William Wharton
Wygląd
William Wharton (1925–2008) – amerykański pisarz.
Niezawinione śmierci (1994)
[edytuj](ang. Wrongful deaths; tłum. Janusz Ruszkowski)
- Ci, którzy umierają razem, na zawsze są razem.
- Ćpanie to jakby deklaracja, że się przestało wierzyć w samego siebie. Ludzie uzależnieni od narkotyków są podobni do alkoholików. Nie szanują się, chcieliby uciec od samych siebie. To rodzaj psychicznego samobójstwa.
- (…) miłość jest kombinacją podziwu, szacunku i namiętności. Jeśli żywe jest choć jedno z tych uczuć to nie ma o co robić szumu. Jeśli dwa, to może nie jest to mistrzostwo świata, ale blisko. A jeśli wszystkie trzy, to śmierć jest już niepotrzebna: trafiłaś do nieba za życia.
- Niepamięć jest najbliższym śmierci stanem, którego doświadczają żyjący.
- Sprawia mi przyjemność myśl, że może w nocy umarłem i że to właśnie jest śmierć – stan wszechogarniającego spokoju.
- [...] śmierć naszych bliskich ma czasem głęboki sens. Może to nauczka dla żywych, żeby się nie trzymali życia aż tak kurczowo i za wszelką cenę.
Franky Furbo
[edytuj](Poznań : Dom Wydawniczy REBIS, 1996)
- Wymyślanie bajek to trudna sztuka. Trzeba być uczciwym wobec swojej bajki. Muszę tak postępować, nawet gdy ty w nią nie wierzysz lub gdy ci się nie podoba, nawet gdy nie podoba się mnie lub sam w nią nie wierzę.
Ptasiek (1978)
[edytuj] Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Ptasiek.
(ang. Birdy, tłum. Jolanta Kozak)
- Nie ma takiej absurdalnej rzeczy, której by człowiek nie zrobił, próbując nadać życiu sens.
- – No, a co później?
– Nic później, Al. Dalszy ciąg życia.
– I to wszystko?
– Jak to: wszystko?
– Tak to się kończy?
– Niezupełnie, Al. Za łatwo by było. Jeszcze nikomu się tak nie udało.
Ale próbować warto.
- Ptaki tak samo jak ludzie, od tak dawna żyją w klatkach, że pozapominały masę rzeczy, które powinny im przychodzić naturalnie.
- Upodabniamy się do tych, z którymi walczymy. Jak kanibale, którzy zjadają kawałek ciała przeciwnika, aby wchłonąć w siebie jego odwagę.
Spóźnieni kochankowie
[edytuj] Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Spóźnieni kochankowie.
(ang. Last lovers; tłum. Krzysztof Fordoński)
- Dopiero gdy utraci się jeden z posiadanych darów, zaczyna się doceniać i dostrzegać pozostałe.
- Zaskakujące, jak bardzo myśl może wpłynąć na sposób postrzegania świata.
- Życie jest zbyt krótkie, zbyt ważne, by je zmarnować.
Tato
[edytuj] Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Tato (powieść).
- Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.
- Źródło: rozdział 20
- Zobacz też: miłość
- (…) można tylko albo się zestarzeć, albo umrzeć młodo, trzeciego wyjścia nie ma.
- Źródło: rozdział 23
- Zobacz też: starość
- (…) starzy jesteśmy wtedy, kiedy większość ludzi wolałaby, żebyśmy już nie żyli.
- Źródło: rozdział 1
W księżycową jasną noc
[edytuj](ang. A midnight clear; tłum. Jolanta Kozak)
- Ciekawe, co nas upoważnia do myślenia, że jesteśmy tacy cholernie mądrzy. Jesteśmy dobrzy w rozwiązywaniu testów, krzyżówek, gramy w brydża, w szachy, w inne gry, czytamy bez opamiętania – i już nam się wydaje, że jesteśmy Bóg wie czym. Jak na to spojrzeć obiektywnie, to mądre są takie głupki (…).
