Yennefer z Vengerbergu

Yennefer (2017)

Yennefer z Vengerbergu – postać fikcyjna, bohaterka cyklu opowieści o wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego; czarodziejka, ukochana Geralta oraz przyszywana matka Ciri.

• A ja… ja lubię legendy elfów, są takie piękne. Szkoda, że ludzie nie mają takich legend. Może kiedyś będą mieli? Może stworzą je? Ale o czym mają traktować legendy ludzi? Dookoła, gdziekolwiek spojrzeć, szarość i nijakość. Nawet to, co pięknie się zaczyna, wiedzie rychło w nudę i pospolitość, w ten ludzki rytuał, ten nużący rytm, nazywany życiem.
  • Źródło: Andrzej Sapkowski, Miecz przeznaczenia (opowiadanie Okruch lodu)

• A są rzeczy, których nie sposób zdobyć nawet magią. I są dary, których nie wolno przyjąć jeśli nie jest się w stanie odwzajemnić ich… czymś równie cennym. W przeciwnym razie taki dar przecieknie przez palce, stopi się niby okruch lodu, zaciśnięty w dłoni. Zostanie tylko żal, poczucie straty i krzywdy…
  • Opis: w rozmowie z Geraltem cyt. za: Andrzej Sapkowski, Miecz przeznaczenia (opowiadanie Okruch lodu)

• Bo w każdym z nas jest Chaos i Ład, Dobro i Zło. Ale nad tym można i trzeba zapanować. Trzeba się tego nauczyć.
  • Źródło: Andrzej Sapkowski, Krew elfów

• Czekałam tu, w oberży, nie wypadało mi przecież iść tam, dokąd ty się udałeś, do owego przybytku wątpliwej rozkoszy, a niewątpliwej rzeżączki.
  • Opis: Yennefer do Jaskra cyt. za: Andrzej Sapkowski, Krew elfów

• Ja go znam. On zaplącze się, zagubi, zacznie filozofować i użalać się nad sobą. Potem wyładuje gniew, rąbiąc mieczem co i kogo popadło. Potem, w ramach ekspiacji, dokona jakiegoś szlachetnego, acz bezsensownego wyczynu. W końcu zaś pewnie zostanie zabity, głupio, bezsensownie, zapewne ciosem w plecy…
  • Źródło: Andrzej Sapkowski, Wieża Jaskółki – Rozdział 9

• Jak zwykle było niezwykle.
  • Opis: Geralt i Yennefer, po wspólnie spędzonej nocy, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Miecz przeznaczenia (opowiadanie Okruch lodu)

• Jeżeli w ogóle ma się wybór, a nie ma się dużej wprawy, w pierwszej kolejności ocenia się nie mężczyznę, ale łóżko.
  • Źródło: Andrzej Sapkowski, Krew elfów

• Magia jest w opinii niektórych ucieleśnieniem Chaosu. Jest kluczem zdolnym otworzyć zakazane drzwi. Drzwi, za którymi czai się koszmar, zgroza i niewyobrażalna okropność, za którymi czyhają wrogie, destrukcyjne siły, moce czystego zła, mogące unicestwić nie tylko tego, kto drzwi te uchyli, ale i cały świat. A ponieważ nie brakuje takich, którzy przy owych drzwiach manipulują, kiedyś ktoś popełni błąd, a wówczas zagłada świata będzie przesądzona i nieuchronna. Magia jest zatem zemstą i orężem Chaosu. To, że po Koniunkcji Sfer ludzie nauczyli posługiwać się magią, jest przekleństwem i zgubą świata. Zgubą ludzkości. I tak jest. Ci, którzy uważają magię za Chaos, nie mylą się.
  • Opis: do Ciri w trakcie nauki, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Krew elfów

• Nadchodzą trudne czasy. Trudne i niebezpieczne. Nadchodzi czas zmian. Przykro byłoby starzeć się w przekonaniu, że nie uczyniło się niczego, by zmiany, które nadchodzą, były zmianami na lepsze. Prawda?
  • Opis: do Jaskra, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Krew elfów, rozdz. 1.

