Zwój
Zwój
Zwój – pierwotna postać książki w formie długiej wstęgi nawiniętej na dwa drążki.
- A On rzekł do mnie: „Synu człowieczy, zjedz to, co masz przed sobą. Zjedz ten zwój i idź przemawiać do Izraelitów!” Otworzyłem więc usta, a On dał mi zjeść ów zwój, mówiąc do mnie: „Synu człowieczy, nasyć żołądek i napełnij wnętrzności swoje tym zwojem, który ci podałem”. Zjadłem go, a w ustach moich był słodki jak miód.
- I niebiosa zostaną zwinięte jak zwój księgi, a ich zastęp cały opadnie, jak marszczą się i opadają liście z winorośli i jak zmarszczona figa z drzewa figowego.
- Źródło: Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata, Księga Izajasza 34, 4
- Nie chciałeś ofiary krwawej ani obiaty,
lecz otwarłeś mi uszy;
całopalenia i żertwy za grzech nie żądałeś.
Wtedy powiedziałem: „Oto przychodzę;
w zwoju księgi o mnie napisano:
Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę,
a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu”.- Źródło: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Biblia Tysiąclecia, Księga Psalmów 40, 7–9.
- Wariant:
Ofiary ani daru nie chciałeś,
aleś Mi utworzył ciało;
całopalenia i ofiary za grzech
nie podobały się Tobie.
Wtedy rzekłem: Oto idę –
w zwoju księgi napisano o Mnie –
abym spełniał wolę Twoją, Boże.