Graham Masterton

Graham Masterton (ur. 1946) – szkocki pisarz, autor horrorów, poradników z zakresu życia seksualnego, dziennikarz.

Ciało i krew (1994)

(ang. Flesh and blood; tłum. Andrzej Szulc)

Jestem samoukiem. Lubię ludzi, którzy są samoukami. Są oryginalni.

Luke obserwował ją przez chwilę z rękoma skrzyżowanymi na brzuchu. Lubił obserwować ludzi. Mógł często powiedzieć o kimś więcej po pięciu minutach obserwacji niż po pięciu godzinach przesłuchania. Ich gesty; ich niespodziewane uśmiechy. Sposób, w jaki siedzieli sztywno albo w jaki się wiercili. Ludzie, którzy mówią prawdę, nie obgryzają po każdym zdaniu paznokci. Ludzie, którzy mówią prawdę, nie gapią się w sufit. Nigdy.

Czerwona Maska (2007)

(ang. The Painted Man)

Kobieta ubrana była w kremowy kostium, a mężczyzna miał na sobie jasnoniebieską sportową marynarkę, ale ich ubrania pokrywała krew. Zresztą była nią zbryzgana cała kabina windy, od podłogi aż po sufit. Na lustrach widać było mnóstwo krwawych odcisków dłoni.

Na biurku leżał podręcznik dla ogrodników, otwarty na róży odmiany „Pan Lincoln”. Wciąż stało na nim także okrągłe lustro oraz pudełko z farbami. Jednak kartka papieru rysunkowego, na którym jeszcze przed chwilą malowała różę, była zupełnie pusta.

Widzenie z wyprzedzeniem tego, co wydarzy się najbliższego poranka, było dla niej równie naturalne jak pamięć o tym, co wydarzyło się poprzedniego dnia nad ranem.

Wysoko pod sufitem znajdowało się małe okienko i do środka zaglądał przez nie jakiś mężczyzna. Najprawdopodobniej stał na drabinie. Miał uważne spojrzenie i czerwoną twarz, niemal tak czerwoną jak krew w drewnianym kuble. Ramę okna oplatały czerwone róże.

Czternaście obliczy strachu (1995)

(ang. Flights of Fear, tłum. Zygmunt Halka)

Bestia nie tkwi w nas. To my tkwimy w zwierzęciu.

Czyż szatan nie jest najlepszym dowodem na istnienie Boga?

Szukaj rzeczy, których nie ma, zamiast rzeczy, które są.

W lustrze zobaczył poważnego, bladego, jedenastoletniego chłopca, z krótkimi sterczącymi włosami i odstającymi uszami. Oczywiście to nie był on, tylko jego zewnętrzna powłoka; fizyczna maska, którą przybrał po to, żeby podczas sprawdzania obecności w szkole móc podnosić rękę i odpowiadać: Obecny.

Wilkołaki to są wilki zamienione w ludzi, a nie ludzie zamienieni w wilki!

Wszyscy mówili, że zadawanie się z umarłymi jest niebezpieczne. Umarli mają inne potrzeby niż żyjący; inne pragnienia. Umarli są bardziej zdesperowani, niż możemy przypuszczać.

Demon zimna

Jeśli chce pan wiedzieć, to złorzeczyłem Bogu, że mnie zostawił. Czyż nie modliłem się zawsze, jak należy? Nie wierzyłem w Niego? Gdzie więc był wtedy... kiedy naprawdę Go potrzebowałem?

– Zawsze, kiedy patrzyłam na gwiazdy, bałam się. Ich widok sprawia, że mam wrażenie, jakby moje życie było bez znaczenia.
– Masz rację. Bo jest bez znaczenia. Tak samo jak moje i każdego na tym świecie. Kiedy ktoś żartuje sobie z dzieciaków z mojej klasy, zawsze pytam, czy naprawdę uważa, że jego życie jest więcej warte od życia któregokolwiek z nich. Koniec końców wszyscy jesteśmy mrówkami.
– Nie jesteś zbyt poprawny politycznie, co? Powinieneś mówić, że życie każdego człowieka coś znaczy.
– Życie mrówki coś znaczy, tyle że nie aż tak dużo, jak mrówka sądzi.

Demony Normandii (1978)

(ang. The Devils of D-Day; tłum. Elżbieta Krajewska)

Raj to stan, w którym wiara i niezłomność serca otrzymują nagrodę, właśnie tak jak to sobie wyobraziłeś. Piekło to działanie ignorancji i samozadowolenia przeciwko prawdziwemu celowi ludzkości.

Życie to nie dar, mój przyjacielu. To przekleństwo. Adramelech [diabeł] świetnie potrafi rzucać takie przekleństwa.

Drapieżcy (1992)

(ang. Prey; tłum. Andrzej Szulc)

Przeznaczenie, jak pan miał okazję się niedawno przekonać, nie jest niezmienne. (…) Nasz los zawsze spoczywa w naszych rękach, drogi panie. Jedynym paradoksem jest to, że nie staramy się zmienić naszego życia wtedy, kiedy jeszcze możemy.

W najmłodszych twarzach kryją się najstarsze oczy.

