Siergiej Jesienin

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Siergiej Jesienin (1923)

Siergiej Aleksandrowicz Jesienin (1895–1925) – rosyjski poeta.

  • Bielusieńka brzoza,
    Pod moim oknem,
    Pokryła się śniegu
    Najszczerszym srebrem.
  • Cicho po urwisku jałowcem schodziła
    Czesząc grzywę jesień – rudawa kobyła.
  • Dobrze mi i ciepło,
    Jak zimą u pieca.
    A brzozy rzędem stoją,
    Jak olbrzymie świece.
  • Komu radość, komu grzech,
    A nam radość, a nam śmiech.
    Oj, Kukało, oj, Kupało,
    A nam radość, a nam śmiech.
  • Łzy i rojenia,
    Kwiaty, marzenia
    Daruję ci.

    Tkliwość nieśmiałą,
    Opowieść łzawą
    I uczuć wir.
    • Мечты и слезы,
      Цветы и грезы
      Тебе дарю.

      От тихой ласки
      И нежной сказки
      Я весь горю.
      (ros.)
    • Źródło: wiersz Młodość
  • Nad Polską chmura dziś krwawa zawisła,
    I czerwone krople palą polskie miasta.
    Ale świeci się w blasku dawnych wieków gwiazda.
    Pod falą purpurową, wzburzona, płacze Wisła.
  • Nie rusz tego, co się odmarzyło,
    Nie budź tego, co na wieki śpi.
    Zbyt mnie wcześnie życie doświadczyło.
    Strata złud i nuda wszystkich dni.
    • Źródło: List do matki, tłum. Kazimierz Andrzej Jaworski
  • Usiądź przy mnie blisko, miła,
    Spójrz mi w oczy aż do głębi,
    By w twych oczach się odbiła
    Zamieć, co się we mnie kłębi.
    • Źródło: *** (Usiądź przy mnie blisko, miła…), tłum. Tadeusz Mongird
  • Wiele myśli przemyślałem w ciszy,
    Wiele pieśni o sobie złożyłem.
    Na tej ziemi, co jęk zewsząd słyszy,
    Jam szczęśliwy po prostu, że żyłem.
    • Źródło: *** (Odchodzimy sobie pomalutku…), tłum. Anna Kamieńska