Bazyli Wielki

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Bazyli Wielki

Bazyli Wielki (ok. 330–379) – pisarz, biskup Cezarei, święty prawosławny i katolicki.

Homilie[edytuj]

Basilii Magni Opera, 1540
  • Dla każdego z nas łatwiej jest wtrącać się w cudze sprawy, niż rozważać własne.
    • Źródło: Homilia na słowa: Miej się na baczności
  • Kto może zapobiec złu, a dobrowolnie i z powodu chciwości to odwleka, słusznie na równi z mordercami może być potępiony.

Listy[edytuj]

Listy. Do Amfilochosa[edytuj]

  • Nie należy trwać uporczywie w złych postanowieniach.
    • Źródło: 375
  • W naukach często pierwsza jest wiara, ale w naszej dziedzinie teologicznej pierwsze jest myślenie.

Inne[edytuj]

  • Dlatego wzywamy was, abyście nie załamywali się w udrękach, ale żebyście odrodzili się w miłości Boga i codziennie pomnażali waszą gorliwość, wiedząc, że winniście uchować pozostałe zadatki pobożności, iżby znalazł je Pan, kiedy to przyjdzie na ziemię. Chociaż nawet biskupów Kościoła przegnano, trwożyć was to nie powinno. Chociaż nawet spośród kapłanów wyszli zdrajcy, nie powinno to zachwiać waszej ufności w Boga. Nie imiona przewodzących nam ludzi są dla nas rękojmią zbawienia, ale nasza postawa i niekłamana miłość do naszego Stwórcy.
    • Źródło: List 257 do mnichów prześladowanych przez arian.
  • Koleje nasze przecież nie toczą się wbrew Opatrzności, jako że wiemy z Ewangelii, iż nawet wróbel nie spadnie na ziemię bez woli ojca naszego. Cokolwiek się stanie, dzieje się z woli naszego Stwórcy.
  • Nawet jeśli założymy, że nie jest On [Duch Święty] z Boga [Ojca], ale [tylko] przez Chrystusa, to tak naprawdę nie istnieje.
    • Źródło: List 52, rozdz.4.
    • Zobacz też: Filioque

Inne[edytuj]

  • Gdyby każdy posiadał tyle, ile mu potrzeba na zaspokojenie potrzeb, i gdyby rzeczy zbyteczne oddał ubogim, zniknęłoby bogactwo i nędza. Czy nie wyszedłeś nagi z łona swej matki? Czy nie powrócisz nagi do ziemi?
  • Kto Bogu służy jako dziecko, a nie jak niewolnik, ten boi się, by Go nawet w drobnych rzeczach nie obrazić.
  • Miłość „jako cnota” która dla bogatych powinna być najłatwiejszą, jest dla nich najtrudniejsza.
  • Posiadać więcej niż potrzeba jest ograbianiem ubogich, jest złodziejstwem.
  • Słowem Boga [tj. Ojca] jest Syn, a słowem Syna – Duch (…). Ten zaś, ponieważ Syna słowem jest, przeto jest Boga [tj. Ojca].
    • Źródło: Przeciw Eunomiuszowi, ks. V
  • Zatem droga poznania Boga pochodzi od jednego Ducha, przez jednego Syna do jednego Ojca. I odwrotnie, naturalna dobroć i świętość natury, i królewska godność, przenikają do Ducha od Ojca przez Jednorodzonego. W ten sposób wyznaje się także hipostazy, a prawowierna doktryna Jednej władzy boskiej nie rozpada się na kawałki.
    • Źródło: O Duchu Świętym, 18, 47.