Zbrodnie i wykroczenia

Zbrodnie i wykroczenia (ang. Crimes and Misdemeanors) – film tragikomiczny produkcji USA z 1989 roku, w reż. Woody’ego Allena i z jego scenariuszem.

Judah Rosenthal

Co to za prawo, które uniemożliwia mi uzyskać sprawiedliwość? Czy to co mi robi, jest sprawiedliwe? Czy to jest to, na co zasługuję?

Czasami to gorsze niż. Gorsze niż więzienie. To życie ludzkie. Myślisz, że Bóg nie widzi?

Po dwóch latach haniebnego kłamstwa w tym podwójnym życiu, obudziłem się jak ze snu i zrozumiałem co mógłbym stracić. Nazywają to mądrością. Czasami to przychodzi nagle. Zaczynamy rozumieć różnicę między tym, co prawdziwe, głębokie i trwałe, a tym co jest powierzchowną chwilową korzyścią.

Kiedy dorastałem na Brooklynie nikt nie popełnił samobójstwa. Wszyscy byli zbyt nieszczęśliwi.

Kochanie, to ty przestałaś ze mną sypiać, OK. Będzie rok 20 kwietnia. Pamiętam datę dokładnie, bo to urodziny Hitlera.

Nie słuchaj tego co mówią nauczyciele w szkole. Zwróć tylko uwagę na to jak wyglądają, a wtedy zrozumiesz co to znaczy prawdziwe życie.

Co musisz zapamiętać jeżeli chodzi o komedię to: Jeśli się zgina, to jest zabawne. Jeśli pęka, to nie jest zabawne.

Komedia to tragedia plus czas. Tragedia plus czas. Tej nocy kiedy został zastrzelony Lincoln, nie moglibyście z tego żartować. Teraz, minęło trochę czasu, i możesz to robić. Rozumiecie o co chodzi? Tragedia plus czas.

Czasami, tam gdzie jest prawdziwa miłość i prawdziwe przyznanie się do błędu… Tam może być też przebaczenie.

Ja nie mógłbym żyć, jeśli nie czułbym całym sercem, moralnej struktury z rzeczywistym znaczeniem i przebaczenia, i pewnego rodzaju wyższej mocy. Inaczej nie ma podstaw by wiedzieć, jak żyć.

Wszyscy idziemy przez życie mierząc się z dręczącymi nas decyzjami. Wybory moralne. Niektóre z nich mają wielkie znaczenie. Większość z nich ma pomniejsze znaczenie. Ale określamy się poprzez wybory, których dokonaliśmy. Jesteśmy, właściwie, sumą naszych wyborów. Wydarzenia rozwijają się tak nieprzewidywalnie… tak niesprawiedliwie. Ludzkie szczęście wydaje się nie być zawarte, w projekcie tworzenia. To tylko my, z naszą zdolnością kochania, która nadaje znaczenie w tym obojętnym wszechświecie. I jeszcze, większość ludzi wydaje się mieć zdolność do ciągłego próbowania i nawet znajdowania radości w prostych rzeczach, jak ich rodzina, ich praca i z nadziei, że przyszłe pokolenia mogą zrozumieć więcej.

Zauważycie to do czego zmierzamy. Kiedy się zakochujemy to jest bardzo dziwny paradoks. Paradoks składający się z faktu, że kiedy się zakochujemy to staramy się znaleźć podobnych ludzi, do jakich byliśmy przywiązani jako dzieci. Z drugiej strony, chcemy aby nasi ukochani naprawili wszystkie krzywdy, które rodzice lub rodzeństwo nam wyrządzili. Więc miłość zawiera w sobie sprzeczności: Próbę powrotu do przeszłości i próbę usunięcia przeszłości.

Zawsze musimy pamiętać, że kiedy się urodzimy potrzebujemy wielkiej dawki miłości, żeby przekonać nas do zostania przy życiu. Kiedy znajdziemy tą miłość zazwyczaj trwa w nas. Ale wszechświat to dosyć zimne miejsce i to my inwestujemy w niego nasze uczucia. I w pewnych warunkach czujemy, że to nie jest już tego warte.

Mój ex-mąż i ja zakochaliśmy się od pierwszego wejrzenia. Powinniśmy spojrzeć po raz drugi.

Halley: Jak się układa w seksie, to wszystko się układa.
Cliff: Prawda. Ostatni raz byłem w kobiecie kiedy zwiedzałem Statuę Wolności.