Aleksander Kakowski

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Aleksander Kakowski

Aleksander Kakowski (1862–1938) – polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1913–1938, prymas Królestwa Polskiego w latach 1925–1938. Członek Rady Regencyjnej w latach 1917–1918.

  • Tylko najemnik, a nie pasterz opuszczasza owce swoje w chwili niebezpieczeństwa. Gdyby jednak, co nie daj Boże, najemnik taki się znalazł i z jakichkolwiek pobudek opuścił stanowisko, obciążam go ipso facto suspensą ab officio et beneficio. Przyczym dodaję, że zbiegły kapłan na dawne stanowisko nie powróci. (...)
    • Opis: 10 sierpnia 1920 kardynał Kakowski, wystosował apel do księży o pozostanie na wyznaczonych im placówkach z wiernymi podczas ofensywy Armii Czerwonej na Warszawę
    • Źródło: Wiadomości Archidiecezjalne Warszawskie nr 6-8, 1920 str. 154
    • Zobacz też: Wojna polsko-bolszewicka, August Hlond
  • W bitwie pod Ossowem młodociany żołnierz nie wytrzymał ataku i zaczął się cofać. Cofali się oficerowie i dowódca pułku. Wtedy ks. Skorupka zebrał koło siebie kilkunastu chłopców i z nimi poszedł naprzód. Widząc cofającego się dowódcę pułku, krzyknął do niego: „Panie pułkowniku, naprzód!”. „A ksiądz?”, zapytał pułkownik. „Panie pułkowniku, za mną!”. „Chłopcy za mną!”. Poszli naprzód. Wielu poległo; padł rażony granatem i ks. Skorupka.
  • Zgadzam się, rzekłem, ale pamiętaj, abyś ciągle przebywał z żołnierzami w pochodzie w okopach, a w ataku nie pozostawał w tyle, ale szedł w pierwszym rzędzie. „Właśnie dlatego, odrzekł, chcę iść do wojska”.