Anna Świrszczyńska
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Anna Świrszczyńska (1909–1984) – polska poetka i dramatopisarka. Żona Jana Adamskiego.
Tom Jestem baba (1972)[edytuj]
- Dochodzę do Adama i Ewy,
już nic nie widać, ciemno.
Tutaj już umiera moje nieistnienie
nieważną śmiercią matematycznej fikcji.
Nieważne jak byłaby śmierć mojego istnienia,
gdybym się urodziła naprawdę.- Źródło: Nie narodzona
- Mogę się jeszcze cofnąć
w swoje nienarodzenie.
Oto już dziesięć minut przed,
oto już godzina przed narodzeniem.
Cofam się,
idę,
biegnę
w swoje minus życie.- Źródło: Nie narodzona
Inne[edytuj]
- Ci co wydali pierwszy rozkaz do walki
niech policzą teraz nasze trupy.
Niech pójdą przez ulice
których nie ma
przez miasto
którego nie ma (...)
niech liczą aż do śmierci
nasze trupy- Źródło: Niech liczą trupy, w: Budowałam barykadę (1974)
- Zobacz też: powstanie warszawskie
- Czuję trwający czas,
jak czuje go się w godzinę śmierci.
Jakbym tylko zmysłem czasu chwytała świat,
jakby istnienie było tylko czasem.- Źródło: Szczęście
- Zobacz też: czas
- Jeśli nie mogę uciec od nieszczęścia,
zawsze mogę się schronić
w nieszczęściu.- Źródło: Zawsze jest wyjście
- Zobacz też: nieszczęście
- Na krańcach mojego ciała,
tam gdzie skóra,
czekaj na mnie.
Przyjdę,
ale to tak daleko.
- Nie będę niewolnicą żadnej miłości.
Nikomu
nie oddam celu swego życia,
swego prawa do nieustającego rośnięcia
aż po ostatni oddech.- Źródło: Odwaga
- Zobacz też: miłość
- Osłania nas przed światem jeden biały rumianek i moje zamknięte oczy.
- Ręka bez broni
podnosi się do nieba
chwyta niebo palcami za gardło
i opada.
- Zapomniałam już, co znaczy cierpieć,
będę miała niedługo
duchowe życie oseska.- Źródło: Miłość Stefanii
- Zobacz też: cierpienie
- Znalazłam w sobie siłę,
żaden człowiek mi jej nie odbierze.
człowieka
można zastąpić.
zapłaciłam za tę naukę
cenę, której jest warta.- Źródło: Ogniotrwały uśmiech