Zarzecze: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Korekty. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Stary cmentarz w Zarzeczu z kaplicą.JPG|mały|<center> |
[[Plik:Stary cmentarz w Zarzeczu z kaplicą.JPG|mały|<center>Cmentarz w Zarzeczu z kapliczką<center>]] |
||
'''[[w:Zarzecze (powiat niżański)|Zarzecze]]''' - stara wieś królewska leżąca w powiecie niżańskim, w województwie podkarpackim. |
'''[[w:Zarzecze (powiat niżański)|Zarzecze]]''' - stara wieś królewska leżąca w powiecie niżańskim, w województwie podkarpackim. |
||
* Elementy, które złożyły się na powstanie najbardziej przejmujących cyklów utworów Matki [chodzi o Bronisławę Ostrowską], ''Tartaku słonecznego'' i ''Koła święconej kredy'', są mi w dużej mierze znane. Zwiedzanie zarzeckiego tartaku. Dojeżdżało się do niego bryczuszką przez dukty najstarszej partii lasu zarzeckiego starodrzewiu. Z daleka już uderzał zgrzyt pił, żywiczny zapach ciętego drzewa, a potem widziało się całe budowle spiętrzonych misternie desek i owe trociny, w których grzęzło się po kostki. |
* Elementy, które złożyły się na powstanie najbardziej przejmujących cyklów utworów Matki [chodzi o Bronisławę Ostrowską], ''Tartaku słonecznego'' i ''Koła święconej kredy'', są mi w dużej mierze znane. Zwiedzanie zarzeckiego tartaku. Dojeżdżało się do niego bryczuszką przez dukty najstarszej partii lasu zarzeckiego starodrzewiu. Z daleka już uderzał zgrzyt pił, żywiczny zapach ciętego drzewa, a potem widziało się całe budowle spiętrzonych misternie desek i owe trociny, w których grzęzło się po kostki. |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
** Źródło: ''Na wsi - dom kultury'', "Kamena", 31, 1964, nr 11, s. 7. |
** Źródło: ''Na wsi - dom kultury'', "Kamena", 31, 1964, nr 11, s. 7. |
||
* |
* Przyjeżdżał na długie staże pejzażysta Zefir Ćwikliński, malarz pejzażu tatrzańskiego, którego urzekły drzewa, prześwity leśne i horyzonty zarzeckie. (...) Ćwikliński parokrotnie malował ulubioną moją starą kapliczkę zarzecką i całe serie kwitnących tarnin i sadów. |
||
** Autor: Halina Ostrowska-Grabska w rozdziale: "Suita zarzecka". |
** Autor: Halina Ostrowska-Grabska w rozdziale: "Suita zarzecka". |
||
** Źródło: ''Bric à brac 1848-1939'', Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1978, s. 226. |
** Źródło: ''Bric à brac 1848-1939'', Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1978, s. 226. |
Wersja z 15:27, 31 sie 2020
Zarzecze - stara wieś królewska leżąca w powiecie niżańskim, w województwie podkarpackim.
- Elementy, które złożyły się na powstanie najbardziej przejmujących cyklów utworów Matki [chodzi o Bronisławę Ostrowską], Tartaku słonecznego i Koła święconej kredy, są mi w dużej mierze znane. Zwiedzanie zarzeckiego tartaku. Dojeżdżało się do niego bryczuszką przez dukty najstarszej partii lasu zarzeckiego starodrzewiu. Z daleka już uderzał zgrzyt pił, żywiczny zapach ciętego drzewa, a potem widziało się całe budowle spiętrzonych misternie desek i owe trociny, w których grzęzło się po kostki.
- Autor: Halina Ostrowska-Grabska
- Źródło: Bric à brac 1848-1939, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1978, s. 157.
- Malował tu w plenerze Henryk Kunzek - z głową mędrca w przenośni i realnie.
- Autor: Halina Ostrowska-Grabska w rozdziale: "Suita zarzecka".
- Źródło: Bric à brac 1848-1939, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1978, s. 225.
- Nie wiem, jakie są źródła dużej aktywności społecznej mieszkańców Zarzecza. Powiadają jedni: bogate tradycje, np. teatr amatorski obchodzi w br. 50-lecie swej działalności. Z pewnością, tradycje to już jest coś, ale równocześnie przytoczyć można dziesiątki wsi, gdzie tradycje nie znalazły kontynuacji, po prostu wygasły bezpotomnie. Powiadają inni: ambicje. Zarzecze, ta właściwie podmiejska osada (5 km od powiatowego Niska) chce przewodzić, chce być na ustach całego powiatu, chce dawać przykład. Być może nie jest dokładnie tak, ale czegoś z tych bardzo zresztą zdrowych ambicji można dopatrzeć się w postawie zarzeczan.
- Zbigniew Wawszczak
- Źródło: Na wsi - dom kultury, "Kamena", 31, 1964, nr 11, s. 7.
- Przyjeżdżał na długie staże pejzażysta Zefir Ćwikliński, malarz pejzażu tatrzańskiego, którego urzekły drzewa, prześwity leśne i horyzonty zarzeckie. (...) Ćwikliński parokrotnie malował ulubioną moją starą kapliczkę zarzecką i całe serie kwitnących tarnin i sadów.
- Autor: Halina Ostrowska-Grabska w rozdziale: "Suita zarzecka".
- Źródło: Bric à brac 1848-1939, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1978, s. 226.
- Zarzecze "pierwsze" to rok 1918 - lato. Przywiózł mnie wówczas ktoś z Krakowa samą. I tu naprawdę poznałam Kraj czy Ojczyznę - to chyba najlepsze określenie sprawy.
- Autor: Halina Ostrowska-Grabska w rozdziale: "Suita zarzecka".
- Źródło: Bric à brac 1848-1939, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1978, s. 223.
- Zarzecze to jak symfonia o wielkim bogactwie motywów.
- Autor: Halina Ostrowska-Grabska w rozdziale: "Suita zarzecka".
- Źródło: Bric à brac 1848-1939, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1978, s. 228.