Dwa tygodnie strachu (1994)

(ang. Fortnight of Fear; wyd. Prima, Warszawa 2005, tłum. Michał Wroczyński)

Chodził posuwistymi, wielkimi krokami, jakimi mógł poruszać się jedynie mężczyzna, który nigdy nie chadzał w towarzystwie kobiet; żadna nie zdołałaby dotrzymać mu kroku.

Czasu, który tak łatwo lekceważy się w młodości, niezmiernie gorzko żałuje się na starość.(...) Cóż znaczy miesiąc dla znudzonego nastolatka? Nic. Minie w jednej chwili. Ale proszę mi powiedzieć, jaką ma wartość dla kogoś, komu pozostał tylko miesiąc życia?

Dom jest tam gdzie serce, ale serce wcale nie jest w domu.

Mój kumpel Norman stwierdził, że kobiety nie są ludźmi, lecz należą do jakiejś obcej rasy, która wylądowała na Ziemi, żeby dotrzymywać ludziom towarzystwa.
– Wyobraź tylko sobie – powiedział, zapalając papierosa i wydmuchując dym. – Gdybyś nigdy dotąd nie widział kobiety i gdybyś wyszedł stąd, po czym natknął się na nią... a ona miałaby jasne włosy, czerwone usta, sukienkę i buty na wysokich obcasach... a ty byś nigdy przedtem nie widział kobiety... wtedy, wtedy, przyjacielu, zrozumiałbyś, że to bliskie spotkanie najgorszego stopnia.
- Źródło: Zawsze, zawsze później, s. 76.

Na pisarzu horrorów ciąży jedno straszliwe przekleństwo. Bez względu na to, dokąd zawiodą go drogi, bez względu na to, w jak pięknej będzie przebywał scenerii czy też w jakich będzie żył luksusach, bardzo szybko zacznie rozmyślać o ciemnych stronach swojej sytuacji.
Może świecić słońce, promienie mogą rozkosznie ślizgać się po morskich falach, ale w umyśle twórcy horrorów zaczyna już napływać wzbudzający dreszcz cień.
- Źródło: Słowo wstępne, s. 7.

Dziecko ciemności

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Dziecko ciemności.

(ang. The chosen child)

Bez względu na wszystko chłopak powinien myśleć o mamie.

Czasami są tylko dwa wyjścia: dobre i złe.

Każdy musi ponosić ofiary, jeśli chce osiągnąć to, czego pragnie.

Dziedzictwo (1981)

(ang. The heirloom; tłum. Ewa Wojtczak)

Był to po prostu jeden z tych rytualnych gestów, które, jak sądzę, zrobiłaby każda istota ludzka. Dlaczego modlimy się albo palimy świece za naszych ukochanych? To wszystko jest naszym błagalnym przymilaniem się ponurym i katastroficznym siłom, których nie potrafimy kontrolować ani zrozumieć. I nie sądźcie, że zwykle jestem tak filozoficznie nastawiony do świata. Tak było tylko podczas tej pierwszej, przerażającej nocy, kiedy zacząłem rozumieć, co to znaczy być naprawdę bezradnym.

Nic dziwnego, że ludzie dowcipkują sobie tak często ze śmierci i zakładów pogrzebowych. Jak inaczej można poradzić sobie z tą mroczną zagadką, przed którą każdy stanie?

Szczęśliwy człowiek, który jest zadowolony ze swojego rodzinnego życia, swoich osiągnięć zawodowych i swojej pozycji społecznej i intelektualnej w środowisku, lecz taki człowiek jest często bardziej podatny niż inni na frustrację. Gdybyś chciał użyć starej biblijnej frazy, mógłbyś powiedzieć, że podstawową cechą charakterystyczną dla człowieka jest działanie. A jeśli nie ma już nic, co chciałbyś zdobyć, wówczas cała ta pozytywna energia obraca się przeciwko tobie i tworzy ładunek negatywny.

Dziewicza podróż

(ang. Maiden Voyage)

Naturalnie wspomagała czasami młodszą siostrę gotówką i cennymi upominkami (...). Gorycz Isabelle była tym większa, że nie potrafiła odmawiać przyjmowania tych podarunków.

(...) od chwili, gdy została przyłapana w łóżku ze swoim nauczycielem francuskiego, nie otrzymywała prezentów urodzinowych...

Pomyśleć tylko o tych wszystkich grzesznikach i złoczyńcach, którzy dożywają sędziwych lat, przez całe życie nawet nie przekraczając progu kaplicy.

Festiwal strachu (2005)

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Festiwal strachu.

(ang. Festival of Fear)

Co rano budzimy się, wstajemy z łóżek i nigdy nie wiemy, w jakim momencie życie przywali nam prosto w twarz.

Czasami ramię, na którym można się wesprzeć i wypłakać, jest lepsze niż pieniądze wygrane na loterii.

Jeśli chcesz perfekcji, zawsze musisz z a c z y n a ć od perfekcji.

Głód

(ang. Famine; tłum. Piotr Kuś)

Amerykanie zawsze widzieli siebie jako naród ludzi wszechmożnych, posiadających niebiańskie przyzwolenie na zabieranie dla siebie wszystkiego, czego chcą, nie bacząc na prawo, zasady etyki czy wreszcie reguły współżycia społecznego.

