Wespazjan Kochowski: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m lepsze przypisy z linkami i wydaniem |
nowy cytat |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Wespazjan.jpg|mały|Wespazjan Kochowski]] |
[[Plik:Wespazjan.jpg|mały|Wespazjan Kochowski]] |
||
'''[[w:Wespazjan Kochowski|Wespazjan Kochowski]]''' (1633–1700) – jeden z najwybitniejszych historyków i poetów polskiego baroku, najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej. |
'''[[w:Wespazjan Kochowski|Wespazjan Kochowski]]''' (1633–1700) – jeden z najwybitniejszych historyków i poetów polskiego baroku, najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej. |
||
* Barziej dbamy o włości, a niż o wolności;<br />Słobody, nie swobody głowę nam mozolą,<br />Niż złotą wolność, barziej samo złoto wolą. |
|||
** Źródło: ''O wolności polskiej''. |
|||
* Bóg człeka z gliny stworzył – piszą historyje – jakoż on nie rozmoknie, gdy ustawnie pije? |
* Bóg człeka z gliny stworzył – piszą historyje – jakoż on nie rozmoknie, gdy ustawnie pije? |
||
Wersja z 17:52, 20 wrz 2010
Wespazjan Kochowski (1633–1700) – jeden z najwybitniejszych historyków i poetów polskiego baroku, najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej.
- Barziej dbamy o włości, a niż o wolności;
Słobody, nie swobody głowę nam mozolą,
Niż złotą wolność, barziej samo złoto wolą.- Źródło: O wolności polskiej.
- Bóg człeka z gliny stworzył – piszą historyje – jakoż on nie rozmoknie, gdy ustawnie pije?
- Ciało domownik zły, wala się w błocie nieprawości, jako wieprz tyjąc młótem rozkoszy.
- Źródło: Wespazjan Kochowski, Psalm II. w Psalmodya polska, Kraków 1859
- Co to jest świat? Nic inszego jeno błaznów klatka!
- Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku.
- Źródło: Wespazjan Kochowski, Psalm III. w Psalmodya polska, Kraków 1859
- Często niewinne żony małżonkowie winią,
Iże im rogi na łbie jak satyrom czynią.
Lecz każdy niech swej spyta; wiem, tak mu odpowie:
„Niech będzie róg, gdzie trzeba, nie będzie na głowie”.- Źródło: O kornutach za żonami
- Fortunę wiedz być płochą,
dziś matką jutro może być macochą.
- I choroba, i doktor z jednej są nacyjej.
Doktor Francuz i franca rodem ze Francyjej.
Toć nie dziw, że się Nohel zna na tej chorobie,
Gdyż się społem rodzili i ziomkami sobie.- Źródło: O Francuzie cyruliku
- Kunszt to natury w małych rzeczach pokazać misterstwo, a wewnętrzną cnotą nagradzać, komu z wierzchu barwy albo wzrostu ujęła.
- Źródło: Wespazjan Kochowski, Psalm XIII. w Psalmodya polska, Kraków 1859
- Lada komu powierzać zdrowia błąd niemały,
Bo cyrulik niedoszły jest kat doskonały.
- Lękliwego śmierć bardziej goni.
- Prawa są polskie jako pajęczyna: pan się przebije, uwięźnie chudzina.
- W kościele bądź nabożny, a pouczny w szkole, w polu bitwy, w grze wesół, żartowny przy stole.
- Wolność nie miłość, nago nie zwycięża.
- Ten żyje – kto pije.
- Teraz dopiero postrzegam, że życie ludzkie nie jest żywotem, ale pojazdem do śmierci, i męczeństwem jednem, którego z nas ze samych przyczyna.
- Źródło: Wespazjan Kochowski, Psalm XVII. w Psalmodya polska, Kraków 1859
- Zda się żyjąc, że przyrasta wieku, a codzień go znacznie ubywa; bo im dalej w lata idziemy, tem się coraz bliżej śmierci przymykamy.
- Źródło: Wespazjan Kochowski, Psalm XVII. w Psalmodya polska, Kraków 1859
O Wespazjanie Kochowskim
- Po przeczytaniu skierowanych do Matki Boskiej wierszy Kochowskiego odnosi się wrażenie, jakby Polacy uczynili łaskę Maryi, ogłaszając ją swoją królową.
- Autor: Stefan Nieznanowski
- Źródło: Janusz Tazbir, Szlachta i teologowie, Warszawa 1987.
- Zobacz też: Polacy, sarmatyzm