Tadeusz A. Zieliński

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Tadeusz Andrzej Zieliński (1931–2012) – polski muzykolog, krytyk muzyczny, autor książek o muzyce XX wieku.

  • Wizja „nocy tej”, niosącej z sobą wielką iluminację, rozjaśniająca tajemnice Boga i Bytu, towarzyszący jej zachwyt i olśnienie, odczucie niezwykłości – to dawało okazję i bodziec do stworzenia muzyki wyjątkowej sile emocjonalnej, dochodzącej do stanów ekstazy, zarazem muzyki nowej, dziwnej, niepowszedniej, fantastycznej, dalekiej od starych konwencji, a nawet – w swej tajemniczej głębi i nastroju – wyjątkowej i niepowtarzalnej.
    • Opis: o III Symfonii „Pieśń o nocy”, op. 27, Karola Szymanowskiego.
    • Źródło: Janusz Fedirko, Orientalne fascynacje Karola Szymanowskiego, „Alma Mater”, nr 98, grudzień 2007, s. 51.

Szymanowski. Liryka i ekstaza[edytuj]

(wyd. Kraków 1997)

  • (...) natchnieniem dla kompozytora była raczej ogólna i dość osobista, poetycko-malarska wizja orientalnego świata (nie tylko arabskiego), jego klimatu, sztuki i miłości.
    • Źródło: s. 83
  • Odznaczał się urodą i ujmującym wdziękiem, łatwo zyskiwał sympatię, co umiał wykorzystać z subtelną dezynwolturą.
    • Źródło: s. 21
  • Zachłyśnięcie się dwudziestokilkuletniego Szymanowskiego urokami helleńskiej i renesansowej Italii z pewnością pomogło mu w przezwyciężeniu w swej twórczości dotychczasowego wzoru i w wypracowaniu – już wkrótce – własnej, oryginalnej poetyki dźwiękowej, w której zmysłowa barwność brzmienia i namiętna fantastyka wezmą górę nad kontrapunktycznymi zawiłościami i rozbudowanym konstruktywizmem.
    • Źródło: s. 15, 16

Zobacz też[edytuj]