Należy trzymać usta zamknięte na kłódkę aż do ostatniej chwili, dopóki nie nabierze się pewności, że własne słowa nie zaszkodzą przynajmniej osobie je wypowiadającej.

Po prostu, istnieje taki rodzaj miłości, który można oddać jedynie smutnym uśmiechem.

Ikon (1983)

Ameryka pełna jest lunatyków, którzy raczej zginą, niż pozwolą na zdominowanie tego kraju przez Związek Radziecki. Wolą śmierć od komunizmu.

Ameryka wciąż wywiera zbyt duży wpływ na cały świat. Jej kultura jest jak wścieklizna. Doprowadza świat do szaleństwa. Świat będzie się w nim pogrążał.

Amerykanie są zmęczeni, ogień w ich żyłach już dawno się wypalił. Zastąpiony został przez cholesterol. Obecnie jedyną rzeczą, jaką naprawdę chce większość z nich, jest święty spokój i możliwość gapienia się w telewizory.

Jeśli chcesz wszystkiego być pewien, to nie powinieneś podejmować żadnego ryzyka!

Przepiękna muzyka. Czasami płaczę, kiedy tego słucham, płaczę z żalu, że światem nie można dyrygować jak orkiestrą. Życia nie można zapisać na pięciolinii.

Przypuszczam, że wszyscy lekarze są urodzonymi pesymistami. Albo po prostu wszyscy pesymiści zostają lekarzami.

Życie nigdy nie pozostawi cię na uboczu.

Katie Maguire

Nigdy nie zapominaj, że wszystko ma swoje granice, Katie. Im więcej będziesz dawać z siebie ludziom, tym więcej będą chcieli od Ciebie brać. Jeśli nie będziesz ostrożna, obudzisz się pewnego poranka w wieku czterdziestu jeden lat i zdasz sobie sprawę, że zjedli cię od środka, jak larwy. Ciała, które będziesz znajdować w opuszczonych budynkach, to będzie nic w porównaniu z tobą i twoim życiem.

Życie jest bardziej interesujące, kiedy można zobaczyć coś nowego, nawet jeśli to coś sprawia, że żołądek podchodzi nam do gardła.

Kły i pazury

Jim przyglądał się temu z uśmiechem. Nigdy nie widział Marka tak podnieconego. Pomyślał sobie: Boże, gdyby tylko ludzie poświęcili trochę czasu takim chłopakom jak Mark i pokazali im, do czego są zdolni, zamiast wmawiać im, że są głupi i bezużyteczni…

Sprawiedliwość niewiele znaczy dla zmarłych. Sprawiedliwość jest ważna tylko dla żywych.

Muzyka z zaświatów (2008)

(ang. Ghost Music)

Chcą wszystkiego, czego sami nie mają, a ty to masz. Pragną każdego twojego oddechu. Chcą nawet blasku słońca, który zagląda w twoje oczy.

(…) czasami człowiekowi wydaje się, że wiatr coś mówi, zwłaszcza w nocy.

Im dalej jedziesz, tym lepiej poznajesz to, co zostawiasz za sobą.

Kiedy jakieś drzwi się otwierają, inne się zamykają (…). Ale pamiętaj, że nigdy nie otwierają się ani nie zamykają bez przyczyny.

Nie da się zbyt długo znosić czyjegoś cierpienia.

Nie sądzisz, że życie jest i tak przygnębiające? Po co robić zdjęcia, które w przyszłości doprowadzą cię do łez?

Niebo nie jest dla ludzi żądnych zemsty.

Obietnica jest w pewnym sensie przepowiednią. Ale kiedy człowiek wstaje rano, nie wie, co przyniesie mu kolejny dzień i czy dożyje nocy.

Powinieneś uważać (…), bo jeszcze śmierć dogonisz.

Pogromca wampirów

(ang. Vampire Hunter)

A myślisz, że to konieczne? To znaczy, zrozumieć mnie? Po co ci to, dopóki wiesz, że jestem po twojej stronie, dopóki ufasz, że cię nie zawiodę?

Miłość nic nie znaczy bez zaufania.

Z doświadczenia wiedziałem, że ludzi częściej rozstrajają incydentalne zdarzenia niż wielkie tragedie. Na przykład widok dziecięcego bucika leżącego wśród ruin.

Zaangażowanie osobiste powinno być obce profesjonaliście.

Złość często prowadzi do fatalnych pomyłek.

Powrót Wojowników Nocy (2005)

(ang. Night Wars; tłum. Paweł Wieczorek)

(...) od samego początku we wszechświecie istniały negatywne siły. Dobro nie może istnieć bez zła, bo bez niego nie miałoby znaczenia. Im większe jest dobro, tym większe jest zło.

Rook

Ale całe życie jest niebezpieczne, a przecież nie pozostajemy w łóżkach przez cały dzień, bojąc się wyjść w obawie, że jakiś samolot może spaść nam na głowę albo ziemia rozstąpi się nam pod nogami.

Bo czasem ludzie dają coś za nic i cieszą się z tego.

Ludzie pozornie najlepiej nam znani sprawiają nam najprzykrzejsze niespodzianki.

Nie ma nic okropniejszego, niż leżeć tak żywcem w swoim grobie, czekając z nadzieją na dźwięk łopaty.

