Sławamir Adamowicz

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Sławamir Hienrychawicz Adamowicz (białorus. Славамір Генрыхавіч Адамовіч, ros. Славомир Генрихович Адамович, Sławomir Gienrichowicz Adamowicz; ur. 1962) – białoruski poeta, publicysta, w latach 90. XX wieku radykalnie prawicowy działacz polityczny.

  • Białoruś, niepodległość Białorusi to pojęcia nienaruszalne, one nie podlegają dyskusji, nie mogą być monetą przetargową. (…) Nie znalazło się miejsce dla naszych ludzi w strukturach politycznych, w partiach, i na dzisiaj nie mamy ani jednej organizacji paramilitarnej, która w przypadku wydarzeń podobnych do ukraińskich, mogłaby nas wesprzeć fizycznie. (…) Na dziś sprawą aktualną jest odnowienie, stworzenie i szkolenie oddziałów bojowych. Ochotnicy do nich byli i myślę, że nie wszyscy wyjechali poza granice Białorusi. Dziś trzeba się organizować i przypominać, jak przestawia się zamek na broni.
    • Беларусь, сувэрэнітэт Беларусі — паняткі неадменныя, яны не падлягаюць дыскусіі, ня могуць быць разьменнай манетай. (…) Нашым людзям не знайшлося месца ў палітычных структурах, у партыях, і на сёньня мы ня маем ніводнай парамілітарнай арганізацыі, якая ў выпадку падзеяў, падобных на ўкраінскія, магла б нас падтрымаць фізычна. (…) сёньня актуальным зьяўляецца аднаўленьне, стварэньне і навучаньне баявых адзінак. Добраахвотнікі для іх былі, думаю, ня ўсе яны зьехалі па-за межы Беларусі. Сёньня трэба гуртавацца і ўспамінаць, як ператоргваецца затвор на зброі. (białorus.)
    • Źródło: Славамір Адамовіч: На ўсходзе ў нас — патэнцыйны агрэсар, 17 marca 2014
  • (…) musimy sobie jasno uświadomić, że następna w kolei jest Białoruś. I o ile Moskwie nie tak prosto idzie z Ukrainą, to nam będzie po stokroć trudniej. (…) Jeżeli zaczęło się praktyczne wtargnięcie na ziemie sąsiada, no ono będzie kontyuowane. I już teraz powinniśmy myśleć, co będziemy robić jutro, jak mamy się przygotować na gorsze. (…) Literat będzie wspierać słowem, inny twórczy człowiek − jakimiś akcjami artystycznymi.
    • (…) нам трэба ясна ўсьведамляць, што на чарзе — Беларусь. І калі з Украінай ня так усё проста ў Масквы атрымліваецца, то нам прыйдзецца стакроць цяжэй. (…) Калі практычнае ўварваньне на землі суседа пачалося — яно будзе працягнута. І цяпер ужо нам трэба думаць, што мы будзем рабіць заўтра, як нам рыхтавацца да горшага. (…) Літаратар будзе падтрымліваць словам, іншы творчы чалавек — нейкімі мастацкімі акцыямі. (białorus.)
    • Źródło: Славамір Адамовіч: На ўсходзе ў нас — патэнцыйны агрэсар, 17 marca 2014
  • (…) w naszym białoruskim narodzie siedzi mikrob braku sprzeciwu, tak zwanej tolerancyjności − byleby wojny nie było. My także na to narzekamy, przynajmniej pewna część białoruskiej inteligencji. Ale mikrob jest, obiektywnie istnieje. Ten mikrob, ten wirus rozwinął się w takim stopniu, że pozwolił nam wybrać przywódcę, który rządzi nami już dwadzieścia lat.
    • (…) у нашым беларускім народзе сядзіць мікроб несупраціўленьня, гэтак званай талерантнасьці — абы вайны не было. Мы таксама на гэта наракаем, прынамсі, пэўная частка беларускай інтэлігенцыі. Але мікроб ёсьць, ён аб’ектыўна прысутнічае. Гэты мікроб, гэты вірус разьвіўся настолькі, што дазволіў нам выбраць кіраўніка, які кіруе намі ўжо дваццаць гадоў. (białorus.)
    • Źródło: Славамір Адамовіч: На ўсходзе ў нас — патэнцыйны агрэсар, 17 marca 2014