Aleksander Wielopolski
Wygląd
(Przekierowano z Aleksander Ignacy Wielopolski)
Aleksander Ignacy Wielopolski (1803–1877) – polski hrabia i polityk, margrabia Gonzaga Myszkowski.
- Dla Polaków można zrobić wszystko, z Polakami nic.
- Zobacz też: Polacy
- Jestem jako stary pień, pod który psy fajdają.
- Opis: w chwili wyjazdu z kraju 16 lipca 1863.
- Rządów żadnych w rządzie nie uznam.
- Opis: do duchowieństwa warszawskiego, 2 kwietnia 1861
- Źródło: Z. Stankiewicz, Dzieje wielkości i upadku Aleksandra Wielopolskiego, Warszawa 1967, s. 141.
- Zobacz też: rząd
- Och, musiałem jakieś głupstwo zrobić, kiedy mnie tak ogół chwali.
- Opis: reakcja na wiadomość o wzroście jego popularności w społeczeństwie.
- Źródło: Władysław Daniłowski, Władysława Daniłowskiego notatki do pamiętników, Akademia Umiejętności, 1908, s. 137.
- Zobacz też: głupstwo
- Wasza wysokość, pod koniec Waszej wspaniałej kariery pośliznęła się Wam stopa we krwi.
- Monseigneur, à la fin de votre glorieuse carrière votre pied a glissé dans le sang. (fr.)
- Źródło: List szlachcica polskiego w sprawie rzezi galicyjskiej do księcia Metternicha (fr. Lettre d'un gentilhomme polonais sur les massacres de Galicie adressée au Prince de Metternich, 1846)
- W rzeczach ważnych, zgłębienia gruntownego z ich istoty i z zasad wymagających, prawdziwa opinia publiczna przez tych jest tworzona, którzy rozwagi takiej są zdolni i z rozbioru i ocenienia prawdziwego sądzą o rzeczach (...). Lecz obok takiej, z dokładnego rzeczy pojęcia powstającej, prawdziwej opinii, ciągnie się na powierzchni druga, tworzona przez ludzi, którzy nie będąc w stanie zgłębienia niczego, co jest ważniejsze (...) im mniej rzecz jaką rozumieją, tym więcej o niej prawią (...). Takim sposobem powstającą opinią, czyli raczej gwarem publicznym, miał sobie hr. Wielopolski za obowiązek zawsze pogardzać, którego aż do końca dopełnić będzie umiał.
- Źródło: akta sądowe (1836), cyt. za: Adam Mieczysław Skałkowski, Aleksander Wielopolski w świetle archiwów rodzinnych. 1803–1877, Tom 2, Nakł. Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 1947, s. 63.
O Aleksandrze Wielopolskim
[edytuj]- Chciałem go kochać za wielkość, bo miał on dumę i godność swego narodu.
- Autor: Józef Piłsudski, Rok 1863
- Zobacz też: duma, godność
- (…) najwybitniejszy nasz polityk XIX wieku (…)
- Autor: Stanisław Cat-Mackiewicz, Klucz do Piłsudskiego, Universitas, Kraków 2013, s. 246.
- Nie bać się. Czuć się spowinowaconym z całą energią polską od Chrobrego do Wielopolskiego a nie znać, nie widzieć, zrąbać z ramienia zdechlactwo.
- Autor: Stanisław Brzozowski, Listy, wstęp i oprac.M. Sroka, Kraków 1970, t. 2, s. 238.
- Zobacz też: Bolesław Chrobry
- Opinia nie ma żadnego znaczenia ani dla mnie, ani dla ojca; owszem, mój ojciec jest tego usposobienia, że gotów umyślnie postępować inaczej aniżeli chce opinia.
- Autor: Zygmunt Wielopolski, syn Aleksandra
- Źródło: Adam Mieczysław Skałkowski, Aleksander Wielopolski w świetle archiwów rodzinnych. 1803–1877, Tom 2, op. cit., s. 218.
- Pan Wielopolski jest rozumny i światły, ale dyplomaty z niego nie będzie.
- Autor: Charles-Maurice de Talleyrand, 1831
- Źródło: Adam Mieczysław Skałkowski, Aleksander Wielopolski w świetle archiwów rodzinnych. 1803–1877, Tom 2, op. cit., s. 14.
- Twej pogardy nikt ci nie wybaczy
Myśmy ciemni, zapalni i łzawi
A tyś dumny, tyś z nami nie raczył
W narodowym barszczu się pławić
Po co w twarze logiką nam chlustasz?
Nie czytaliśmy Hegla jaśnie panie
Dla nas Szopen – groch i kapusta
I od czasu do czasu powstanie- Autor: Jerzy Czech, Margrabia Wielopolski
- Że myśmy nie życzyli powodzenia, a utrudniali dzieło Wielopolskiego, to łatwo zrozumieć, lecz że go Polacy nie poparli, to się nigdy nie da wytłumaczyć.
- Autor: Otto von Bismarck
- Źródło: Stanisław Koźmian, Pisma polityczne, polskietradycje.pl, Kraków 1903, s. 569–580