Wszystkim parom zdarza się pokłócić, zwłaszcza tym, które naprawdę się kochają.

Zdarzało się już, że duchy raniły ludzi – powiedziała pani Vaizey. – Budzisz się rano i znajdujesz purpurowe ślady na całym ciele. Czasem również dusza ludzi. Siła nie musi być widzialna czy namacalna, żeby mogła wyrządzić ci krzywdę. Nie widzisz wiatru, ale przecież może cię wywrócić. Nie dotkniesz dymu, ale łzawią ci od niego oczy.

Rytuał

(ang. Ritual; tłum. Danuta Górska)

Rodzice zawsze mają własny pogląd na to, jak powinno się wychowywać dzieci, w sensie moralnym i duchowym. Ale muszą zrozumieć, że dzieci nie są ich własnością, że mają prawo szukać szczęścia na własną rękę.

Tragedia i niepowodzenie zwykle potęgują upór w ludziach.

Strach

A pierwszą rzeczą, jaką się traci, wyzbywając się lęku, jest zdolność trafnej oceny sytuacji. Strach jest wam potrzebny, nieważne o ile lepiej czujecie się bez niego.

Do czego prowadzi pozbawienie człowieka lęku przed śmiercią? Do utraty chęci życia.

Dobry nauczyciel musi skupić na sobie uwagę uczniów, być główną atrakcją – mózgiem, gwiazdą.

Liczy się tylko dzień dzisiejszy. Liczy się bycie tutaj. Ktoś powiedział mi kiedyś, że życie jest jedynie snem, a gdy umieramy, budzimy się z niego. Ale nie wierz w to. Liczy się tylko twoje życie, twoja rodzina, twoja przyszłość. Nie oddawaj ani jednej minuty, nikomu.

Odkąd Rafael mnie oczyścił, jestem inną osobą. Coś panu powiem... kiedy nie czuje się strachu, to coś strasznego.

Strach jest dobry. Strach jest naszym przyjacielem. Człowiek nie znający strachu nie jest bohaterem, lecz głupcem.

Strach jest naszą obroną. Strach powstrzymuje nas przed niepotrzebnym i niemądrym ryzykiem. Strach nas dyscyplinuje.

Strach żyje własnym życiem. To nie jest reakcja systemu nerwowego. To cień w ludzkim umyśle, cień, który żyje w mroku, i każdy ma go w sobie.

Tylko nie zapomnij, co powiedział Konfucjusz: „Człowiek bez honoru stawia wymagania innym; człowiek honoru stawia wymagania sobie”.

W świecie takim jak nasz nie sposób przetrwać, nie znając strachu. Jaskiniowcy odczuwali lęk... to utrzymywało ich przy życiu. Piloci z czasów drugiej wojny światowej też się bali. Lekarze obawiają się zarażenia. Świat nie istniałby bez strachu.

Z przeżytej tragedii nie sposób się otrząsnąć (...). Można jedynie nauczyć się z nią żyć.

Strażnicy piekła

(ang. The Doorkeepers)

Miłość zawsze przynosi ból. Jeśli coś przychodzi bez bólu, to jaką ma wartość?

Nie musisz wierzyć, jeśli nie chcesz. Możesz nie wierzyć w jutro, ale ono i tak nadejdzie.

Na tym polega moc artefaktów, takich jak garnki i patelnie albo klucze. Sam metal jest tylko metalem, czyż nie? Ale kiedy nadajemy mu kształt, uczymy go czegoś, prawda? Można powiedzieć, że metal uczy się, czego od niego chcemy. Garnek wie, że ma służyć do gotowania. Klucz rozumie, że jego przeznaczeniem jest otwieranie drzwi.

Studnie piekieł (1979)

(ang. The Wells Of Hell; tłum. Danuta Dowjat)

Ludzie bardziej niż odkrycia, że ktoś znajomy właśnie umarł, boją się stwierdzić, że ktoś martwy właśnie ożył.

Nie ma się czemu dziwić, pomyślałem. Nie ma się co dziwić, że ludzie służyli diabłu i szli z nim w układy. Nie ma się co dziwić, że oddawali cześć złowrogim bóstwom żyjącym w podwodnych górach Atlantydy. Zawsze przychodzi chwila żalu, chwila rozpaczy, gdy się pożąda kogoś, kto na zawsze pozostanie dla człowieka niedostępny.

– Nie wyobrażam sobie, co ta góra mięsa mogłaby ci dać, czego ja nie mógłbym ofiarować. Oczywiście poza pięćdziesięcioma funtami rozrośniętych mięśni.
– Może mnie właśnie pociągają rozrośnięte mięśnie. W końcu wielu mężczyzn pociąga rozrośnięta tkanka tłuszczowa piersi.

Zazdrość to najbardziej niszczące z uczuć. Niszczy nie tylko tych, którzy ją odczuwają, ale również tych, których dotyczy.

Szatańskie włosy

(ang. Hair raiser; tłum. Krzysztof Sokołowski)

Chwila milczenia oszczędza lat kłopotów.

Czasy i ludzie się zmieniają, i ludzkie ambicje też.

Istnieje cały świat, w który nie chcemy wierzyć, ponieważ nie widzimy w nim logicznego sensu. Tylko czy w ogóle jest na świecie coś, co ma logiczny sens?

