Szablon:Główna/dzieło/42

Cierpienia młodego Wertera

Będę używał teraźniejszości i niech się stanie przeszłością, co minęło.

Czyż musiało tak być, że to, co tworzy szczęście człowieka, stało się znów źródłem jego cierpienia?

Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka.

Nie możesz niczym bardziej przysłużyć się swym przyjaciołom, jak tym, że nie popsujesz im ich radości, owszem, powiększysz ją, biorąc w niej udział.

Odczuwamy bardzo często swe braki, a to, czego nam brak, posiada często, jak nam się wydaje, ktoś drugi...

Trzeba być cierpliwym, a wszystko się zmieni na lepsze. Nie ma chyba większej istotniejszej radości, jak gdy otwiera się przed nami prawdziwie wielka dusza.

Zobacz więcej cytatów z powieści Cierpienia młodego Wertera.