Spóźnieni kochankowie

Spóźnieni kochankowie (ang. Last Lovers) – powieść autorstwa Williama Whartona. Tłumaczenie – Krzysztof Fordoński.

• Będę czuła się jak królowa światła pośród moich ciemności.

• Być może czasami najlepiej jest być niewidomym, wtedy widzi się rzeczy takimi jakimi są naprawdę, a nie pozwala się oślepić ich wyglądowi.

• Chcę tylko, by przestało mi się kręcić w głowie, pragnę znaleźć zapomnienie (...) i odnajduję je szybciej niż się spodziewałem.

• Coś co jednemu człowiekowi wydaje się zupełnie oczywiste i logiczne, dla drugiego może okazać się potwornym gwałtem, każdy z nas jest inny.

• Czasami strata taka jak ta, której doświadczył otwiera drzwi czułości i namiętności.

• Czasami wydaje mi się, że żyję pod szukanym kloszem, który sprawia, że jestem szczęśliwa i żyję.

• Często bardziej łudzi nas to, czego nie wiemy, niż to, co, jak nam się zdaje wiemy.

• Czułem się tak, jak gdybym poszedł prosto do nieba, nie umierając.

• Dlaczego odszedłem, uczucie zatracenia samego siebie, które mnie ogarnęło, chęć wyruszenia na poszukiwanie siebie, moją prywatną krucjatę.

• Dopiero gdy utraci się jeden z posiadanych darów zaczyna się doceniać i dostrzegać pozostałe.

• Dzwony? To dźwięk życia, spraw, które trwają w ciemnościach jak ja. Żyją niewidzące i niewidziane.

• Jednak nikt nie wie, jak sami w rożnych sytuacjach wyglądamy w oczach różnych ludzi, nawet w naszych własnych oczach.

• Jest już wieczór, jak sądzę jest to pora kiedy najsilniej odzywają się instynkty.

• Jeśli się zastanowić, wziąć wszystko pod uwagę, jest to przecież bardzo śmieszne.

• Każdy z nas cierpi na własną ślepotę.

• Kiedy myślę, o tym jak żyłem, jak my żyjemy, o prawdzie naszego życia. Wszystko to jest tak sztuczne, oderwane nawet od jedzenia, wszystko to jest formą robienia tego co należy.

• Kiedy poczułam smak jego nasienia, zrozumiałam, jak wspaniałe potrafi być życie.

• Miłość to coś wyjątkowego, coś większego niż samo życie.

• Możemy sobie pomóc usunąć z naszego świata samotność, co jednak stracimy. Czas pokaże.

• Na tak wiele sposobów, wniosłeś światło w moje życie.

• Najważniejszą rzeczą w życiu jest uświadomić sobie, co chce się osiągnąć i wprowadzać to w czyn; to najważniejsza rzecz w każdym życiu, na każdym jego etapie.

• Nauczyłam cieszyć się prywatnym światem, którym żyję. Tak, ślepota wiąże się z pewnymi niedogodnościami, ale jest też bardzo wygodna.

• Nie, ale pozwól, że usiądę blisko ciebie. Może chłód to tylko wymówka. Lubię siedzieć blisko ciebie, czuć ciepło twojego ciała, twoje ruchy. To sprawia, że nie czuję się tak bardzo samotna, jestem szczęśliwa.

• Nie lubię ludzi ludzi, którzy się skarżą. Tak łatwo skupić się wyłącznie na własnych kłopotach, nie dopuszczając do siebie kłopotów czy trosk innych ludzi.

• Nie musisz się stawać nowym człowiekiem (...) ten stary jest dostatecznie dobry.

• Nikt tak naprawdę nie patrzy na ciebie (...) może tak jest właśnie najlepiej, w ten sposób nie tracimy naszych złudzeń.

• Oczy – wrota do duszy.

• Próbuje odepchnąć od siebie teraźniejszość, przez skoncentrowanie się na czymś innym.

• Starałem się być jednocześnie wewnątrz i na zewnątrz siebie.

• Staram się sprawić, by to złudzenie światła i przestrzeni stało się prawdą.

• Świat jest taki inny, kiedy się go nie widzi.

• Nasze czasy są pełne seksu, ale niewiele w nich prawdziwej miłości, miłości, która zbliża wszystkie stworzenia, która pozwala im znaleźć wyraz dla uczuć wobec innego stworzenia, ważnego i cenionego dla nich.

• Tak często zdarza mi się czuć żal wobec tych, którzy muszę żyć wewnątrz świata, a nie na zewnątrz, tak jak ja. To musi być naprawdę trudne.

• Tak łatwo skupić się wyłącznie na własnych kłopotach, nie dopuszczając do siebie kłopotów, czy trosk innych ludzi.

• Wolność to prawo do czynienia wszystkiego, co dozwolone przez prawo.

• Wpatruje się w pustą kartkę papieru, starając się ułożyć sobie wszystko głowie. Tak trudno jest być uczciwym.

• Zamknąłem to wszystko tak głęboko w sobie, myślę, że się po prostu tego wstydzę, a przy tym te wspomnienia są tak bardzo bolesne. Jednocześnie czuję się nimi znudzony. To już skończone.

• Zaskakujące, jak bardzo myśl może wpłynąć na sposób postrzegania świata.

• Życie jest zbyt krótkie, zbyt ważne, by je zmarnować.