Wanda

Wanda – bohaterka polskiej legendy. Według najbardziej znanej wersji Wanda, córka Kraka i polska księżniczka, nie zgodziła się na małżeństwo z księciem niemieckim.

Długosz (…) czyni Wandę siostrą Libuszy (…), niemieckiemu księciu daje imię Rytogar, a odmowę Wandy tłumaczy jej wrogością do Niemców. Aby ujść zalotom Niemca, Wanda skacze z mostu do Wisły.
- Autor: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury
- Zobacz też: Jan Długosz

Od niej, mówią, pochodzić ma nazwa rzeki Wandal (…).
- Autor: Wincenty Kadłubek, Kronika polska (XII/XIII w.), tłum. Brygida Kürbis

Podanie o Wandzie, której imię i postać wymyślił, jak się zdaje, Wincenty Kadłubek (…), osiągnęło przez kilka stuleci niesłychaną popularność. (…) Pewien tyran niemiecki, chcąc zagarnąć tron niby wolny, pojawił się pod miastem. Ale gdy jego wojsko ujrzało Wandę, odstąpiło od walki, porażone jej pięknością. Ich książę zaś popełnił samobójstwo. Wanda, ceniąc swe dziewictwo, zeszła ze świata, nie pozostawiwszy małżeństwa.
- Autor: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury

Tak wielka miłość do zmarłego władcy ogarnęła senat, możnych i cały lud, że jedynej jego dzieweczce, której na imię było Wanda, powierzyli rządy po ojcu. Ona dalece przewyższała wszystkich zarówno piękną postacią, jak powabem wdzięków, że sądziłbyś, iż natura obdarzając ją, nie hojna, lecz rozrzutna była.
- Autor: Wincenty Kadłubek, Kronika polska (XII/XIII w.), tłum. Brygida Kürbis

Wygląda jak Wanda z Wisły wyciągnięta.
- Opis: powiedzenie
- Źródło: Mirosław Bańko, Słownik porównań, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 190.