William Wordsworth

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
William Wordsworth – reprodukcja akwareli z 1839 r.

William Wordsworth (1770–1850) – angielski poeta.

  • Gdzie stał posąg Newtona, z pryzmatem, w milczeniu. Marmurowy pomnik umysłu, zawsze samotnie podróżującego przez dziwne morza myśli.
  • Każda dobra poezja jest spontanicznym wybuchem głębokich uczuć.
  • Najlepsza część życia ludzkiego to małe, bezimienne i zapomniane akty dobroci i miłości.
  • Nasze narodziny nie są niczym innym niż snem i zapomnieniem.
  • Oczy są oknami duszy.
  • Poezja bierze początek ze wzruszenia rozpamiętywanego w spokoju.
  • Sam wędrowałem, jak obłoczek
    Często sam płynie przez przestworza,
    Gdy nagle widok mnie zaskoczył
    Złotych żonkili tłumu, morza;
    Od wód jeziora aż po drzewa
    Tańczyły – wiatr im w takt powiewał.
    • I wandered lonely as a cloud
      That floats on high o’er vales and hills,
      When all at once I saw a crowd,
      A host, of golden daffodils;
      Beside the lake, beneath the trees,
      Fluttering and dancing in the breeze
      . (ang.)
    • Źródło: Żonkile, tłum. Maciej Froński
    • Zobacz też: żonkil