– Masz wszelkie prawo się bać – powiedziała cicho panna Paleforth. – Tylko głupiec może twierdzić, że zło mu niestraszne. Ale każdy z nas prędzej czy później musi stanąć twarzą w twarz ze swoim strachem, inaczej ten strach powróci i zatruje mu całe życie.

Musisz jednak zrozumieć, że umysł potrafi nie tylko leczyć ciało, lecz także sprawić, by rozwinęła się w nim choroba. Dobro potrafi leczyć, a zło jest czymś w rodzaju infekcji.

Ogień jest jak zły pies: jeśli mu pozwolisz, rozerwie ci gardło. Jeśli mu się na to pozwoli, zniszczy wszystko, i dlatego trzeba go mocno trzymać na smyczy, by spalił tylko to, co ma spalić. Podobnie należy postępować ze złem. Jeśli nie zdołasz utrzymać go na smyczy, zarazi wszystko, co spotka na swojej drodze.

Wygląda na to, że sporo muszę się jeszcze nauczyć o dziewczynach, jeśli rozumiesz, co mam na myśli. Nie wiedziałem, że potrafią być takie silne... i takie słabe.

Śmiertelne sny (1988)

(ang. Death dream; tłum. Aleksander Sudak)

A nawet najsmutniejsze życie przynosi coś ze sobą.

Czasami jednak właśnie kalectwo daje takim ludziom siłę charakteru.

Gdybym zabrał skrzydła poranka i zamieszkał na dnie najgłębszego morza, nawet tam Twoja dłoń poprowadzi mnie i Twoje mocne ramię ochroni mnie.

Kiedy już wyłączyłeś to, co niemożliwe, wszystko, co pozostało, choć nieprawdopodobne, musi być prawdą.

Kiedy kłamiesz, zabijasz prawdę!

Kłamstwo jest równie złe jak zabójstwo.

Nic mnie tak nie dobija jak ta bezradność. To, że musisz grzecznie przypominać ludziom, by coś zrobili dla ciebie.

Świat Mastertona (1998)

(ang. Manitou Man. The Worlds of Graham Masterton)

Kiedy się z kimś dzieli życie, patrzy się na jego twarz zamiast w lustro. Widzi się swój uśmiech w czyimś uśmiechu; widzi się wzbierający w swoim wnętrzu gniew, zanim jeszcze wybuchnie. Widzi się sarkazm; widzi się miłość. Kiedy się mieszka samemu, trzeba polegać na lustrze, pokrytym z tyłu srebrną farbą, a żadna tafla, choćby pokryta od tyłu srebrem, nigdy nie powie prawdy. Ojciec powiedział jej kiedyś: „Lustra są dobre do jednego: przyłożone do ust zmarłego człowieka pozwalają zyskać pewność, że nie żyje naprawdę”.

Nie spotykamy kobiety naszych marzeń, więc idziemy na kompromis i żenimy się z najmniej paskudną dziewczyną, jaką znamy.

Proszę zapytać dwudziestolatka, czy chciałby mieć znowu szesnaście lat, a nie podejmie tematu. Czterdziestolatek zapytany, czy chciałby mieć dwadzieścia siedem lat, odpowie nie, choćby przepełniała go zawiść o młodszych. Sześćdziesięciolatek spytany o to, czy chce mieć czterdzieści pięć lat, wyszydzi panią. Rozwijamy się. Zmieniamy.

Wiesz, jaka jest różnica między kobietą a huraganem? (...) Nie ma żadnej. Kiedy się zjawiają, są mokre i głośne, a kiedy znikają, zabierają ze sobą pół twojego domu.

Tom Kultury, nr 11, 28 czerwca 2007

Człowiek układa się wygodnie w łóżku, żeby poleniuchować, a wtedy gotowe rozwiązania same przychodzą mu do głowy. Tak powstały najlepsze pomysły do moich książek.

Każde zwycięstwo nad Danem Brownem może napawać dumą. Życzyłbym sobie jeszcze, by wygrać z nim liczbą sprzedanych egzemplarzy książek.

Uważam, że świat jest pełen chaosu. Co prawda wszyscy niby staramy się walczyć o pokój, ale wystarczy spojrzeć na historię tylko XXI wieku, by zobaczyć, jak trudno i rzadko udaje nam się ten pokój osiągnąć. Z drugiej strony konflikt jest drogą do rozwoju. Piszę o tym w swojej książce: dzięki wojnom i walce ludzkość rozwija się, robi kolejny krok naprzód.

W książce, tak jak w życiu, rzadko cokolwiek zamyka się w sposób jednoznacznie ostateczny.

Trans śmierci

(ang. Death trance)

Co innego jest dobre, a co inne przyjemne. Dobrze jest, jak ktoś trzyma się tego, co dobre; ten, który wybiera przyjemne, źle skończy.

Dlaczego – myślał – życie wieczne ma tak straszliwą cenę? Jeśli życie wieczne istnieje, dlaczego można je osiągnąć tylko przez śmierć, ból, cierpienie? Kim jest Bóg, jeśli daje nam cały świat, wszystko, co na nim jest i zdolność do pokochania tego, a potem to wszystko odbiera?

