Anna Świrszczyńska

Anna Świrszczyńska (1909–1984) – polska poetka i dramatopisarka. Żona Jana Adamskiego.

Tom Jestem baba (1972)

• Dochodzę do Adama i Ewy,
  już nic nie widać, ciemno.
  Tutaj już umiera moje nieistnienie
  nieważną śmiercią matematycznej fikcji.
  Nieważne jak byłaby śmierć mojego istnienia,
  gdybym się urodziła naprawdę.
  • Źródło: Nie narodzona

• Mogę się jeszcze cofnąć
  w swoje nienarodzenie.
  Oto już dziesięć minut przed,
  oto już godzina przed narodzeniem.
  Cofam się,
  idę,
  biegnę
  w swoje minus życie.
  • Źródło: Nie narodzona

Inne

• Ci co wydali pierwszy rozkaz do walki
  niech policzą teraz nasze trupy.
  Niech pójdą przez ulice
  których nie ma
  przez miasto
  którego nie ma (...)
  niech liczą aż do śmierci
  nasze trupy
  • Źródło: Niech liczą trupy, w: Budowałam barykadę (1974)
  • Zobacz też: powstanie warszawskie

• Czuję trwający czas,
  jak czuje go się w godzinę śmierci.
  Jakbym tylko zmysłem czasu chwytała świat,
  jakby istnienie było tylko czasem.
  • Źródło: Szczęście
  • Zobacz też: czas

• Dźwiga na plecach
  Dom, ogród, pole,
  Krowy, świnie, cielęta, dzieci.
  
  Jej grzbiet dziwi się,
  Że nie pęknie.
  Jej ręce dziwią się,
  Że nie odpadną.
  Ona się nie dziwi.
  
  Podpiera ją jak krwawy kij
  umarła harowaczka
  jej umarłej matki.
  Prababkę
  bili batem.
  
  Ten bat
  błyszczy nad nią w chmurze
  zamiast słońca.
  • Źródło: Chłopka
  • Zobacz też: chłopi w Polsce

• Jeśli nie mogę uciec od nieszczęścia,
  zawsze mogę się schronić
  w nieszczęściu.
  • Źródło: Zawsze jest wyjście
  • Zobacz też: nieszczęście

• Na krańcach mojego ciała,
  tam gdzie skóra,
  czekaj na mnie.
  Przyjdę,
  ale to tak daleko.
  • Źródło: Randka
  • Zobacz też: ciało, skóra

• Nie będę niewolnicą żadnej miłości.
  Nikomu
  nie oddam celu swego życia,
  swego prawa do nieustającego rośnięcia
  aż po ostatni oddech.
  • Źródło: Odwaga
  • Zobacz też: miłość

• Osłania nas przed światem jeden biały rumianek i moje zamknięte oczy.
  • Źródło: Cytaty
  • Zobacz też: świat, rumianek, oczy

• Ręka bez broni
  podnosi się do nieba
  chwyta niebo palcami za gardło
  i opada.
  • Źródło: Rozpacz
  • Zobacz też: niebo, ręka

• Zapomniałam już, co znaczy cierpieć,
  będę miała niedługo
  duchowe życie oseska.
  • Źródło: Miłość Stefanii
  • Zobacz też: cierpienie

• Znalazłam w sobie siłę,
  żaden człowiek mi jej nie odbierze.
  człowieka
  można zastąpić.
  zapłaciłam za tę naukę
  cenę, której jest warta.
  • Źródło: Ogniotrwały uśmiech