Aleksandr Błok
Aleksandr Aleksandrowicz Błok (1880–1921) – rosyjski poeta symbolista, dramaturg.
- Czerwony zbójca – od hostii świętszy,
Zabić – zmartwychwstać, a paść – to żyć...
Brodzisko morskie, włosiska świata
Komuna – prządka nam splecie w nić- Źródło: Towarzysz, 1918
- Zobacz też: komunizm
- Ponieważ traktujecie nas jako kopciuszka Europy, ponieważ gardzicie nami, to my pokażemy wam naszą mordę azjatycką.
- Źródło: Inteligencja i rewolucja, wyd. Skify, 1920.
- Rosja – to Sfinks. Gdy brocząc czarną krwią,
Czy chmurząc się, czy grzmiąc radością,
Wciąż patrzy, patrzy w ciebie, patrzy wciąż
I z nienawiścią, i z miłością!
Lecz kochać tak, jak kocha nasza krew,
Już zapomniały wasze serca!
Nie pamiętacie, że jest jeszcze gniew,
Że miłość pali i uśmierca.- Źródło: Scytowie, 1918
- Zobacz też: Rosja
- Tam na dachu siadła wrona,
Jeszcze z zimy nastraszona.(...)
Głośno kracze czarna wrona,
Wrona wiosną zachwycona!- Źródło: Wrona
- Zobacz też: wrona
- W zachodu krwawych, ostatnich promieniach,
Pragnący śmierci – nie czekam już na nic.
I znowu dzień wstaje, brzask bije z otchłani,
Powraca męka codzienna istnienia.- Źródło: Dolor ante lucem
- Wieku żelazny, dziewiętnasty,
Zaiste bezlitosny wieku!
Strąciłeś w mrok bez gwiazd, przepastny,
Nie znającego trosk człowieka!
W noc abstrakcyjnych rozumowań,
Praktycznych interesów małych,
Bezsilnych klątw i skarg jałowych,
Bezkrwistych dusz w osłabłych ciałach!- Źródło: Odwet, tłum. Adam Galis
- Zobacz też: XIX wiek