Zaklęte rewiry
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Zaklęte rewiry (czes. Dvojí svět hotelu Pacifik) – polsko-czeski dramat psychologiczny z 1975 na podstawie powieści Henryka Worcella w reżyserii Janusza Majewskiego, według scenariusza Pavla Hajnego.
Wypowiedzi postaci[edytuj]
Dyrektor Pancer[edytuj]
- Miłość jest bardzo ładna, ale nie w interesie.
- Opis: do zwalnianej z pracy Heli.
- Zobacz też: miłość
- ... Zapamiętaj sobie, że nam się to stokrotnie opłaci. Bo ten, któremu dasz na buty, zawsze dokona więcej niż ten, który buty już miał.
- Opis: do swego bratanka Albina.
- Zobacz też: buty
Inni[edytuj]
- Chłopczyku! Godność ludzka to jest bardzo piękna rzecz, ale nie dla kelnera.
- Tak, panowie: jeden ma, drugi miał, a jeszcze inny będzie miał. I takie jest życie.
- Opis: kelner Grela po stwierdzeniu trypra u pikolaka.
- Zobacz też: życie
Dialogi[edytuj]
- Kelner Grela: Mam wrzody na żołądku i nie znoszę widoku głodnych ludzi.
- Kierownik Albin: To niech pan się leczy; może pański związek [zawodowy] wyśle pana do Karlsbadu.
- Zobacz też: głód
- Kelner Synajski: Panie Balcer, ten befsztyk śmierdzi.
- Szef kuchni: Panie Synajski, jeżeli ten befsztyk śmierdzi, to ja jeszcze dzisiaj otwieram kwiaciarnię.
- Kelner Synajski: Niech pan to powie gościowi, a mnie niech pan da drugi befsztyk.