Ian McEwan
Ian McEwan (ur. 1948) – brytyjski pisarz.
Spis treści
Betonowy ogród[edytuj]
(ang. The Cement Garden)
- (...) często zamyślała się głęboko, ale kiedy pytaliśmy, o czym tak duma, zawsze zapewniała uroczyście, że nie myślała o niczym.
- Jestem taka zmęczona, leżąc tutaj i nic nie robiąc przez cały dzień.
- Ktoś płakał głośno. Czy to byłem ja?
- (...) matka nie była moim wymysłem ani wynalazkiem sióstr, a jednak wciąż od nowa wyobrażałem ją sobie i zarazem odrzucałem.
- Nikt nie ustrzeże pustego domu (...).
- Wszyscy obawialiśmy się jej trochę, kiedy milczała, ale znów przekonywała śpiewnym, rozmarzonym głosem, że to ona lęka się odrobinę nas, więc dlatego milczy.
Dorosły[edytuj]
- Czy była smutna dlatego, że dorosła i wcale jej się to nie podobało? Trudno powiedzieć.
- (...) nic nie stoi w miejscu, ani ludzie, ani woda, ani czas.
Krem znikający[edytuj]
- Do czego może się przydać jeden kawałek puzzli? A z drugiej strony – czy ktoś odważyłby się go wyrzucić?
- Dzieci trudniej oszukać niż dorosłych.
- Gdyby był sam, umiałby też odnaleźć się w swoich myślach.
Kim jest Peter[edytuj]
- (...) gdyby ludzie (...) każdego dnia choć chwilę poświęcili na myślenie, kim są lub kim mogliby być, wtedy świat byłby dużo lepszym miejscem i może nawet nie byłoby wojen.
- (...) nie da się wiedzieć, o czym myśli osoba, która nic nie mówi.
Kot[edytuj]
- Czasami podchodził do siedzących domowników i, po chwili wahania, wskakiwał im na kolana, stawał z rozczapierzonymi pazurami i wpatrywał się głęboko w oczy bez mrugnięcia. Potem przekrzywiał głowę, nie odwracając wzroku, i miauczał, tylko raz, i od razu wiadomo było, że William przekazywał właśnie coś ważnego i mądrego, coś, czego człowiek nigdy nie zrozumie.
- Gdy Peter budził się rano, nigdy nie otwierał oczu, dopóki nie odpowiedział sobie na dwa proste pytania. Zawsze zadawał je w tej samej kolejności. Pytanie pierwsze: kim jestem? (...) pytanie drugie: jaki dziś dzień tygodnia?
Prześladowca[edytuj]
- Dzieci bały się go, bo inni się go bali. Był przerażający, bo taką miał reputację.
- To, że potrafimy przyzwyczaić się do otaczających nas tajemnic, samo w sobie jest tajemnicą (...).
Inne[edytuj]
- I choć myślisz, że cały świat leży u twoich stóp, on może powstać i cię stratować.
- Źródło: Pokuta
- (...) po osiągnięciu pewnego wieku, kiedy pozostałe do przeżycia lata po raz pierwszy wydają się skończone i człowieka przechodzi pierwszy zimny dreszcz, ktoś, kto umiera, wzbudza większe, bardziej braterskie zainteresowanie.
- Źródło: Sobota, tłum. Andrzej Szulc
- Świadomość to przypadkowy dar albo ślepy proces.
- Zobacz też: świadomość
- W nauce bluźnierstwo jest użyteczne.
- Zobacz też: nauka
- Zdarza się niekiedy, że u tych, którzy roztrząsają krzywdy, chęć rewanżu miesza się, dla nich dogodnie, z poczuciem obowiązku.
- Źródło: Amsterdam (1998), tłum. Robert Sudół
