Wacław Potocki: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Dod. cytaty |
kat. |
||
Linia 44: | Linia 44: | ||
{{DEFAULTSORT:Potocki, Wacław}} |
{{DEFAULTSORT:Potocki, Wacław}} |
||
[[Kategoria:Polscy poeci]] |
[[Kategoria:Polscy poeci]] |
||
[[Kategoria:Bracia polscy]] |
Wersja z 10:06, 12 paź 2010
Wacław Potocki (1621–1696) – polski poeta epoki baroku
- Bo jak pióro białe u czarnego kruka, tak w pysznym a bogatym rzadka rzecz – nauka.
- Zobacz też: nauka
- Cnota wiarę, a wiara dobrą cnotę rodzi.
- Daj, Boże, zdrowie!
- Dobre drzewo dobrym się owocem okrywa, dobry człek z dobrych czynów poznawany bywa.
- Zobacz też: drzewo
- Dobra odwaga, ale żeby była mądra.
- Zobacz też: odwaga
- Każdy rzeczy potrzebne do zbawienia pojmie, nie trzeba mu tłumacza, nie trzeba rękojmie.
- Kto jest z natury do czapki stworzony, niechaj swą głową nie sięga korony.
- Miłość rodzi miłość.
- Zobacz też: miłość
- Nierządem Polska stoi.
- Opis: tytuł wiersza ze zbioru Ogród, ale nie plewiony... (1672–1694), o czasach wolnej elekcji, liberum veto i ostatnich królów I Rzeczypospolitej.
- Zobacz też: Polska
- Rozum mistrzem wszechrzeczy, czas mistrzem rozumu.
- Równo się król poczyna, równo z kmieciem rodzi,
Tak sie boi, tak smuci, tak stęka, tak schodzi.- Źródło: Natura wszytkim jednaka
- Szczęśliwy człek, co go cudze szkody uczą rozumu.
- W afekcie większa moc niż we wstydzie.
- W Węgrzech się wino rodzi, a w Polszcze umiera.