Jean-Jacques Rousseau

Jean-Jacques Rousseau

Jean-Jacques Rousseau (1712–1778) – szwajcarski pisarz, filozof i pedagog. Tworzył w języku francuskim.

• Ani z miłości, ani ze związku małżeńskiego bynajmniej nie wypływa potrzeba nieustannej łączności obu płci. Mąż i żona powinni bezwzględnie żyć razem, lecz nie tym samym trybem; powinni działać zgodnie, nie czyniąc tych samych rzeczy.

• Astronomia zrodziła się z przesądów, elokwencja z ambicji, nienawiści, fałszu i pochlebstwa, geometria z chciwości, fizyka z próżnej ciekawości, nawet filozofia moralna z ludzkiej pychy. Tak więc sztuki i nauki zawdzięczają swoje powstanie naszym wadom.
  • Zobacz też: filozofia

• Cierpliwość jest gorzka, ale jej owoce są słodkie.

• Cnota to często tylko niezdolność do odczuwania przyjemności.

• Człowiek rodzi się wolny, a wszędzie tkwi w kajdanach.

• Człowiek, który się zastanawia, jest zwierzęciem wynaturzonym.

• Dzieciństwo jest snem rozumu.
  • Zobacz też: rozum

• Imam się przedsięwzięcia, które dotychczas nie miało przykładu i nie będzie miało naśladowcy.

• Jeśli nie potrafimy zapobiec pożarciu nas przez wrogów, postarajmy się przynajmniej, by nie mogli nas strawić.
  • Zobacz też: wróg

• Jeśli pozbawicie wasze serca umiłowania piękna, pozbawicie się całego piękna życia.

• Każda chwila, która mogłaby być wykorzystana lepiej, jest stracona.

• Kobieta ma wszystko przeciw sobie, nasze błędy, swoją nieśmiałość, swoją słabość; broni ją tylko jej inteligencja i uroda. Czyż więc nie powinna doskonalić jednej i drugiej? Ale uroda nie jest powszechna; ginie z powodu tysiąca wypadków, niszczeje z wiekiem; przyzwyczajenie osłabia jej znaczenie. Tylko sama inteligencja jest prawdziwą szansą płci.
  • Zobacz też: nieśmiałość

• Kobieta wybaczy wszystko poza tym, że nie wzbudziła pożądania.

• Kobiety nie są stworzone do biegania, uciekają więc, aby być złowionymi.

• Kto lubi swą strzechę, kocha też swą żonę.

• Kto pozwala źle mówić o przedmiocie miłości swojej, albo wcale nie kocha, albo jest podły.

• Liga moich prześladowców ma zasięg światowy.

• Mężczyźni będą zawsze tym, co zrobiły z nich kobiety.

• Miłości nie udowadnia się słowami.

• Miłość zawsze jest patetyczna. Jej patos jest do zniesienia dla każdego. Dla każdego – zakochanego.

• Myśląc o tym co chcecie zyskać, nie zapominajcie co możecie stracić, poprawiajcie jeśli możecie, błędy tej konstrukcji, ale nie pogardzajcie nią, to ona uczyniła was tym czym jesteście.
  • Opis: o demokracji szlacheckiej w słowach skierowanych do obywateli Rzeczypospolitej.
  • Źródło: Uwagi o rządzie polskim, 1772

• Najlepsze listy miłosne powstają, kiedy z góry nie wie się, co się będzie pisało, i potem też się nie pamięta, co się pisało.

• Najtrudniej przyznać się do tego, co wstydliwe.
  • Zobacz też: wstyd

• Największe zło płynie z wnętrza nas samych.
  • Zobacz też: zło

• Nie możecie przeszkodzić, by was nie połknęli – postarajcie się przynajmniej, by was nie mogli strawić.

• Nieraz na myśl mi przychodzi to, że gdyby można było utrwalić szczęście miłości w małżeństwie, mielibyśmy raj na ziemi.

• Nigdy moje serce ani moje zmysły nie umiały widzieć kobiet w kimś, kto nie ma cycków.

• Obelgi – to argumenty tych, którzy nie mają argumentów.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

• Pękną węzły (małżeńskie), jeżeli je zbyt mocno ścisnąć zechcemy.

• Pieniądze, które mamy, są narzędziem wolności. Pieniądze, za którymi się uganiamy – narzędziem niewoli.
  • Zobacz też: pieniądze

• Prawdziwa grzeczność polega na wyrażaniu życzliwości.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

• Społeczeństwo obywatelskie jest stanem wzajemnej współzależności wszystkich ludzi, ludzie wszakże są źli, a większość z nich jest zmuszona zrezygnować z własnej woli i pracować na rzecz zaspokojenia potrzeb nielicznych. Ponieważ zaś to ci nieliczni ustalają prawa, większość ludzi nie ma nawet zapewnionej ochrony, dla której rzekomo dołączyli się do społeczeństwa. (…) To właśnie w społeczeństwie człowiek zaczyna pożądać pieniędzy i zaszczytów. (…) W pogoni za zaspokojeniem próżności natrafia na niekończącą się ilość okazji do sporu. (…) Naturalna namiętność współczucia zostaje wygaszona, a jedynym jej substytutem w nowych warunkach staje się moralność określająca ludzkie obowiązki i wspierana autorytetem władzy. Natura przestaje wystarczać. Przerażający stan wojny czyni ten krok koniecznym i gwarantuje zgodę biednych. (…) nierówność nabiera mocy prawnej – publiczna władza podporządkowuje sobie biednych dzięki przemocy.
  • Źródło: Ekonomia polityczna (Économie politique), 1755, tłum. P. Nowak.
  • Zobacz też: władza, wojna, społeczeństwo

• Tylko miłość potrafi zatrzymać czas.

• Umiarkowanie i praca są prawdziwymi lekarzami człowieka: praca wzmaga apetyt, wstrzemięźliwość zaś zabrania nadużywać go.

• Widzę w tym pana i niewolnika, nie widzę narodu i jej naczelnika.

• Wszystko jest dobre, gdy wychodzi z rąk twórcy {rzeczy}; wszystko wyrodnieje w rękach człowieka.

• Zapominacie, że owoce należą do wszystkich, a ziemia – nie należy do nikogo.

• Zbyt dobrze znam ludzi,
  aby nie dostrzec,
  że obrażony zawsze przebacza,
  ale obrażający nigdy.
  • Zobacz też: człowiek

• Zgryzoty wzajemnie sobie czynione, zawsze spadają w małżeństwie na tego, kto je wywołał.

Zobacz też:

• Jasiu, zostaw kobiety