Heacox zlekceważył dwa podstawowe prawa bezpieczeństwa i przeżycia: „Nie dotykaj, jeśli nie musisz” oraz „Nie dotykaj, jeśli nie sprawdziłeś”. A tutaj, w Świątyni Zmarłych, prawdopodobnie obowiązuje jeszcze jedno prawo, może najważniejsze: „Nie dotykaj, dopóki nie zrozumiesz”.

Uciec przed koszmarem (1995)

(ang. Faces of fear)

Być górnikiem to praca na całe życie. Dopóki jest węgiel i dzielni mężczyźni, gotowi go wydobywać, jest i praca.

Gotowanie jest jak seks. Pobudza gotującego, przydaje mu mocy. Umożliwia udawanie Boga przez oddziaływanie na ludzkie zmysły.

Kiedy się z kimś dzieli życie, patrzy się na jego twarz zamiast w lustro. Widzi się swój uśmiech w czyimś uśmiechu; widzi się wzbierający w swoim wnętrzu gniew, zanim jeszcze wybuchnie. Widzi się sarkazm; widzi się miłość. Kiedy się mieszka samemu, trzeba polegać na lustrze, pokrytym z tyłu srebrną farbą, a żadna tafla, choćby pokryta od tyłu srebrem, nigdy nie powie prawdy.

Można zmienić twarz, ale nie to, jakie wrażenie robi się z tyłu.

Niebezpieczeństwo nie polega na tym, że nie zapomnicie o strachu. Prawdziwe niebezpieczeństwo zawiera się w tym, że to strachy o was nie zapomną.

Tylko słabi bezustannie przepraszają.

Wendigo (2006)

(ang. Edgewise)

Często świadkom, zwłaszcza jeśli są w szoku, wydaje się, że widzieli coś niezwykłego. Podobnie jest, gdy się patrzy na tkaninę z kwiecistym wzorem: wydaje się, że widać na niej twarze.

Dzieciaki są zwykle doskonałymi świadkami. Niczego nie zakładają z góry ani nie mają uprzedzeń wobec tego, co widzą. Widzą rzeczy takie, jakimi są. Albo jakimi nie są.

Nie trzeba być Indianinem, by czuć się samotnym i przerażonym w środku lasu. Była pani kiedykolwiek w lesie, setki kilometrów od cywilizacji? Las ma swoje ogromne, mroczne serce, niech mi pani wierzy. Nie będzie pani chciała wejść czemuś takiemu w drogę.

Nigdy nie odmawiam drinka. A wiesz dlaczego? Nigdy nie wiadomo, czy to nie mój ostatni.

Nikt nie widział wiatru, ale jest on na tyle rzeczywisty, że może powalać drzewa.

Prawdę? Z własnego doświadczenia wiem, że nikt nie słuchać prawdy. Ludzie chcą słyszeć tylko to, co im odpowiada.

Sama pani rozumie: nie ma sensu być bohaterem, jeżeli nikt tego nie doceni.

Wyklęty (1983)

(ang. The Pariah; tłum. Danuta Górska)

Ale potrzeba zapewnienia spokoju zmarłym jest bardzo silna we wszystkich kulturach na świecie. Chińczycy palą na pogrzebach papierowe pieniądze, żeby zmarły był bogaty, kiedy znajdzie się w niebie. Na Nowej Gwinei smaruje się zwłoki błotem i popiołem, żeby ciało łatwiej mogło powrócić do ziemi, z której powstało. A jakie słowa wyryte są na chrześcijańskich nagrobkach? „Spoczywaj w pokoju”. To jest ważne, nawet jeśli wcale tego nie rozumiemy. To jest instynktowne. Wiemy, że kiedy nasi najbliżsi umierają, doświadczają po śmierci przeżyć krańcowo odmiennych od tego, co znali za życia, w sensie fizycznym i psychicznym, toteż odczuwamy silną potrzebę, żeby ich chronić, żeby nimi pokierować, żeby zapewnić im bezpieczeństwo. Dlaczego reagujemy w ten sposób? Logicznie biorąc to absurd. Ale może w dawnych czasach zmarłym groziło bardziej jawne niebezpieczeństwo, może rytuał pogrzebowy stanowił istotny i zrozumiały środek ostrożności przeciw zagrożeniu, któremu musieli stawić czoło, zanim mogli odejść na wieczny odpoczynek?

Człowiek zawsze potrafi znaleźć setki wymówek, żeby usprawiedliwić egoizm i tchórzostwo, podczas gdy odwaga nie potrzebuje żadnego usprawiedliwienia.

Może dusza człowieka to nic innego, tylko elektryczne impulsy składające się na jego osobowość, oddzielone od ciała w chwili śmierci, ale wciąż stanowiące jedność, wciąż funkcjonujące jako ludzki umysł? A skoro umysł zawiera również wzorzec ciała, czy nie jest możliwe, że od czasu do czasu ciało ukazuje się w postaci migoczących, niematerialnych, elektrycznych wyładowań?

Rozmyślałem, jakie to dziwne, że ludzie rzadko zapatrują się optymistycznie na przyszłość i na nieuchronny bieg historii, a zamiast tego pokładają całą wiarę w drugim człowieku, równie zagubionym i niepewnym. Nic tak nie dodaje odwagi jak świadomość, że ktoś Cię kocha i nie jesteś sam.

