Led Zeppelin. Dla mnie Jimmy jest bardziej częścią grupy niż solistą, chociaż jego specjalnością było przerywanie utworów, żeby wykonywać różne brawurowe kawałki. Ale w tych popisach nie było wielkiej spontaniczności, były one bez wątpienia dojrzale przemyślane.
- Autor: Jeff Beck

Wszyscy myśleli, że oni tak świetnie improwizują, a w rzeczywistości chodziło o kompozycję, o pomysły i tematy. Granie Jimmy’ego było o wiele bardziej skomponowane i sformalizowane niż innych gitarzystów w tamtej epoce i dzięki temu znacznie lepsze. To dyscyplina pracy. To było granie naprawdę ostre, twarde i niezamazane. Kiedy go poznałem, zorientowałem się, że wyznajemy niemal tę samą muzyczną filozofię.
- Autor: The Edge, gitarzysta U2
- Źródło: Neil McCormick, Głośne granie, „The Daily Telegraph”, 18 stycznia 2010.

Zobacz też