- Źródło: rozdział 1
- Jeszcze za mało się boję. Za bardzo boję się ich, ale za mało siebie samego.
- Źródło: rozdział 1
- Kiedy się zacznie myśleć o wszystkim, co mogłoby się zdarzyć; można ześwirować w trymiga.
- Źródło: rozdział 2
- Wojskowe myślenie domaga się, żeby wszystko odbywało się zwięźle i klarownie – wszystko oprócz wojen.
- Źródło: rozdział 1
Inne
[edytuj]- Bardzo duże znaczenie ma dla mnie Ken Kesey i John Fowles. Oczywiście, Szekspir, ale to, z czym nie mogę się pogodzić, to tzw. filmy szekspirowskie, które z Szekspirem nie mają nic wspólnego.
- Źródło: Dorota Nowak, Życie zastępuje mi teatr, „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipca 1999, s. 14–15.
- Brak nam naturalności, krepują nas narzucone nam role, stereotypy, wyobrażenia. Ogranicza to możliwość rozwoju zgodnie z naszymi wewnętrznymi potrzebami, jeżeli kobieta postanawia poślubić mężczyznę, musi poślubić go ze wszystkimi jego wadami i zaletami. Jeśli mężczyzna chce poślubić kobietę, musi zaakceptować ją taką, jaka jest. Jesteśmy różni, bo różni nas płeć.
- Źródło: Dorota Nowak, Życie zastępuje mi teatr, „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipca 1999, s. 14–15.
- Byłbyś wiele szczęśliwszy, gdybyś potrafił akceptować rzeczy takimi, jakie są, i starał się korzystać z nich do maksimum
- Gdy zaufania brak, duszę przeżera rdza.
- Gdzieś muszą być granice. Czas i tak każdemu dołoży, pamiętaj o tym.
- Hemingway nie ma nic wspólnego z feminizmem. Traktował kobiety jak przedmioty.
- Źródło: Dorota Nowak, Życie zastępuje mi teatr, „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipca 1999, s. 14–15.
- Jak niesione wiatrem nasiona dmuchawców ludzie dryfują bez celu, by spocząć w ziemi.
- Jestem przekonany o jednym. Nie można pokochać nikogo, dopóki nie pokocha się samego siebie.
- Jeśli będziemy patrzeć daleko w przyszłość, sparaliżuje nas strach.
- Kiedy ma się wroga w środku, ma on nad nami przewagę. Przed samym sobą nie można uciec, a ja boję się nawet próbować.
- Kobiety są agresywne, ale one muszą być takie. Nie lubię feministek, ale nie twierdzę, że kobiety powinny się godzić na zaszufladkowanie i przypisanie im określonych – kobiecych ról. Czuję się jednak zmęczony widokiem kobiet pragnących za wszelką cenę udowodnić, że potrafią rywalizować ze mną czy innymi mężczyznami.
- Źródło: Dorota Nowak, Życie zastępuje mi teatr, „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipca 1999, s. 14–15.
- Kochać kogoś to przede wszystkim pozwalać komuś na to, żeby był, jaki jest.
- Lubię Polaków, wzajemnie darzymy się sympatią.
- Źródło: Dorota Nowak, Życie zastępuje mi teatr, „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipca 1999, s. 14–15.
- Mam wrażenie, że stosunek do śmierci to niezła miara własnego rozumu.
- Mam takie uczucie, jakbyśmy w ogóle nie mieli nic do gadania we własnym życiu: jesteśmy po prostu modelami tego, czym powinniśmy być.
- Mężczyźni są dla kobiet jak miejsca na parkingu. Mężczyzna bez kobiety jest jak dom bez okien.
- Men are only parking spaces for women to fill. A man without a woman is a house without windows. (ang.)
- Źródło: Werniks.
- Mężczyźni mają takie głupie życie, ciągle bronią swej bezcennej nietykalności, śmiesznego terytorium. Najczęściej obawiają się, że ktoś mógłby odkryć pustkę panującą w środku. Żyją jak gdyby w dekoracjach filmowych, które zwiedzać można w studiach filmowych wytwórni Universal, budują piękne fasady, za którymi rozpościera się pustka, istnieje jedynie front dla turystów.
