A lasy wiecznie śpiewają
Trygve Gulbranssen
A lasy wiecznie śpiewają (norw. Og bakom synger skogene) – powieść Trygve Gulbranssena z 1933 roku; tłum. Henryk Goldmann.
- Być może zadaniem człowieka na ziemi jest przebijać się cierpliwie przez wszystkie niezrozumiałe sprawy i nigdy nie zwątpić. W taki sposób każdy osiągnie stopień dojrzałości odpowiadający jego siłom i zdolnościom, a osiągnięta dojrzałość jest rezultatem życia każdego człowieka. Jeden zachodzi daleko, drugi nie, ale istotą rzeczy jest to, czy każdy zrobił w tym względzie wszystko, co było w jego mocy.
- Zobacz też: człowiek
- Cokolwiek człowieka spotyka – powinien zawsze się podnieść i dążyć naprzód, wciąż naprzód, przez całe życie.
- Dobrzy ludzie posiadają moc. Nie tylko w życiu, nie, nawet i po śmierci.
- Kto raz stał się samotny, będzie nim do końca życia.
- Zobacz też: samotność
- Najwyższym obowiązkiem jest miłosierdzie.
- Postać: Dorota
- Zobacz też: miłosierdzie
- Pieniądz wiele żąda od swego właściciela – zabierze mu nawet duszę, jeśli nie będzie na siebie uważał.
- Zobacz też: dusza
- Pieniądz rządzi światem, tak biednymi, którym go brak, jak i bogatymi, którzy są jego niewolnikami.
- Po twoich słowach nie mam teraz nigdzie swego miejsca na świecie…
- Sprawiedliwy człowiek nie może uchylać się od swoich obowiązków.
- Postać: Dag
- Zobacz też: sprawiedliwość
- Za pieniądze można kupić wszystko: ludzi, duszę (…), ale nie można kupić za nie szczerych i uczciwych słów. Szczerość ucieka przed pieniędzmi.
- Postać: kapitan Klinge
Zobacz też: