Szatan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m Usunięto kategorię "Religia"; Dodano kategorię "Postacie religijne" za pomocą HotCat
m Robot dodał ru:Сатана
Linia 56: Linia 56:
[[bg:Дявол — Сатана]]
[[bg:Дявол — Сатана]]
[[en:Satan]]
[[en:Satan]]
[[ru:Сатана]]
[[sk:Satan]]
[[sk:Satan]]

Wersja z 23:28, 14 cze 2013

Strącenie Szatana grafika Gustawa Doré

Szatan – w judaizmie, chrześcijaństwie i islamie naczelna personifikacja zła oraz jego sprawca.

  • Powstał szatan przeciwko Izraelowi i pobudził Dawida, żeby policzył Izraela.
  • Zdarzyło się pewnego dnia, gdy synowie Boży3 udawali się, by stanąć przed Panem, że i szatan3 też poszedł z nimi.
  • I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat.
  • Jeśli wierzysz, że Bóg stworzył Szatana, to musisz zdawać sobie sprawę, że jego moc pochodzi od Boga i że Szatan jest po prostu dzieckiem Boga, a i my tym samym jesteśmy dziećmi Boga. Nie ma dzieci Szatana, naprawdę.
  • Każdy, kto uważa Szatana za uosobienie zła, powinien zastanowić się nad wszystkimi mężczyznami, kobietami, dziećmi i zwierzętami, o których śmierci zadecydowała „wola Boża”.
  • Ktośkolwiek jest – za Tobą w te kręgi piekielne
    Idę żądny otchłani – z wieczną klęską zbratan –
    W Noc, w Rozpacz – w samo jądro Chaosu śmiertelne –
    – Ktośkolwiek jest, przede mną – odsłoń twarz....
    Tyś Szatan?!...
  • Można powiedzieć bez przesady, że wszyscy pisarze, świadomie lub nieświadomie, zawdzięczają swe natchnienie Diabłu. (...) Chcąc podać listę pisarzy, którzy wysławiali Szatana wierszem i prozą, należałoby wymienić nazwiska niemal wszystkich wielkich literatów.
    • Autor: Maximilian Rudwin, Diabeł w legendzie i literaturze, tłum. Jacek Illg, wyd. Znak, Kraków 1999.
  • Pierwsza mowa szatana do rodu ludzkiego
    Zaczęła się najskromniej od słowa: dlaczego?
    • Autor: Adam Mickiewicz, Zdania i uwagi z dzieł Jakuba Bema, Anioła Ślązaka
  • Szatan boi się ludzi radosnych.
  • Szatan jest człowiekiem
    chrześcijaninem
    Woda chrztu go obmywa
    i szczypta soli utwierdza.
  • Szatan jest doskonałym znawcą natury wszechrzeczy zarówno przez bystrość inteligencji, jaki i przez długie doświadczenie, dlatego też nazywa się również demonem, to znaczy wiedzącym, zna siły działające w naturze i wie najlepiej, pod wpływem czego można najłatwiej pobudzić słabość człowieka do rozkoszy i wszystkich innych pożądań.
    • Źródło: Piotr Abelard, Etyka czyli Poznaj samego siebie, [w:] Rozprawy, tłum. Leon Joachimowicz, Warszawa 2000, Instytut Wydawniczy Pax, ISBN 83-7316-003-5, s. 191.
  • Szatan jest małpą Pana Boga. Wszystko czyni Mu na przekór. Zamiast dobra wprowadza zło, zamiast ładu – chaos, zamiast miłości – nienawiść, zamiast pokoju – wojnę, zamiast prawdy – kłamstwo, zamiast zgody – kłótnię, zamiast jedności – rozdział i rozproszenie, zamiast obiecywanej ciągle całkowitej wolności – anarchię moralną, która przynosi najgorsze zniewolenie.
  • Szatan jest najlepszym przyjacielem, jakiego kiedykolwiek Kościół posiadał, ponieważ przez wszystkie te lata dawał mu zajęcie!
  • Wtedy Jehowa rzekł do Szatana: „Skąd przychodzisz?” Wówczas Szatan odpowiedział Jehowie, mówiąc: „Z wędrowania po ziemi i przechadzania się po niej”. A Jehowa rzekł jeszcze do Szatana: „Czy w swym sercu zwróciłeś uwagę na mego sługę Hioba, że nie ma na ziemi nikogo takiego jak on – mąż to nienaganny i prostolinijny, bojący się Boga i stroniący od zła?” Szatan odpowiedział na to Jehowie, mówiąc: „Czyż za nic Hiob boi się Boga? Czy ty sam nie posadziłeś żywopłotu wokół niego i wokół jego domu, i wokół wszystkiego, co ma dookoła? Pracy jego rąk pobłogosławiłeś, a jego dobytek mnoży się na ziemi. Ale dla odmiany wyciągnij, proszę, swą rękę i dotknij wszystkiego, co ma, i zobacz, czy nie będzie cię przeklinał prosto w twarz”. Jehowa rzekł więc do Szatana: „Oto wszystko, co ma, jest w twoim ręku. Tylko przeciw niemu samemu nie wyciągaj ręki!” Toteż Szatan odszedł sprzed osoby Jehowy.
    • Źródło: 1 Hi 1:7–12

Zobacz też: