Zabójstwo małżeństwa Jaroszewiczów
Wygląd
Zabójstwo małżeństwa Jaroszewiczów – zabójstwo dokonane na byłym premierze PRL Piotrze Jaroszewiczu i jego żonie Alicji Solskiej w nocy z 31 sierpnia na 1 września 1992 r. w ich willi w warszawskim Aninie.
- Bezpośrednio zabił go [= Marka Papałę] ten sam fachowiec, który wcześniej rąbnął Andrzeja Stuglika, funkcjonariusza kontrwywiadu peerelowskiego. Czysta robota – jeden strzał w głowę i szlus. Giną tak wszyscy, którzy zbyt dużo wiedzą, a mogą cosik wychlapać. Funkcja klienta nie gra roli, może być figurą z półki najwyższej – przykładem premier Jaroszewicz.
- Postać: Mieczysław Heldbaum
- Autor: Waldemar Łysiak, Najgorszy, Wydawnictwo Nobilis, Warszawa 2006, ISBN 83-60297-08-8, s. 262–263.
- Jaroszewicz omylił się raz w życiu i otworzył drzwi.
- Autor: Zdzisław Beksiński, Dzienniki. Dzień po dniu kończącego się życia (wybór i oprac. Wiesław Banach), Wydawnictwo MD, Warszawa 2016, ISBN 978-83-61443-11-7, s. 128.
- Osobiście widziałem w Jaroszewiczu pyszałkowatego mandaryna mówiącego koszmarną socnowomową i kryjącego wybryki swojego synka-automobilisty. Ocena ta nie ma dzisiaj żadnego znaczenia – zblakła i odeszła w niepamięć w obliczu tragedii jego śmierci. Przypomnijmy: Piotr Jaroszewicz i jego żona zamordowani zostali bestialsko w swojej willi w Aninie. Śledztwo w tej sprawie podjęto niemrawo i tendencyjnie (z góry – a czemuż to? – wykluczając wątek polityczny). Kwintesencją popełnionych niedopatrzeń i błędów (czy rzeczywiście wynikłych jedynie z indolencji policji?) było aresztowanie paru głupawych rzezimieszków, za których uniewinnieniem głosował w końcu i sam prokurator. Teraz sprawa ucichła. Otóż, na tę ciszę przyzwolić się nie godzi. Mord na jednym z przywódców politycznych (choćby to była PRL) nie może pozostać bezkarny, a tym bardziej zapomniany. Jest to kwestia godności państwa i jego instytucji. Historia rozliczy Jaroszewicza? – Tak się zawsze mówi. Na razie my rozliczmy jego zabójców.
- Autor: Ludwik Stomma, Poczet polityków polskich XX wieku, Oficyna Wydawnicza Graf-Punkt, Warszawa 2000, ISBN 8387988650, s. 95.