Zwyczaj

Zwyczaj – ustalony w zbiorowości sposób zachowania się, jego istnienie jest oparte na tradycji, ma charakter nieuświadomionego naśladownictwa tego co robią inni członkowie.

• Czemuż od powszechnego dalecy zwyczaju,
  Dobrych ojców złe syny, krwi zacnej wyrodki,
  Nie idziem prostym torem ubitym przez przodki?
  • Autor: Ignacy Krasicki, Do pana Lucińskiego
  • Zobacz też: tradycja

• Na uroczystą ceremonię Maryna Mniszchówna włożyła suknię moskiewskiego kroju, głowę ozdobiła ażurowym kokosznikiem i jeszcze osłoniła chustą, żeby, nie daj Bóg, nie wysunął się ani jeden loczek. Wdzięcznie zgiąwszy cienką talię, skłoniła się do ziemi przed swoim lubym. Lud z aprobatą zahuczał, że cudzoziemka szanuje starodawne rosyjskie obyczaje.
  Dopiero teraz hosudar zsiadł z konia. Żadnych objęć czy, uchowaj Boże, pocałunków - łaskawie skinął głową, pozwalając narzeczonej się wyprostować, i przelotnie dotknął jej ręki, a i to przez muślinową chustę.
  • Autor: Boris Akunin, Książka dla dzieci
  • Zobacz też: chusta, ślub

• Pytał ją o zwyczaje wiejskie, a ona opisywała różne obrzędy dożynkowe. Mówiła o duszkach kryjących się w zbożu i chowających się przed sierpami żniwiarzy i cepami młócących. Opowiadała o słomianej kukle, którą chłopcy topili w rzece, o drzewie, do którego modlili się starzy chłopi o deszcz wbrew zakazowi księży, o drewnianym kogucie trzymanym gdzieś na strychu wójta i oblewanym wodą na czas suszy jako talizman przynoszący deszcz.
  • Autor: Isaac Bashevis Singer
  • Źródło: Isaac Bashevis Singer, Sztukmistrz z Lublina, tłum. Krystyna Szerer, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2016, s. 104.