• Najbardziej brakowało mi twojego milczenia.
  • Opis: do Geralta, spotkanie po roku, dwóch miesiącach i osiemnastu dniach, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Miecz przeznaczenia (opowiadanie Coś więcej)
  • Zobacz też: milczenie

• – Nie mów – szybkim ruchem położyła mu palce na wargach.
  – Nie mów mi, czego chciałbyś i czego pragniesz. Bo może okazać się, że nie będę mogła spełnić twych pragnień, a to sprawi mi ból.
  • Opis: wspólna noc, Yennefer do Geralta, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Czas pogardy

• Skorzystaj z okazji i sam też się wykąp. Po zapachu jestem w stanie domyślić się nie tylko rasy i wieku, ale i maści twojego konia.
  • Opis: do Geralta w czasie pierwszego ich spotkania, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Ostatnie życzenie

• Ten, lub ci, którzy stworzyli nas dla siebie, powinni zadbać o coś więcej. Samo przeznaczenie nie wystarczy, to zbyt mało. Trzeba czegoś więcej.
  • Opis: do Geralta, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Miecz przeznaczenia (opowiadanie Coś więcej)

• – Tęsknota – odpowiedziała poważnie. – Żal. Nadzieja. I lęk. Tak, wydaje się, że niczego nie pominęłam.
  • Opis: odpowiedź na pytanie Ciri, co jest pomiędzy nią a Geraltem, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Krew elfów

• Usiądź na brzegu basenu. Kocham cię, ale nie będę, cholera jasna, nurkować.
  • Opis: Yennefer do Geralta w trakcie kąpieli, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Pani Jeziora.

• – Uważam, że trzeba ostrzec Geralta. Ty jedna wiesz gdzie go szukać. Znasz drogę. Domniemywam, że bywałaś tam… gościem…
  – Owszem, zdarzało mi się niegdyś. Zdarzało mi się bywać tam gościem. Ale nigdy nieproszonym.
  • Opis: dialog Jaskra i Yennefer po zaatakowaniu Jaskra przez Rience’a, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Krew elfów.

O Yennefer

• – Hej! – ryczał Yarpen Zigrin siedzący na koźle, wskazując na Yennefer. – Coś się tam czerni na szlaku! Ciekawe, co to? Wygląda jak kobyła!
  – Bez ochyby! – odwrzasnął Jaskier odsuwając na tył głowy śliwkowy kapelusik. – To kobyła! Wierzchem na wałachu! Niebywałe!
  • Autor: Yarpen Zigrin i Jaskier, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Miecz przeznaczenia (opowiadanie Granica możliwości)

• Istredd, ja nie mogę nawet wykluczyć, czy nie traktowała cię wówczas instrumentalnie. Tego, panie czarodzieju, nie da się wykluczyć li tylko na podstawie rozmowy. W takim przypadku jak mi się zdaje, instrument bywa istotniejszy od elokwencji.
  • Opis: Geralt do czarownika Istredda w rozmowie o Yennefer, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Miecz przeznaczenia (opowiadanie Okruch lodu).
  • Zobacz też: penis

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

• I wiem, gdzie jest ta twoja wiedźma, Yennefer. Ona nie obchodzi moich mocodawców, ale ja mam do tej dziwki osobistą urazę. Gdy tylko skończę z tobą, dobiorę się do niej. Sprawię, że pożałuje sztuczek z ogniem. O tak, będzie tego żałowała. Bardzo długo.
  • Autor: Rience, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Krew elfów

• Patrzył na idącą u jego boku Yennefer, na biało-czarno-brylantową Yennefer o kruczych włosach i fiołkowych oczach, a sondujący go czarodzieje peszyli się, gubili, wyraźnie tracili rezon i kontenans ku jego rozkosznej satysfakcji. Tak, odpowiadał im w myśli, tak, nie mylicie się. Jest tylko ona, ona, u mojego boku, tu i teraz, i tylko to się liczy. Tu i teraz. A to, kim była dawniej, gdzie była dawniej, i z kim była dawniej, to nie ma żadnego, najmniejszego znaczenia. Teraz jest ze mną, tu, wśród was. Ze mną, z nikim innym. A wy udławcie się zawiścią.
  • Opis: Geralt o Yennefer, cyt. za: Andrzej Sapkowski, Czas pogardy

• Yennefer to na pewno osoba, która wie czego chce, bardzo zdecydowana. Czy ja taka jestem? Czasem tak a czasem nie. W różnych dziedzinach życia bywa różnie.
  • Autor: Grażyna Wolszczak, wywiad, 2000