Grzybobranie

Grzybobranie – pozyskiwanie owocników grzybów ze stanowisk naturalnych.

• Ech! Grzybobranie z nagonką.
  • Autor: Stanisław Jerzy Lec, Myśli nieuczesane

• Grzybów było w bród: chłopcy biorą krasnolice,
  Tyle w pieśniach litewskich sławione lisice,
  Co są godłem panieństwa, bo czerw ich nie zjada,
  I dziwna, żaden owad na nich nie usiądą.
  Panienki za wysmukłym gonią borowikiem,
  Którego pieśń nazywa grzybów pułkownikiem.
  Wszyscy dybią na rydza; ten wzrostem skromniejszy
  I mniej sławny w piosenkach, za to najsmaczniejszy,
  Czy świeży, czy solony, czy jesiennej pory,
  Czy zimą. Ale Wojski zbierał muchomory.
  • Autor: Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, Księga III. Umizgi

• My lubimy grzybobranie.
  Grzyby mają inne zdanie.
  • Autor: Dorota Gellner, Grzybobranie

• Na zielonym obrusie łąk, jako szeregi
  Naczyń stołowych sterczą: tu z krągłymi brzegi
  Surojadki srebrzyste, żółte i czerwone,
  Niby czareczki różnym winem napełnione;
  Koźlak, jak przewrócone kubka dno wypukłe,
  Lejki, jako szampańskie kieliszki wysmukłe,
  Bielaki krągłe, białe, szerokie i płaskie,
  Jakby mlekiem nalane filiżanki saskie,
  I kulista, czarniawym pyłkiem napełniona
  Purchawka, jak pieprzniczka – zaś innych imiona
  Znane tylko w zajęczym lub wilczym języku,
  Od ludzi nie ochrzczone; a jest ich bez liku.
  • Autor: Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, Księga III. Umizgi