Zjawa

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Zjawa.

(ang. Spirit)

Człowiek, który ma dzieci, nie potrzebuje aniołów.

Napisanie książki jest czasami trudniejsze od urodzenia dziecka.

Nigdy nie wiadomo, dlaczego coś, co nadaje sens życiu jednej osoby, zupełnie nie obchodzi innej.

Zła przepowiednia

Ludzie bez trudu potrafią ukrywać nienawiść albo pogardę. Ale chociaż nie wiadomo jak by się starali, nigdy nie będą w stanie ukryć miłości.

Milczenie zawsze daje przewagę, wierzył Howard, szczególnie w kontaktach z ludźmi o ograniczonej inteligencji. Twoje milczenie wywołuje u nich wrażenie, że wiesz o świecie o wiele więcej niż oni sami. Brak reakcji usuwa im grunt spod nóg o wiele skuteczniej niż wszelkie słowa. Poza tym, w przeciwieństwie do słów, treści ciszy nigdy nie można przekręcić.

Milczenie, oto jest odpowiedź, pomyślał. Nigdy nie należy dawać głupkowi okazji do odpyskowania.

Nigdy nie kopiuj niczego z kobiecych czasopism, moja droga, a już szczególnie fryzur i pozycji seksualnych. Ludziom, którzy publikują te czasopisma, chodzi tylko o to, żebyś po lekturze źle się czuła, niemodna i brzydka. Taką mają pracę. Pomyśl, czy kiedykolwiek kupiłabyś czasopismo dla kobiet, gdybyś czuła się doskonale i była przekonana, że nie potrzebujesz zawartych w nim rad? Oczywiście, że nie.

Nigdy nie powiedziałaby nieprawdy. Miała jednak rzadki talent mówienia w taki sposób, że człowiek potem musiał długo zgadywać, o co naprawdę jej chodziło.

Oni nie mają żadnych uczuć. Powiedziałam ci już, oboje są w środku puści. Pieprzniczki, tyle że bez pieprzu. Możesz nimi potrząsać, ile tylko chcesz, ale nigdy nic z nich nie wydobędziesz.

Twój ojciec nauczył mnie jednej ważnej rzeczy: jeśli kiedykolwiek postąpisz wobec kogoś źle, ten ktoś być może o tym zapomni, ty natomiast nie zapomnisz o tym nigdy.

W mojej dzielnicy nie było wiele okazji, by właściwe słowa używać w odpowiednim kontekście. Zacząłem się ich uczyć, jednak większość zatrzymywałem dla siebie, ponieważ ludzie, wobec których mógłbym ich używać, byli zbyt tępi, by je zrozumieć, albo w ogóle nie chcieli mnie słuchać.

Wiesz, czasami bardzo uważnie patrzę w oczy rodzicom i szukam w nich jakiejś głębi. Mój ojciec pyta w takich chwilach: „Do diabła, na co się tak gapisz?”, a ja odpowiadam: „Próbuję zajrzeć do twojej duszy”. Uważa mnie porąbaną, ale przecież jest taki wiersz Lawrence’a Ferlinghettiego, w którym pewna kobieta mówi: „Czuję, że jest we mnie anioł… którego bezustannie szokuję”. Uwielbiam ten wiersz. Ale kiedy patrzę na moich rodziców, odnoszę wrażenie, że są jedynie tym, co widzę. Nie ma w nich anioła. Nie ma także diabła. Są wydrążeni, zupełni puści w środku. Zastanawiam się, czy zawsze byli tacy czy ich prawdziwe „ja” któregoś dnia postanowiły ich opuścić, tak jak ty uciekłeś od siebie samego i podążyłeś na północ.

Inne

Czasami łatwiej jest przewrócić świat do góry nogami, niż spokojnie wypić filiżankę kawy.

Człowiekowi można odebrać wszystko. Rodzinę, pieniądze, stroje, nawet godność. Ale nikt nie odbierze mu jego pomysłów. Chyba że go zabije.

Dlaczego mamy nosić te niewidzialne pasy cnoty? Tylko na wypadek utraty przyjaźni? Jedna sekunda prawdziwej miłości jest warta pięciu lat przyjaźni.

Gdy jesteś młody, trzymaj gębę na kłódkę. Zawsze uważnie słuchaj i cały czas się ucz. Rozwiązuj zagadki, dzieciaku, jak ja je rozwiązywałem. Rozwiązuj te pieprzone zagadki.

Jedynym miejscem, w którym mógł być uważany za najlepszego w czymś, była tylko jego własna głowa.

Jeśli kiedykolwiek postąpisz wobec kogoś źle, ten ktoś być może o tym zapomni, ty natomiast nie zapomnisz o tym nigdy.

Każdy i zawsze ma jakiś wybór. Jeden oznaczony jest słówkiem „zły”, a drugi słówkiem „dobry”.

Każdy musi mieć miejsce, gdzie czuje się ciągle jak dziecko, gdzie może zachowywać się jak dziecko.

Kiedy ludzie decydują się na zostanie kochankami, to pierwszą rzeczą, którą mogą stracić, jest przyjaźń.

Kiedy się skosztowało wszystkich potraw, piło wino wszelkich gatunków i doświadczyło wszystkich rodzajów romantycznych uniesień – cóż pozostaje poza klasztorem?