- Miłość jest mieszanką podziwu, szacunku i namiętności.
- Muzyka czy literatura może być albo dobra, albo zła, to znaczy tworzona bez dbałości o kontakt z odbiorcą. Nie dzielę sztuki na wysoką i masową. (…) Dzieląc sztukę na dobrą i złą, zwracam uwagę na to, czy jest poruszająca, ekscytująca. Jest w twórcach nieprawdopodobne pragnienie stwarzania napięcia, pragnienie tak silne, że dla osiągnięcia celu tworzą sztuczną rzeczywistość. Taka sztuka mnie nie interesuje.
- Źródło: Dorota Nowak, Życie zastępuje mi teatr, „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipca 1999, s. 14–15.
- Myślenie: proces przetwarzania poznania w wiedzę.
- Naprawdę widzimy więcej, niż istnieje w rzeczywistości. Widzimy poprzez nasze uczucia, a nie tylko oczami.
- Nie ma takiej absurdalnej rzeczy, której by człowiek nie zrobił, próbując nadać życiu jakiś sens.
- Nie sądzę, żeby potrafił mnie tu odszukać jakikolwiek listonosz. Zresztą wcale bym sobie tego nie życzył; byłoby to tak samo fatalne jak posiadanie telefonu.
- Źródło: Rubio
- Nikt nie wie więcej niż musi wiedzieć. Wszyscy jesteśmy zamknięci w grobach grawitacji.
- Odmień swoje życie nie tylko z wiosną, ale również w środku zimy pomaluj oblodzone szybki.
- Prawdziwy pechowiec nigdy nie ma pecha.
- Szkoda, że tak dużo życia tracimy na różne czynności, które choć są bardzo ważne dla naszej egzystencji, nie pozwalają nam czerpać radości z naszych prawdziwych talentów.
- Źródło: Opowieści z Moulin du Bruit
- Śnij w kręgach. Tańcz w ciszy. Wsłuchaj się w wewnętrzny rytm życia. Tonąc w niegaszonym wapnie, łaknij. Nie ustawaj w walce, nie zatrzymuj w tańcu, bo nie usłyszysz muzyki.
- To okropne, jak im się łatwo udaje przerobić człowieka, żeby był taki sam jak inni.
- W naszej kulturze kobiety cierpią z powodu przypisania ich do określonych ról. Te role niszczą ich wiarę w siebie. Nie chciałbym być na ich miejscu.
- Źródło: Dorota Nowak, Życie zastępuje mi teatr, „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipca 1999, s. 14–15.
- W świetle prawdziwego znaczenia wszystko, co ważne, staje się trywialne, tak jak całe życie wydaje się niczym wobec śmierci.
- Wybudowaliśmy dla siebie klatkę – cywilizację – gdyż byliśmy zdolni do myślenia, a teraz musimy myśleć, ponieważ jesteśmy zamknięci w klatce. Wiem, że na zewnątrz jest świat prawdziwy; trzeba tylko wydostać się z klatki.
- Wydaję mi się, że lekceważąc sny, większość z nas cenzuruje niejako znaczną część swojego życia.
- Za dobrą uważam tylko adaptację książki W księżycową, jasną noc. Reżyser i aktorzy wiedzieli, co chcą o książce powiedzieć. Konsultowali się ze mną, odpowiadali na moje pytania. Z kolei Alan Parker, reżyser Ptaśka, miał swoją własną koncepcję filmu. Nie kontaktował się ze mną. W rezultacie wypaczył sens książki, robiąc z niej sentymentalny sitcom. Wolę trzymać się od tego z daleka, choć nie mogę patrzeć na sprowadzanie wszystkiego do seksu, przemocy i sentymentalizmu.
- Źródło: Dorota Nowak, Życie zastępuje mi teatr, „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipca 1999, s. 14–15.
- Życie to ciągła zmiana, a jeśli nie lubi się zmian, to nie lubi się życia.