Anna Jagiellonka

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Anna Jagiellonka

Anna Jagiellonka (1523–1596) – król (władczyni) Polski od 1575 do śmierci (faktycznie do 1586, gdy królem został jej mąż Stefan Batory); córka króla Zygmunta I Starego i Bony Sforzy działaczka kontrreformacji.

  • Panie, daj panu Doktorowi Czenerowie wszystko dobre; bardzo strzegł tego, iżby się na oku nie uczynił wrzód; kładł na czoło wiele: a tak Pan Bóg i on mi pomógł.
    • Opis: z listu do siostry (cytowanym za Marią Bogucką).
    • Źródło: Ludwik Stomma, Sławnych Polaków choroby, wyd. Tower Press, Gdańsk 2004, ISBN 8387342807, s. 23.

O Annie Jagiellonce[edytuj]

  • Dwie były w owych czasach koronowane kobiety, których charaktery, wygląd, postępki i losy bulwersowały naród tak bardzo, że po trosze bulwersują do dziś, czego dowodem chociażby rozległa literatura fabularna i filmy o Barbarze Radziwiłłównie i jej teściowej Bonie, aż po – cudownie oprawiony i upiornie nudny – serial telewizyjny z wielką aktorką bez roli. W serialu tym Anna Jagiellonka mignęła przelotnie jako dalszoplanowa postać, a prawdę rzekłszy o jej przeżyciach można by nakręcić film bardzo szczególny: obraz, ukazujący pustkę, zapełnioną klejnotami i władzą, natomiast bez namiętności i prywatnych sukcesów.
    • Autor: Szymon Kobyliński, Tajemnice pocztu Matejki, Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia, Warszawa 1984, s. 98.