Ktoś powiedział, że kochanie się jest teraz nieomal tak trudne technicznie jak pilotowanie helikoptera. Tymczasem pilotowanie helikoptera jest nieco łatwiejsze, bo drążki sterownicze nie wiotczeją nagle w najmniej spodziewanym momencie.

Ludzie bez trudu potrafią ukrywać nienawiść albo pogardę. Ale chociaż nie wiadomo jak by się starali, nigdy nie będą w stanie ukryć miłości.

Ludzie kompletnie nie mają pojęcia o sile oddziaływania na innych – nie tylko fizycznego, ale duchowego. Możesz kogoś powalić na ziemię, waląc go pięścią. Ale siłą umysłu można unicestwić.

Męskie genitalia prezentują się niebywale ekscytująco u człowieka, którego kobieta kocha, ale u kogoś, do kogo nic nie czuje, są po prostu śmieszne.

Mimo wszystko życie jest jedną wielką próbą sił.

Moralność i zobowiązania odmierzają pieniądze.

Nie mamy wyboru, przyjacielu. Jesteśmy jak ziarenka piasku w klepsydrze, ty i ja. Kiedy klepsydra zostanie odwrócona, będziemy padać w tym kierunku, co wszystkie inne ziarenka.

Nie możesz się spodziewać, że inni ludzie będą skłonni oceniać cię wyżej, niż ty na podstawie wiarygodnych i tylko tobie znanych przesłanek będziesz oceniała samą siebie.

Nie sądzisz, że to tragedia, jeśli dwoje ludzi, którzy mogliby być ze sobą naprawdę szczęśliwi, mija się na ulicy, o centymetry od siebie i nigdy się o tym nie dowie?

Pewne rzeczy zmieniły się na lepsze. Ale to nie cheeseburgery stanowią o rewolucji. Należy zmienić ludzkie serca...

Poczucie winy to skomplikowana sprawa (...). Są tacy, którzy powinni się czuć winni, ale nic nie czują, i tacy, co czują się winni, chociaż nie mają ku temu powodu. Oczywiście istnieją i tacy, według których pojęcie winy nie ma żadnego sensu.

Prawdy poszukują tylko beznadziejni optymiści.

Społeczeństwo nie może niszczyć życia jednostki, drzeć go na drobne kawałki i oczekiwać, że nie będzie próbowała zemsty.

Szaleństwa nie da się zwalczyć logiką.

Tajemnice są jak namiętności. Zwykle przerastają tych, którzy zostali wybrani, aby je dźwigać.

To bardzo poważna sprawa – nie mieć poczucia humoru.

To bardzo proste. Twój obraz jest tym, czym ty jesteś. Pojmujesz to? Obraz, za pośrednictwem którego ukazujesz się światu – to ty. Jak myślisz, dlaczego tubylcy w Afryce tak się bali fotografowania? Za tamtych dni wiedziano, że dzięki próżności jesteśmy zabezpieczeni przed spojrzeniem sobie w twarz. Wiedziano, że za każdym razem, kiedy ktoś maluje twój portret lub robi ci zdjęcie, dosłownie zabiera ci coś, coś z twego wizerunku, część ciebie. Twoja twarz starzeje się nie od wewnątrz, nie ze starości, ale z zewnątrz, ponieważ korzystają z niej inni. Twoja twarz starzeje się dlatego, że jest oglądana i fotografowana.

To odwieczny problem niemowląt, nie mają najmniejszego wpływu na to, kiedy i gdzie się urodzą. Wyskakuje taki z ciepłego brzuszka mamusi i nawet, jeśli mu się nie podoba to, co za chwilę zobaczy, nie ma już żadnego odwrotu.

To, że masz polskie nazwisko, dodaje ci człowieczeństwa.

Uważam, że masz przed sobą bardzo trudny wybór. Ale jeśli życie czegoś mnie nauczyło, to tego, że wyborów należy dokonywać samodzielnie, a nie spełniać oczekiwania innych.
- Źródło: Bazyliszek (2008)

W dzisiejszych czasach rynek zbrodni to rynek klienta, szeryfie.

W przeciwieństwie do słów, treści ciszy nigdy nie można przekręcić.

Wewnątrz każdego kamienia tkwi przepiękna rzeźba, którą trzeba tylko odkryć.

Wiesz, te dzisiejsze dzieciaki... Kiedy dochodzą do progu, za którym jest już względna samodzielność, rzucają się w jej wir zupełnie bezmyślnie. A potem dziwią się i patrzą na nas, kiedy zrobią jakieś głupstwo.

Właściwe słowo jest równie skuteczne jak uderzenie pięścią w nos, jeśli nie skuteczniejsze.

Wszyscy jesteśmy nierozerwalnie związani z naszymi przodkami, z naszą rasą... i to jest piękne, świadczy o naszym człowieczeństwie, i nie powinniśmy się tego wstydzić, lecz być z tego dumni.
- Źródło: Bezsenni

Zwierzęta bardzo przypominają ludzi. Muszą znać swoje miejsce.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

Im bardziej człowiek jest szczęśliwy, tym większy jest jego ból, kiedy szczęście zamienia się w gówno.