Ziemiomorze
Ziemiomorze – cykl powieści fantasy autorstwa Ursuli K. Le Guin.
Czarnoksiężnik z Archipelagu
[edytuj]
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Czarnoksiężnik z Archipelagu.- Aby słyszeć, należy milczeć.
- Opis: do Geda.
- Nawet głupstwo jest niebezpieczne w rękach głupca.
- Tylko w milczeniu słowo,
tylko w ciemności światło,
tylko w umieraniu życie:
na pustym niebie
jasny jest lot sokoła.- Źródło: Pieśń o stworzeniu Éa
- Zapalić świecę znaczy rzucić cień...
Grobowce Atuanu
[edytuj]- Ale to iluzja, a jedząc iluzje człowiek kończy bardziej głodny, niż kiedy zaczynał.
- W morzu żyją rekiny, w oczach ludzi nienawiść.
- Zobacz też: nienawiść
- Wolność to wielkie brzemię, niezwykłe i trudne do zrozumienia dla ducha. Nie jest łatwa. Nie jest darem otrzymanym, lecz dokonanym wyborem. I ten wybór wcale nie jest prosty.
- Zobacz też: wolność
Najdalszy brzeg
[edytuj]- – Ale dlaczego wszyscy czarodzieje na Południu, a teraz być może i gdzie indziej – nawet śpiewający na tratwach utracili swą sztukę, a ty jeden ją zachowałeś?
– Ponieważ nie pragnę niczego poza nią.
- Cóż złego uczyniły im te drzewa? Czy muszą karać trawę za własne winy? Ludzie, którzy pustoszą ziemię ogniem z powodu waśni z innymi są przecież barbarzyńcami.
- Czy nie rozumiesz, że on, nawet on, jest tylko cieniem i imieniem? Jego śmierć nie pomniejszyła życia. Nie pomniejszyła też jego samego. On jest tam – nie tutaj. Tu nie ma nic, jedynie pył i cienie. Tam o jest ziemią i słonecznym światłem, liśćmi na drzewie i lotem orła. Jest żywy. Wszyscy, którzy kiedykolwiek zmarli żyją. Żyją odrodzenie, bez końca, bo żadnego końca nie będzie. Wszyscy z wyjątkiem ciebie. Bo ty nie przyjąłeś śmierci.
- Największą tajemnicą życia jest jego koniec...
- Nasze jest to, co możemy stracić.
- Niewinność nie ma mocy przeciwstawiania się złu. Lecz ma ją dobro.
- – Pierwsza i ostatnia lekcja na Roke brzmi: Czyń tylko to, co konieczne. I nic więcej.
– Zatem wszystkie pozostałe lekcje muszą polegać na uczeniu tego, co jest konieczne.
- Stary smok Kalessin obserwował go jednym strasznym złotym okiem. W głębi tego ślepia kryły się niezliczone wieki sięgające poranka świata. A także… łagodne rozbawienie. (…)
Niemożliwe! – pomyślał Arren. Jednakże przed sobą widział wielką szponiastą łapę wysuniętą niczym stopień; nad nią krzywiznę stawu, jeszcze wyżej sterczące ramię i muskularną podstawę skrzydła wyrastającego z łopatki: cztery stopnie, prawdziwe schody. A tuż przed skrzydłami i pierwszym wielkim żelaznym cierniem chroniącym kręgosłup, w zagłębieniu szyi, było dość miejsca dla jednego lub dwóch ludzi. Ludzi, którzy okazaliby się dość szaleni, by porzucić nadzieję i przekroczyć granicę obłędu.- Zobacz też: Kalessin
- Śmierć jest ceną, jaką płacimy za życie, za wszelkie życie.
- Tylko to, co jest śmiertelne niesie w sobie życie.
- – Wiem, że umrę (...). Ja umrę i ty umrzesz. – I bardzo sobie cenię tę wiedzę. To wielki dar. To dar osobowości. Tylko to jest nasze, co możemy stracić. Nasza osobowość, cierpienie, nasza chwała i nasze człowieczeństwo. Wszystko to nie jest wieczne. Zmienia się i przemija, jak fala na morzu. Czy chciałbyś uspokoić morze i powstrzymać przypływ, aby uratować jedną falę, aby uratować siebie? Czy oddałbyś zręczność swych rąk, żar swego serca i zachłanność swego umysłu, aby okupić tym bezpieczeństwo?
Tehanu. Ostatnia księga Ziemiomorza
[edytuj]- Czy słuchanie innych nie jest także mocą?
- Jeśli twoja moc wspiera się jedynie na słabości innych, żyjesz w strachu.
- Kobieta to coś zupełnie innego. Kto wie, gdzie zaczyna się i kończy jej istota?
- Krzywda przyciąga krzywdę.
- Owszem, niektóre czarownice robią to dla zysku, ale według mnie przynoszą wstyd naszemu rzemiosłu. Za pracę żądam zapłaty, ale rozkosz jest za darmo.
- Poza najdalszym zachodem,
tam, gdzie kończą się lądy,
mój lud tańczy na skrzydłach
innego wiatru.
- To nie broń ani kobieta stwarza mężczyznę, nawet nie magia czy moc. Jedynie on sam może tego dokonać.
Inny wiatr
[edytuj]- Dawno temu dokonaliśmy wyboru. Wybraliśmy wolność. Ludzie wybrali jarzmo. My wybraliśmy ogień i wiatr, oni wodę i ziemię. My wybraliśmy zachód, oni wschód.
- Myślę (...) że kiedy umrę, wypuszczę z siebie oddech, który dawał mi życie, oddam światu wszystko to, czego nie zrobiłam. Wszystko, czym mogłam być, lecz nie zdołałam, wszystkie wybory, których nie dokonałam. Rzeczy, które straciłam, zmarnowałam, zniszczyłam... mogę oddać je światu. Istotom, które jeszcze nie żyły. To będzie mój dar dla świata, dar za życie, które przeżyłam, miłość, którą kochałam, oddech, który wciągałam w płuca.
- Postać: Tehanu
- Zobacz też: życie
- Pozwalacie, by zło skaziło was także. Oszaleliście. Teraz odzyskaliście zmysły, lecz póki wieje wiatr ze wschodu, nie możecie stać się znowu istotami wolnymi od dobra i zła.
- Świat jest olbrzymi i niezwykły, Haro. Lecz nie większy i nie dziwniejszy niż nasze umysły. Pomyśl o tym czasem.
- Postać: Ged
- Wiele głów rzadko myśli jasno.