Ewa Demarczyk

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Ewa Demarczyk (1966)

Ewa Demarczyk (1941–2020) – polska piosenkarka, wykonująca utwory z nurtu poezji śpiewanej, w latach 1962–1972 związana z Piwnicą pod Baranami.

  • Chcę śpiewać, grać spektakle, spotykać się z ludźmi. To jest dla mnie najważniejsze, bo nie lubię nagrań, rejestracji telewizyjnych. Nie uznaję sztuki dla sztuki, gdyż śpiewam dla ludzi, z którymi chcę mieć dobry kontakt i myślę, że daję im sporo. Zresztą, oni też mi wiele dają. Na spektaklu następuje między nami sprzężenie zwrotne. Wspaniałe uczucie. to jest właśnie to, dlaczego warto uprawiać ten zawód. Tylko to ma sens, i dla tego warto żyć. Urodziłam się po to, by śpiewać.

O Ewie Demarczyk[edytuj]

  • Kaskada, która przemienia się w wulkan. Wypadała na scenę z niesamowitą ekspresją, ledwo udawało jej się zatrzymać przed mikrofonem.
  • Prawdziwym zjawiskiem była Ewa Demarczyk, z którą wyjeżdżaliśmy na koncerty zagraniczne. Byliśmy razem na Kubie, gdzie wołali na nią Czarny Anioł. Wystraszyłem ją pewnego dnia, kiedy kąpała się w morzu, a ja krzyczałem: „Uwaga, rekin!”. Sądziłem, że widzę płetwę rekina, tymczasem, na szczęście, był to delfin.
    • Autor: Jerzy Połomski
    • Źródło: wywiad z Jerzym Połomskim przeprowadzonym na łamach: „Retro” nr 7 (21), lipiec 2016, s. 23.
  • To nieprawda, że Demarczyk była Czarnym Aniołem polskiej piosenki. Ona całkiem świadomie grała rolę Czarnego Anioła…
    • Autor: Tomasz Raczek, Karuzela z Madonnami. 57 bardzo zakręconych kobiet, Instytut Wydawniczy Latarnik, Michałów-Grabina 2003, ISBN 8391789136, s. 70.